Uwielbiam komiksową serię "Świat mitów", tom "Antygony" również mnie nie zawiódł. Było kolorowo, dynamicznie, wciągnęłam się w historię, która w takiej formie nabrała więcej życia. Planuję teraz odświeżyć sobie oryginał, bo zdaję sobie sprawę, że komiks pewne elementy z konieczności musiał pominąć.

Sama opowieść jest niesamowita i wciąż aktualna, długo pozostaje w głowie. Odbiorca zaczyna się zastanawiać, czyją stronę obrać w sporze, ale nie sposób się zdecydować. Wszyscy są winni i niewinni jednocześnie, w tym tkwi cała tragedia. Jeśli ktoś pominął omawianie tej lektury w czasach szkolnych, to polecam nadrobić.

Autor pod koniec książki umieścił posłowie, w którym głównie cytował Hegla. Tekst nie należy może do najprostszych w odbiorze, ale ciężko filozofowi nie przyznać racji.

Uwielbiam komiksową serię "Świat mitów", tom "Antygony" również mnie nie zawiódł. Było kolorowo, dynamicznie, wciągnęłam się w historię, która w takiej formie nabrała więcej życia. Planuję teraz odświeżyć sobie oryginał, bo zdaję sobie sprawę, że komiks pewne elementy z konieczności musiał pominąć.

Sama opowieść jest niesamowita i wciąż aktualna, długo pozostaje w głowie....

Rzadko sięgam po komiksy, ale historię Antygony kocham. Sam pomysł jest ciekawy, chociaż żałuję, że chór i oryginalne motto Antygony zostały pominięte. Ciepłe kolory ilustracji są ogromną zaletą.

Rzadko sięgam po komiksy, ale historię Antygony kocham. Sam pomysł jest ciekawy, chociaż żałuję, że chór i oryginalne motto Antygony zostały pominięte. Ciepłe kolory ilustracji są ogromną zaletą.

Rysunki w porządku. Historia bardzo dobra. W pełni mogłem ją docenić dzięki interpretacji. Głównie Hegla, aż mam ochotę go lepiej poznać. Po raz drugi już interpretacja na końcu zwiększa znacząco wartość pozycji. Myślę, że mogę powiedzieć, że już na żadną fabułę nie będę patrzył tak samo, a to bardzo dużo. Za to daję tak wysoką ocenę. Niesamowite spostrzeżenia. Co do rysunków to pewnie dałbym wszystkiemu bardziej mroczny/realistyczny odcień, ale w sumie nie wiem czy to nie było zamierzone, żeby skontrastować ciężar historii z kolorami i różnorodnością codzienności.

Rysunki w porządku. Historia bardzo dobra. W pełni mogłem ją docenić dzięki interpretacji. Głównie Hegla, aż mam ochotę go lepiej poznać. Po raz drugi już interpretacja na końcu zwiększa znacząco wartość pozycji. Myślę, że mogę powiedzieć, że już na żadną fabułę nie będę patrzył tak samo, a to bardzo dużo. Za to daję tak wysoką ocenę. Niesamowite spostrzeżenia. Co do...

Sprawnie przedstawiona historia Antygony w formie komiksowej. Graficznie jest w porządku, ale bez fajerwerków (momentami warstwa graficzna zaskakuje inplus).

Sprawnie przedstawiona historia Antygony w formie komiksowej. Graficznie jest w porządku, ale bez fajerwerków (momentami warstwa graficzna zaskakuje inplus).

Luc Ferry stworzył serie komiksów o mitologii greckiej. Pomogli mu w tym scenarzyści i rysownicy, ale to on przewodził całemu projektowi i wyszło to trochę nierówno. Bo koło dobrych komiksów mamy też słabe. "Antygona" natomiast wylądowała pomiędzy nimi. Z jednej strony dobrze oddaje tragiczną historię głównej bohaterki i jej najbliższych, z drugiej konstrukcja komiksu skrzypi i widać, że Ferry wtrącał się za mocno w pracę scenarzysty i rysownika. Jednak przejdźmy do rzeczy i oceńmy ten album jako w całości.

W przeciwieństwie do albumu "Dedal i Ikar" tutaj fabuła wierniej trzyma się mitu oraz powszechnie znanych przekazów. Konstrukcja opowieści nie uniknęła jednak pewnego błędu, w postaci konstrukcji scen. Czasem trafiamy na sytuację, gdzie scenariusz ma przeskok lub gna na skróty i to czuć. Wybija to z rytmu czytania, ale nie tak bardzo, jak w przypadku wcześniej wspominanego tomu. Głównie dlatego, że znacznie mniej tu retrospekcji.

Co zaś się tyczy fabuły, to ten kto pamięta mit o Antygonie znajdzie tu w zasadzie to samo, co z czasów lektur szkolnych. Zatem tytułowa bohaterka jest świadkiem bratobójczej walki swych braci o tron Teb, podczas której obaj giną. Jeden z nich, ten który dopuścił się agresji na miasto zostaje pozbawiony pochówku przez Kreona, obecnego władcę miasta. Antygona nie chce na to przystać, za co spotyka ją niezasłużona kara. Całą opowieść zmieszczono w dość krótkim komiksie, za to zawierającym obszerne opracowanie historyczne. Szczerze powiedziawszy było dla mnie ono ciekawsze niż sama opowieść.

Rzeczą, która mi przeszkadzała był styl wypowiedzi postaci. Miałem wrażenie, że czytam starą lekturę szkolną, dramat grecki i to bardzo męczyło. Rozumiem zabieg, ale do mnie on nie trafił. Może też dlatego, że nigdy nie byłem fanem lektur z tamtego okresu. Ogólnie komiks jednak wypada lepiej o poprzedniego tomu, więc może on trafić w gusta fanów mitologii greckiej. Ja jednak pozostanę nieco kapryśny :)

RECENZJA OPUBLIKOWANA RÓWNIEŻ NA BLOGU W PAJĘCZEJ SIECI

Luc Ferry stworzył serie komiksów o mitologii greckiej. Pomogli mu w tym scenarzyści i rysownicy, ale to on przewodził całemu projektowi i wyszło to trochę nierówno. Bo koło dobrych komiksów mamy też słabe. "Antygona" natomiast wylądowała pomiędzy nimi. Z jednej strony dobrze oddaje tragiczną historię głównej bohaterki i jej najbliższych, z drugiej konstrukcja komiksu...

Komiksowe opracowanie opowieści o Antygonie, która przeciwstawiając boskie prawa prawom ludzkim, naraża się na gniew władcy Kreona. Tebańska tragedia, choć odwołująca się przecież do sfery mitów, do dziś porusza odbiorcę i rodzi aktualne wciąż pytania i dylematy. O czym na koniec przypomina naukowy aneks, w którym Luc Ferry, pomysłodawca serii, analizuje fenomen tej historii, odwołując się również do interpretacji Hegla. Cała ta seria wydaje się świetną inicjatywą i chwała Egmontowi, że przeniósł ją na polski grunt.

Komiksowe opracowanie opowieści o Antygonie, która przeciwstawiając boskie prawa prawom ludzkim, naraża się na gniew władcy Kreona. Tebańska tragedia, choć odwołująca się przecież do sfery mitów, do dziś porusza odbiorcę i rodzi aktualne wciąż pytania i dylematy. O czym na koniec przypomina naukowy aneks, w którym Luc Ferry, pomysłodawca serii, analizuje fenomen tej...