Na początku książka mnie nawet zaciekawiła. Z biegiem czytania było jednak coraz gorzej. Pojawiły się pobieżnie potraktowane, pourywane lub pośpiesznie, byle jak zakończone wątki. Całe zakończenie też do niczego, dało wrażenie, jakby powieść urwała się w połowie. Mimo, że lekko i szybko czyta się tę pozycję, po przeczytaniu pozostaje raczej niesmak.

Na początku książka mnie nawet zaciekawiła. Z biegiem czytania było jednak coraz gorzej. Pojawiły się pobieżnie potraktowane, pourywane lub pośpiesznie, byle jak zakończone wątki. Całe zakończenie też do niczego, dało wrażenie, jakby powieść urwała się w połowie. Mimo, że lekko i szybko czyta się tę pozycję, po przeczytaniu pozostaje raczej niesmak.

Zacznijmy od prostego stwierdzenia, to nie jest kryminał, nawet nie mieści się w jego definicji, fabuła kryminału bazuje na zagadkowym przestępstwie, a tu zagadki nie było. Ktoś zostaje zamordowany i od razu wiemy, kto, dlaczego i przez kogo. Nie było tam finezji, ani nuty tajemnicy, tylko płytka intryga w stylu "mam dużo pieniędzy i wykorzystam je by nikt nie wiedział, że mój syn jest zepsuty". Autorka próbowała, wplatała tam jakieś wątki, wspomniała o mafii i prostytucji, ale to były tylko zalążki, coś co miało nas zaciekawić, ale prawda jest taka, że te wątki bez sensu powstały i bez sensu umarły, bo nic nie wnosiły do fabuły, nie były w stanie zmylić czytelnika, bo morderca się przedstawił, podał swój motyw, pokazał dowod, aż czekałam by podał numer buta bo tylko tej informacji o nim nie mieliśmy, a potem, leniwa autorka, zamiast urządzić polowanie, które dodałoby tej książce powabu, postanowiła wpędzić go w bezsens istnienia i dorowadzic do samobójstwa. Zakończenie jest słabe, poszczególne segmenty przypominają trochę informacje z podrzędnych serwisów informacyjnych, a zagranie z dzielnymi dziennikarzami jest nieco infantylne. Do tego fakt, że ludzie nie mieli imion, tylko ksywki, oraz istnienie postać jasnowidza, dodatkowo ujmowały książce powagi. Osobiście nie polecam książki, sama kupiłam ją z wyprzedaży, ale drugi raz bym tego nie zrobiła, na świecie jest za dużo książek by marnować czas na "Nocny rejs".

Zacznijmy od prostego stwierdzenia, to nie jest kryminał, nawet nie mieści się w jego definicji, fabuła kryminału bazuje na zagadkowym przestępstwie, a tu zagadki nie było. Ktoś zostaje zamordowany i od razu wiemy, kto, dlaczego i przez kogo. Nie było tam finezji, ani nuty tajemnicy, tylko płytka intryga w stylu "mam dużo pieniędzy i wykorzystam je by nikt nie wiedział, że...

No cóż, czyta się szybko, ale w głowie nie zostaje właściwie nic, nawet nazwisko autorki. Płytko, ale ... tragedii nie ma. Mimo wszystko daję 4.

No cóż, czyta się szybko, ale w głowie nie zostaje właściwie nic, nawet nazwisko autorki. Płytko, ale ... tragedii nie ma. Mimo wszystko daję 4.

Powiem szczerze, że nie spodziewałem się. Zacząłem czytać wieczorem i skończyłem nad ranem. Rzadko zdarza mi się nie wypuszczać książki z rąk. Ta mnie kupiła. Błyskotliwa, niebanalna. Tu nie historia morderstwa ujmuje najbardziej, to dla mnie zmyłka. Za tym wszystkim stoi grubsza intryga i to jest rewelacyjne. Bo to, co może nam przypominać jakieś wydarzenia, które znamy z TV, kończy się w połowie. To dla mnie to trzęsienie ziemi, po którym napięcie rośnie. Język, ta cała atmosfera. KLASA. To jest szeroka skala oceny. Bez wahania i z przekonaniem 10.

Powiem szczerze, że nie spodziewałem się. Zacząłem czytać wieczorem i skończyłem nad ranem. Rzadko zdarza mi się nie wypuszczać książki z rąk. Ta mnie kupiła. Błyskotliwa, niebanalna. Tu nie historia morderstwa ujmuje najbardziej, to dla mnie zmyłka. Za tym wszystkim stoi grubsza intryga i to jest rewelacyjne. Bo to, co może nam przypominać jakieś wydarzenia, które znamy z...

Zacznijmy od tego, że poziom pisania to tak mniej więcej Katarzyna Michalak. To nie jest komplement bo uważam że Pani Michalak to jedna z najgorszych polskich pisarek. Kolejna rzecz jest taka, że ktoś powinien autorce wyjaśnić czym jest kryminał. Można zacząć od podstaw: co to jest zagadka i zwrot akcji. Na początek powinno wystarczyć. No i może taka uwaga że miło by było gdybyśmy mordercy nie poznali pół strony po morderstwie? Potrzymajcie mnie w niepewności pół godziny, albo chociaż kwadrans.

Blurb na okładce "to kryminał wciągający bardziej niż Dziewczyna z pociągu" to jakiś żart. Tamta książka była dość średnia ale tutaj to ja w ogóle nie wiem co miało mnie wciągnąć? Wariacje autorki na temat tego co się wydarzyło na Mazurach 2.5 roku temu?

Ta książka to nie jest kryminał, to próba wybicia swojego dyskusyjnego talentu do pisania beletrystyki na czyimś nieszczęściu. Czytam pudelka na tyle regularnie, że jestem książką zniesmaczona. Czułam obrzydzenie. Nie wiem kto pomyślał że taka fabuła to dobry pomysł i warto to wydać. Proponuję przejrzeć się w lustrze, tylko ostrożnie. Można się zdziwić co się w nim zobaczy.

Mam nadzieję, że nikt tego nie kupi a książka zostanie przerobiona na makulaturę.

Zacznijmy od tego, że poziom pisania to tak mniej więcej Katarzyna Michalak. To nie jest komplement bo uważam że Pani Michalak to jedna z najgorszych polskich pisarek. Kolejna rzecz jest taka, że ktoś powinien autorce wyjaśnić czym jest kryminał. Można zacząć od podstaw: co to jest zagadka i zwrot akcji. Na początek powinno wystarczyć. No i może taka uwaga że miło by było...

Słuchałam z zaciekawieniem, jednak czegoś w niej zabrakło. Miałam wrażenie, że skończyła się w połowie historii.

Słuchałam z zaciekawieniem, jednak czegoś w niej zabrakło. Miałam wrażenie, że skończyła się w połowie historii.

Książka wciągnęła mnie głównie ze względu na wyraźne podobieństwo do historii Piotra Woźniak-Staraka.

Książka wciągnęła mnie głównie ze względu na wyraźne podobieństwo do historii Piotra Woźniak-Staraka.