rozwińzwiń

O bliskości. Jak żyć razem w podzielonym świecie

Okładka książki O bliskości. Jak żyć razem w podzielonym świecie Grzegorz Ryś
Okładka książki O bliskości. Jak żyć razem w podzielonym świecie
Grzegorz Ryś Wydawnictwo: Znak religia
288 str. 4 godz. 48 min.
Kategoria:
religia
Wydawnictwo:
Znak
Data wydania:
2021-02-02
Data 1. wyd. pol.:
2021-02-02
Liczba stron:
288
Czas czytania
4 godz. 48 min.
Język:
polski
ISBN:
9788324061846
Tagi:
literatura polska wiara Bóg
Średnia ocen

7,7 7,7 / 10

Oceń książkę
i
Dodaj do biblioteczki

Porównaj ceny

i
Porównywarka z zawsze aktualnymi cenami
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Ładowanie Szukamy ofert...

Patronaty LC

Książki autora

Mogą Cię zainteresować

Oceny

Średnia ocen
7,7 / 10
35 ocen
Twoja ocena
0 / 10

OPINIE i DYSKUSJE

Sortuj:
avatar
830
817

Na półkach: , ,

Miejscami genialna książka. Książka będące zbiorem homilii bp Grzegorza Rysia z różnych miejsc ale w miarę jednego okresu – pandemii wirusa COVID na świecie. Tym razem chciałem oprzeć recenzję o jedną z myli autora, o dojrzałości. Bo warta jest przywołania. Bp Ryś zastanawia się na czym polega dojrzałość. Ja łączyłem ją zawsze z samodzielnością, wolnością, umiejętnością dbania o siebie, zabiegania o swoje sprawy. To ważne jest, ale nie daje to pełnej dojrzałości. Ona polega w równej mierze na umiejętności zadbania o siebie, jak i wzięcia odpowiedzialności za drugiego człowieka. Podkreślając tylko wartość swojej wolności i samodzielności dochodzimy do roli super egoistów; a przecież nie żyjemy sami tylko w różnych zależnościach. Właśnie odnalezienie siebie w nich i dostrzeżenie drugiego człowieka i podzielenie się z nim swoimi talentami – to dojrzałość w pełni.

Miejscami genialna książka. Książka będące zbiorem homilii bp Grzegorza Rysia z różnych miejsc ale w miarę jednego okresu – pandemii wirusa COVID na świecie. Tym razem chciałem oprzeć recenzję o jedną z myli autora, o dojrzałości. Bo warta jest przywołania. Bp Ryś zastanawia się na czym polega dojrzałość. Ja łączyłem ją zawsze z samodzielnością, wolnością, umiejętnością...

więcej Pokaż mimo to

avatar
17
8

Na półkach: , ,

"Żyjesz wtedy, kiedy żyjesz dla kogoś. Chodzą ludzie, zadają ciągle pytania, co zrobić, żeby żyć naprawdę, jaki jest sens życia, po co żyć. Eucharystia mówi: a dla kogo żyjesz? Jeśli odnajdujesz przy niej odpowiedź na to pytanie, to pewnie wtedy wiesz, że żyjesz."

Bardzo ważne myśli na temat tego, w czym uczestniczymy przez całe nasze życie - wspólnoty. Nie da się przecież uciec od drugiego człowieka, dlatego abp Ryś, wyjaśniając Ewangelię i wskazując na Chrystusa, pokazuje nam, co powinniśmy robić, żeby to nasze wspólne życie było jak najszczęśliwsze i, co zwłaszcza dzisiaj jest ogromnie dużą wartością - spokojne.

"Żyjesz wtedy, kiedy żyjesz dla kogoś. Chodzą ludzie, zadają ciągle pytania, co zrobić, żeby żyć naprawdę, jaki jest sens życia, po co żyć. Eucharystia mówi: a dla kogo żyjesz? Jeśli odnajdujesz przy niej odpowiedź na to pytanie, to pewnie wtedy wiesz, że żyjesz."

Bardzo ważne myśli na temat tego, w czym uczestniczymy przez całe nasze życie - wspólnoty. Nie da się przecież...

więcej Pokaż mimo to

avatar
168
86

Na półkach:

Abp pisze, jak mowi. Kazdemu polecam, chocby na cztanie w trakcie dojazdu do pracy - nabiera sie dystansu do siebie, ale i cieplejszym okiem spoglada na wspoltowarzyszy.

Abp pisze, jak mowi. Kazdemu polecam, chocby na cztanie w trakcie dojazdu do pracy - nabiera sie dystansu do siebie, ale i cieplejszym okiem spoglada na wspoltowarzyszy.

Pokaż mimo to

avatar
725
109

Na półkach:

Recenzja także na moim IG: @dariusz_0k

Czytelnik sięgający po tę książkę może się spodziewać, że będzie "mięso", w tytule mamy co prawda, że "razem" ale jednak w "podzielonym świecie". Od razu może pojawić się skojarzenie: my kontra oni, polaryzacja polityczna, wiara a niewiara w świecie, ogólnie to te rzeczy, od których nam słabo (możesz pozbyć się tv z domu i nie uczestniczyć jako widz w tym wszystkim, tylko czy to świadoma obywatelska postawa?). Tymczasem otwierając tę książkę natrafia się na spokój. Na ulgę. A to nie było łatwe w przypadku tej książki. Dlaczego? Zawarte są tu homilię abp Grzegorza Rysia z okresu traumatycznego, klaustrofobicznego, pełnego lęku i niepokoju. Z okresu 2020 roku i centrum pandemii SARS-CoV-2 - okresu zaskakująco bliskiego a jakby odległego patrząc z perspektywy stycznia 2023 roku. Każdy z nas ma swoją własną opowieść o pandemii, nie czas i miejsce o tym rozprawiać, we mnie osobiście wspomnienia tego czasu są bardzo wyraziste, pamiętam obrazy, zapachy, emocje, myśli. I one powracały podczas tej lektury, ale w kontekście tego, czego wówczas tak było brak: bliskości. Homilia arcybiskupa są pogrupowane wg 3 kluczy: bliskość Boga, bliskość drugiego człowieka i bliskość wspólnoty. Autor wielokrotnie w tych rozważaniach zwraca uwagę na encyklikę papieża Franciszka "o braterstwie", ale i poznajemy tu słowa samego autora o byciu razem w Kościele i poza nim, o ekumenizmie, o tym że wszyscy niezależnie od tego, kim jesteśmy, jesteśmy wspólnotą (a w sensie teologicznym to nawet Ciałem). Czasem to dla wierzących nauki niełatwe, bo autor przypatruje się tej naszej wierze, tym naszym zachowaniom. Towarzyszami w tej wędrówce, jak to w przypadku homilii, jest Ewangelia i czytania z danego dnia (każdy tekst poprzedza data, kontekst wygłoszenia homilii ale i odnośniki do czytań z Liturgii Słowa danego dnia),oprócz więc słów i czynów oraz nauk Chrystusa pojawia się i Jan Chrzciciel, i Maryja, i Eliasz, i Izajasz i Paweł Apostoł. Książka przynosi to, czego nam brakowało w tym okresie pandemii: bliskości, nadziei, wiary w Boga i w człowieka (a także w lepszą przyszłość i w stabilność). Przede wszystkim książka przynosi wewnętrzny pokój. I jest co zmieniać w sobie za sprawą zawartych tu słów (dają nadzieję, ale jednocześnie są wymagające).

To faktycznie książka o tym, jak być razem, mimo podzielonego świata.

Recenzja także na moim IG: @dariusz_0k

Czytelnik sięgający po tę książkę może się spodziewać, że będzie "mięso", w tytule mamy co prawda, że "razem" ale jednak w "podzielonym świecie". Od razu może pojawić się skojarzenie: my kontra oni, polaryzacja polityczna, wiara a niewiara w świecie, ogólnie to te rzeczy, od których nam słabo (możesz pozbyć się tv z domu i nie...

więcej Pokaż mimo to

avatar
274
259

Na półkach:

Żyjemy w świecie dramatycznych i bolesnych podziałów, które przy każdej okazji podkreślamy, zamiast szukać tego, co nas łączy. A przecież wszyscy potrzebujemy bliskości, jedności i zrozumienia. Pragniemy głębokiej więzi z drugim człowiekiem i wspólnoty. Zgadzacie się ze mną?

Myślę, że nawet najwięksi indywidualiści i samotnicy z wyboru uświadomili sobie tę potrzebę w czasach zaostrzonego rygoru związanego z pandemią, kiedy zmuszeni byliśmy zamknąć się w domach i poddać izolacji. Słowo "kwarantanna" do dziś wywołuje w nas dreszcze, ale ta trudna lekcja nie zawsze okazała się pouczająca i płodna we wnioski. Nie zawsze wpłynęła pozytywnie na wzajemne relacje.

Książka "O bliskości. Jak żyć razem w podzielonym świecie" to zbiór homilii abpa Grzegorza Rysia, które głosił On w 2020 r. w kaplicy Domu Biskupów Łódzkich. Co ciekawe jednak, za każdym razem odwoływał się do liturgii słowa z danego dnia i w tym Słowie odnajdywał wskazówki, pocieszenia i napomnienia na czas pandemii.

Poruszyły mnie słowa o Bogu, który jest zawsze blisko, szczególnie w trudnościach i chorobie. O smutku, do którego powinniśmy Boga zapraszać, żeby ten ósmy kiedyś grzech główny nie łamał naszego ducha. O przebaczeniu i pocieszeniu, słuchaniu drugiego człowieka i obecności, które często wymagają przekraczania granic i łamania stereotypów. O egocentyzmie i narcyzmie, który sprawia, że nie dostrzegamy sensu życia i jesteśmy niezdolni do miłości.

"Chodzą ludzie, zadają ciągle pytania, co zrobić, żeby żyć naprawdę, jaki jest sens życia, po co żyć. Eucharystia mówi: A DLA KOGO ŻYJESZ? Jeśli odnajdujesz przy niej odpowiedź na to pytanie, to pewnie wtedy wiesz, że żyjesz. MIĘDZY ŻYCIEM A MIŁOŚCIĄ MOŻNA POSTAWIĆ ZNAK TOŻSAMOŚCI "

Żyjemy w świecie dramatycznych i bolesnych podziałów, które przy każdej okazji podkreślamy, zamiast szukać tego, co nas łączy. A przecież wszyscy potrzebujemy bliskości, jedności i zrozumienia. Pragniemy głębokiej więzi z drugim człowiekiem i wspólnoty. Zgadzacie się ze mną?

Myślę, że nawet najwięksi indywidualiści i samotnicy z wyboru uświadomili sobie tę potrzebę w...

więcej Pokaż mimo to

avatar
158
140

Na półkach:

Recenzja dla Wydawnictwa ZNAK „O bliskości. Jak żyć razem w podzielonym świecie”, autor abp Grzegorz Ryś
Autor książki należy do grona cenionych i lubianych duszpasterzy. Od wielu lat jest również szanowanym wykładowcą, rekolekcjonistą i historykiem Kościoła. W latach 2011 – 2017 biskup pomocniczy krakowski, od 2017 arcybiskup metropolita łódzki.
Trzymam w dłoni zbiór wybranych przez Katarzynę Węglarczyk kazań, homilii i katechez z okresu od początków pandemii poczynając, przechodząc przez kolejne miesiące roku 2020, wygłaszanych w różnych Kościołach w Polsce oraz podczas Mszy Świętych w prywatnej kaplicy Domu Biskupów Łódzkich.
Rok 2020, z którego pochodzą słowa nadziei nazywane Dobrą Nowiną, naznaczony był szalejącą wokoło pandemią SARS-CoV-2 i nie ulega wątpliwości, że zmienił nasze życie w wielu aspektach. W swoich wypowiedziach autor stara się dodawać otuchy, mówiąc nam, że doświadczenie bliskości jest możliwe w każdych okolicznościach. De facto podziały społeczne jak i polaryzacja postaw samych katolików, w odniesieniu do pewnych tematów i zjawisk pogłębia się i musimy sobie zdawać sprawę, że te różnice będą przybierać na sile. Tym bardziej jednak ludzie, którzy wybrali życie w zgodzie z Ewangelią, powinni stale powracać do podstawowych, a zarazem najbardziej uniwersalnych wartości. Do dziedzictwa, które umocni ich wiarę niczym dobrze wykonany fundament budynku, w niepewnym czasie.
W swoich kazaniach ksiądz Ryś podkreśla znaczenie autentycznej bliskości Boga, bliskości Boga ponad podziałami, pomimo izolacji i tak ważnej bliskości Boga pomiędzy pokoleniami. Skupia się na naszym codziennym życiu, podając przykłady bardzo proste i namacalne.
Wiara w Jezusa to nie tylko światopogląd, czy zbiór prawd, to miłość do wszystkich i wszystkiego wokoło człowieka. To bijąca ze źródła miłości mężna pokora i odwaga do głoszenia prawdy Ewangelii w codziennym życiu. Niesieniu tej prawdy dzień po dniu do świata i ludzi. Wystarczą zwykłe gesty, do których zaliczamy napisanie do kogoś listu, zrobienie zakupów, służenie naszym bliźnim na co dzień w każdej sytuacji, poszanowanie siebie nawzajem, rozsądek i umiar we wszystkim co robimy. Nikt z nas nie jest idealny, nikt nie jest bez grzechu. Trzeba jednak tak żyć, aby umieć przyznawać się do własnych błędów, naprawiać je i wyciągać z nich lekcje na przyszłość. Równie ważnym jest abyśmy umieli wybaczać innym. Jedność pomiędzy ludźmi i przymierze z Bogiem, czynniki, na które zwraca nam uwagę duszpasterz to droga do naszego prawdziwego wewnętrznego szczęścia.
Ksiądz Ryś cytuje encyklikę Papieża Franciszka z jesieni 2020 roku, koncentrując się na słowach dotyczących przypowieści o miłosiernym Samarytaninie. Ktoś tego człowieka pobił, okradł, uczynił mu krzywdę. Dlaczego autor przypowieści nie koncentruje się na sprawcy, a jedynie na przechodzących obok? Tych omijających umierającego biedaka? Odpowiedź jest prosta: autor koncentruje się na tych, którzy są obojętni. To ich dotyczy ta przypowieść. Oni go nie skrzywdzili, ani nie napadli, ale to oni właśnie omijają go szerokim łukiem i pozostają obojętni na jego krzywdę. Od takiego obojętnego przechodzenia obok pokrzywdzonych ludzi, obok ofiar zła, dajemy przyzwolenie na sianie zła. W cytowanej encyklice Papież porusza bardzo istotny problem czasów, w których przyszło nam żyć, mianowicie zaniku pamięci historycznej. Niesłychanie niebezpieczne zjawisko, zwłaszcza jeżeli obserwujemy je pośród młodych ludzi. Pozbawienie człowieka korzeni, historii, tradycji i przeszłości sprzyja manipulacji. Taki człowiek jest bardzo podatny na każdą nawet najgorszą ideologię. Jak historia już niejednokrotnie pokazała, jakakolwiek demagogia nie jest i nie będzie nigdy zjawiskiem pozytywnym. Niech historia będzie na zawsze w naszych sercach; pamiętajmy o przodkach, którzy za nas i za naszą wolność oddali życie. Bowiem tożsamość każdego jest zbiorem wielu minionych zdarzeń, czynów i ich wpływu na obecne życie. To nie nasze wyobrażenie o nas samych i tym jacy nie jesteśmy „fajni i wielcy” kreuje naszą osobowość. Obsesyjne skupianie się na samym sobie i tym za kogo ludzie powinni nas uważać, prowadzi do destrukcji i ciężkich innych chorób, których nam ludziom XXI wieku i bez tego nie brakuje. Jakże często odrzucamy w dzisiejszym nowoczesnym i modnym świecie odniesienia do historii, przodków i pochodzenia.
W swoich tekstach abp Ryś przytacza przykłady heroicznych postaw „zwykłych niezwykłych ludzi”:
- Stanisława Leszczyńska, łódzka położna w czasie II Wojny Światowej osadzona w Obozie Koncentracyjnym Auschwitz-Birkenau. Według szacunków przyjęła w obozie około trzech tysięcy porodów.
- kobiety więzione w łódzkim więzieniu dla kobiet zorganizowanym przez Niemców w Klasztorze Sióstr Karmelitanek Bosych w Łodzi
- Papież Jan Paweł II i jego heroiczna postawa w obronie wolnej Polski
Od początków istnienia świata ludzi łączyła wspólnota, wzajemna odpowiedzialność i bycie przy sobie. Przeżywania tych wartości nie możemy odłożyć na czas późniejszy, na lepsze czasy, za rok czy dwa, kiedy to wszytko minie. Wręcz przeciwnie, teraz, w tym trudnym dla nas wszystkich okresie ogólnej izolacji, w takich warunkach jakie są, respektując wszystkie obciążenia, z którymi przyszło nam się zmierzyć, żyjmy tym co opisuje istotę naszego życia.
„Bowiem tak Bóg umiłował świat, że Syna swego dał, by każdy kto w Niego wierzy, żywot wieczny miał” Jan Paweł II.
Pomimo ograniczeń spotykamy się, aby chwalić Boga i dziękować za nadzieję, którą karmi naszą duszę w czasach trudu i znoju.
Wszak nikt z nas nie jest samotną wyspą, a ludzie są ze sobą powiązani, pomimo, że na zewnątrz panuje trend indywidualizmu i odosobnienia. Człowiek dzisiejszych czasów bardzo lubi podkreślać swoją niezależność, każdy sam, a nierzadko jeden przeciw drugiemu. Całkowicie błędny model, bo nie tylko rodzina łączy ludzi, praca ma to do siebie, że również łączy człowieka z człowiekiem. Na podwalinach polskiej historii wyrastało słowo „solidarność”, o którym tak często wspominał Jan Paweł II. W roku 1987 w Gdańsku Papież powiedział:
„ Solidarność to jest jeden i drugi. Nigdy jeden przeciw drugiemu. A jeśli brzemię, to niesione razem”. I tylko tam gdzie człowiek i wzajemne relacje ludzkie stanowią klucz do sukcesu, praca przynosić będzie wymierne efekty. Taka postawa z naszej strony oznacza życie moralne, etyczne i w zgodzie z własnym sumieniem. Zaś sumienie to nie zbiór jakichś abstrakcyjnych prawd, to świadoma refleksja człowieka nad porządkiem moralnym.
Żyjemy w czasach ogólnego oczerniania jeden drugiego, upadania ideałów, podziałów rodzin i próby tworzenia nowych „ideałów”, nowych „poglądów”. Coraz częściej ludzie nie chcą słuchać słów Ewangelii uznając ją za niemodną i wręcz przestarzałą. Nie przyjmują do wiadomości, że słowa Jezusa to prawda uniwersalna.
W każdym człowieku jest tęsknota za jednością, za szczęściem, za miłością i każdy z nas stara się tę tęsknotę inaczej realizować. Żyjemy obecnie w dobie konfliktu, ale ludzkość stać jest na prawdziwy i fundamentalny pokój, a nie tylko powierzchowne zgadzanie się ze sobą i przykrywanie głęboko idących różnic.
Wymaga to od nas zmiany sposobu myślenia. Zaprzestania zajmowania się grzechami innych ludzi, a rozpoczęcia posługiwania innym ludziom, naszym braciom i naszym siostrom. Bo jak powiedział Św. Marcin: „Próżno żyje, kto nikomu nie przynosi owocu”.
Pojednanie zawsze jest możliwe, a dzisiaj nie wiadomo co jest gorsze czy pandemia czy dramatyczny podział między Polakami, czy wzajemne osądzanie siebie?
Jednak podążając drogą Ewangelii musimy się zmobilizować do jedności, bo niczego nie można przełamać w pojedynkę. Kogo będzie stać na pojednanie, na łagodność i na to, żeby przestać lżyć drugiego? Kogoś, kto sam doświadczył miłosierdzia.
Ktoś mi powie: jacy z nas bracia; to pusty idealizm; kompletna fantazja; w jakim świecie absurdu Pani żyje?
Ale to nieprawda: znajdują się ludzie, którzy wcielają Ewangelię i Słowo Boże w życie, którzy stąpają po śladach Jezusa w każdej sekundzie swojego życia. Tacy, którzy wierzą, że rozmowa owocuje, że dialog i spotkania owocują.
Jeżeli uważamy się za dojrzałych to potrafimy żyć w różnych zależnościach i twardo obstawać przy wartościach, które wiodą nas przez życie, ale to nie oznacza, że nie możemy brać udziału w dialogu społecznym.
Nie chodzi przecież o to aby włożyć różowe okulary i wszem i wobec oznajmiać jaki świat jest piękny. Światem rządzą konflikty i zróżnicowania nie tylko polityczne ale i również światopoglądowe, a nasze pokolenie jest kolejnym, które uważa że jesteśmy świadkami zderzenia się dwóch religii: chrześcijaństwa – religii Boga, który stał się człowiekiem – i religii człowieka, który chce być Bogiem.
Przed nami zadanie dziejowe: musimy spojrzeć na człowieka w świecie z miłością. Możemy ze sobą porozmawiać, zjeść wspólnie posiłek, bez ścigania się, bez wzajemnego wykluczania się, potrzebujemy wszyscy siebie nawzajem. Bo w życiu liczą się proste zwykłe gesty. To z nich jest utkana codzienność: życzliwość wzajemna, dobre słowo, podanie komuś ręki, uśmiech, zrozumienie kogoś wyznającego inną religię, poszanowanie praw człowieka i godności ludzkiej.
Na zakończenie przedstawienia Wam wycinka ogromu tematów zawartych w zbiorze tekstów autorstwa abp Grzegorza Rysia nadmienię, iż duszpasterz ten nie obawia się zmierzyć z bardzo trudnym tematem, który od wielu lat obnaża publicznie słabość Kościoła.
Zachęcam do przeczytania tej publikacji nie tylko ludzi wierzących, ale i niewierzących i tych poszukujących. Szczerze polecam!
Za udostępnienie tej jakże wartościowej pozycji dziękuję Wydawnictwu „Znak”

Recenzja dla Wydawnictwa ZNAK „O bliskości. Jak żyć razem w podzielonym świecie”, autor abp Grzegorz Ryś
Autor książki należy do grona cenionych i lubianych duszpasterzy. Od wielu lat jest również szanowanym wykładowcą, rekolekcjonistą i historykiem Kościoła. W latach 2011 – 2017 biskup pomocniczy krakowski, od 2017 arcybiskup metropolita łódzki.
Trzymam w dłoni zbiór...

więcej Pokaż mimo to

avatar
90
45

Na półkach: ,

polecam do refleksji

polecam do refleksji

Pokaż mimo to

avatar
1653
715

Na półkach: , ,

Nie ukrywam, ze lubie (znam osobiscie) i cenie naszego arcybiskupa. Lubie go czyrac i sluchac, bo zawsze znajduje w jego slowach madre rady i wskazowki. Jak malo ktory biskup, zeje na co dzien Ewangelia i to wybrzmiewa w tym, czym sie z nami dzieli.

Nie ukrywam, ze lubie (znam osobiscie) i cenie naszego arcybiskupa. Lubie go czyrac i sluchac, bo zawsze znajduje w jego slowach madre rady i wskazowki. Jak malo ktory biskup, zeje na co dzien Ewangelia i to wybrzmiewa w tym, czym sie z nami dzieli.

Pokaż mimo to

avatar
279
63

Na półkach:

"... jesteśmy dzisiaj świadkami zderzenia się dwóch religii: religii Boga, który stał się człowiekiem - i religii człowieka, który chce być Bogiem."

"... jesteśmy dzisiaj świadkami zderzenia się dwóch religii: religii Boga, który stał się człowiekiem - i religii człowieka, który chce być Bogiem."

Pokaż mimo to

Książka na półkach

  • Chcę przeczytać
    44
  • Przeczytane
    42
  • Posiadam
    10
  • 2021
    4
  • Tesseris
    1
  • Religia, rozwój duchowy
    1
  • Ks Grzegorz Ryś
    1
  • Z autografem
    1
  • 2024
    1
  • KRK
    1

Cytaty

Bądź pierwszy

Dodaj cytat z książki O bliskości. Jak żyć razem w podzielonym świecie


Podobne książki

Przeczytaj także