,,Ludzie potrafią czynić niesamowite dobro, ale są również zdolni do potwornego zła..."
********************************

Zachęcona okładką i opisem liczyłam na mocny kryminał, który pochłonie mnie bez reszty... Czy to dostałam?

Leigh jest pielęgniarką, która po prześladowaniach przez byłego pacjenta wraca w rodzinne strony, żeby poradzić sobie z traumą.

Ryan to przyjaciel jej brata i policjant z wydziału zabójstw. Kiedy podczas nurkowanie w jeziorze przy domu bohaterki odnajduje zwłoki bez głowy, dłoni i stóp ich ścieżki się przecinają...

To znalezisko sprawia, że ktoś chce zabić Leigh...

Jak te sprawy się łączą?
Kto jest sprawcą?
Czy ich przyjaźń przerodzi się w coś więcej w obliczu czyhającego niebezpieczeństwa?

Choć pomysł na fabułę świetny to niestety jestem rozczarowana...
Jest morderca, mamy trupy, wypadek i dobrą zagadkę kryminalną... więc co się stało...

...po początkowej akcji i napięciu przechodzimy w powieść obyczajową z dużą ilością motywu religijnego - (bardzo dużo odwołań do Boga i wiary co momentami mnie przytłaczało) oraz wątku romantycznego...
Wątek miłosny przyćmiewa ten kryminalny...

Lekkie pióro autorki sprawia, że książkę czyta się szybko i przyjemnie i choć ma potencjał to nie spełniła ona moich oczekiwań.

Oczywiście sami sięgnijcie, żeby się przekonać czy to propozycja dla Was...ja po prostu nastawiłam się na coś innego i to mógł być mój błąd...

,,Ludzie potrafią czynić niesamowite dobro, ale są również zdolni do potwornego zła..."
********************************

Zachęcona okładką i opisem liczyłam na mocny kryminał, który pochłonie mnie bez reszty... Czy to dostałam?

Leigh jest pielęgniarką, która po prześladowaniach przez byłego pacjenta wraca w rodzinne strony, żeby poradzić sobie z traumą.

Ryan to...

Książka, która rozpoczyna się tak dobrze, po prostu nie ma prawa się tak zepsuć. Autorka miała ciekawy pomysł na kryminał, który finalnie przerodził się w ckliwe romansidło. Doczytałam do końca jednym okiem, drugim oglądając z nudów telewizję, bo miałam nadzieję na chociaż ciekawe zakończenie. Niestety. Zdecydowanie nie polecam.

Książka, która rozpoczyna się tak dobrze, po prostu nie ma prawa się tak zepsuć. Autorka miała ciekawy pomysł na kryminał, który finalnie przerodził się w ckliwe romansidło. Doczytałam do końca jednym okiem, drugim oglądając z nudów telewizję, bo miałam nadzieję na chociaż ciekawe zakończenie. Niestety. Zdecydowanie nie polecam.

Szczerze mówiąc miałam nadzieję na wciągający thriller z dobrym wątkiem miłosnym dwojga dorosłych a dostałam nudnawą opowieść z ciągnącą się relacją ludzi zachowujących się jak smutni nastolatkowie. Ogrom wątków zdecydowanie za długich, opisywanych zupełnie niepotrzebnie. Na dodatek myślałam, że ataki na główną bohaterkę i jej magiczne ratowanie z opresji nigdy się nie skończy. Ogólnie główna bohaterka strasznie irytująca na dodatek wszyscy ją kochają i usługują jakby była najwspanialszą istotą na ziemii. Chciałam dać szansę tej książce ale od połowy strasznie się wynudziłam.

Szczerze mówiąc miałam nadzieję na wciągający thriller z dobrym wątkiem miłosnym dwojga dorosłych a dostałam nudnawą opowieść z ciągnącą się relacją ludzi zachowujących się jak smutni nastolatkowie. Ogrom wątków zdecydowanie za długich, opisywanych zupełnie niepotrzebnie. Na dodatek myślałam, że ataki na główną bohaterkę i jej magiczne ratowanie z opresji nigdy się nie...

Ostatnio mam szczęście do dobrych książek i nie inaczej było tym razem. Książka już pierwszego rozdziału mnie zaintrygowała i tak wciągnęła, że pochłonęłam ją prawie na raz! Mamy tutaj tajemnicze zwłoki na dnie jeziora oraz kogoś, kto chce śmierci Leigh, która pozornie jest uwielbiana przez wszystkich. Z biegiem historii pojawiają się kolejne zwłoki, a fabuła jest bezlitosna i nie zdradza nawet w najmniejszym stopniu, kto jest mordercą i czemu Leigh została wzięta na celownik. Uwielbiam takie dynamiczne kryminały z rozbudowanymi wątkami, które stopniowo ukazują całkowity obraz sytuacji. Osobiście nie domyśliłam się co i jak, chociaż miałam kilka typów. Mam nadzieję, że pojawi się kolejny tom z Ryanem i ciekawym śledztwem na pierwszym planie.

Ostatnio mam szczęście do dobrych książek i nie inaczej było tym razem. Książka już pierwszego rozdziału mnie zaintrygowała i tak wciągnęła, że pochłonęłam ją prawie na raz! Mamy tutaj tajemnicze zwłoki na dnie jeziora oraz kogoś, kto chce śmierci Leigh, która pozornie jest uwielbiana przez wszystkich. Z biegiem historii pojawiają się kolejne zwłoki, a fabuła jest...

Szczerze mówiąc nawet szkoda czasu na opinię o tej książce wiec krociótko. Infantylna, watek miłosny jak z kreskówki a wkrętki religijne całkiem nie na miejscu w tego typu literaturze. Bo to miał być thriller? Sensacja? Do teraz się zastanawiam pod jaki gatunek literacki to podpiąć. Dawno się tak nie umęczyłam czytając a że nie umiem odłożyć raz zaczętej książki katowałam się do końca.

Szczerze mówiąc nawet szkoda czasu na opinię o tej książce wiec krociótko. Infantylna, watek miłosny jak z kreskówki a wkrętki religijne całkiem nie na miejscu w tego typu literaturze. Bo to miał być thriller? Sensacja? Do teraz się zastanawiam pod jaki gatunek literacki to podpiąć. Dawno się tak nie umęczyłam czytając a że nie umiem odłożyć raz zaczętej książki katowałam...

Zacznę nietypowo, bo od ostrzeżenia. W żadnym razie nie czytajcie tego, co jest napisane na tylnej okładce! To potężny spoiler, który nie wiem jakim cudem się tam znalazł. Oskarżyłabym wydawnictwo, ale trochę pogrzebałam w necie i już wiem, że to dosłowne tłumaczenie z oryginalnego wydania. Ten sam opis można znaleźć na stronie internetowej Lynn H. Blackburn. Nie wiem, czemu ma to służyć, ale nie czytajcie. Ja zrobiłam to w połowie książki, ot tak, z ciekawości, czy zajawka ma coś wspólnego z treścią. Wydawało mi się, że skoro dwieście stron za mną, to mogę sobie na ten eksperyment pozwolić. No cóż… poznałam kilka faktów, których w książce jeszcze nie zdradzono. Sam opis zresztą nie oddaje ducha książki i wprowadza w błąd. Psuje zabawę. Naprawdę nie warto.

Jak więc było naprawdę?
Leigh Weston jest pielęgniarką, która ma za sobą trudne doświadczenia z chorym na raka pacjentem. Pacjent ów miał na punkcie Leigh prawdziwą obsesję, graniczącą z szaleństwem. Oczywiście Leigh jak na empatyczną pielęgniarkę przystało, nie obwiniała jego samego, tylko jego chorobę. Niemniej po jego śmierci postanowiła zmienić miejsce zamieszkania i pracę. Już nie chciała być pielęgniarką onkologiczną, przebywającą tygodniami z tymi samymi pacjentami. Zatrudniła się na oddziale ratunkowym, gdzie pacjenci zmieniają się z godziny na godzinę. A ponieważ jej rodzinny dom stał pusty po śmierci rodziców, postanowiła w nim zamieszkać.

Jej życie płynęło spokojnym, monotonnym, nudnym wręcz rytmem do czasu, gdy pewnego dnia do jej drzwi zapukał miejscowy policjant Ryan Parker. Otóż okazało się, że w położonym tuż przy domu jeziorze znaleziono zwłoki i policja bardzo grzecznie prosi, by mogła korzystać z pomostu Leigh i przylegającego do niego ogrodu, bo tak będzie wygodniej pracować. Leigh się zgadza, bo niby czemu nie? Obecność policji budzi poczucie bezpieczeństwa, a obecność Ryana przyspieszone bicie serca. Smaczku dodaje fakt, iż tych dwoje potajemnie podkochiwało się w sobie już w liceum.

Pełna recenzja → https://wrolimamy.pl/recenzja/pod-powierzchnia-lynn-h-blackburn/

Zacznę nietypowo, bo od ostrzeżenia. W żadnym razie nie czytajcie tego, co jest napisane na tylnej okładce! To potężny spoiler, który nie wiem jakim cudem się tam znalazł. Oskarżyłabym wydawnictwo, ale trochę pogrzebałam w necie i już wiem, że to dosłowne tłumaczenie z oryginalnego wydania. Ten sam opis można znaleźć na stronie internetowej Lynn H. Blackburn. Nie wiem,...

Nie da się ukryć, że nie mam ostatnio szczęścia do dobrych kryminałów. Nie inaczej było w przypadku "Pod powierzchnią" Lynn H. Blackburn. Bo cóż mi po tym, że powieść czytało się szybko, gdy jej całokształt okazał się po prostu... Miałki. Bezbarwny. Nijaki. Wszechwiedzącej narracji brakowało głębi, a wątek prześladowcy zszedł na dalszy plan za sprawą miłości głównej bohaterki do detektywa z wydziału zabójstw. Odwzajemnionej i utajonej przez lata rzecz jasna. Sporo tutaj również Boga i modlitwy, co niezbyt licuje mi z tematyką obsesji i wielokrotnego usiłowania zabójstwa. Może nie byłoby w tym nic dziwnego, gdyby nie to, że KAŻDY, dosłownie KAŻDY bohater jest głęboko wierzący i co chwilę ktoś zmawia modlitwę za kogoś lub tuż przed posiłkiem... 🙄 Ale cóż ja ta tam wiem o dobrej literaturze 🤷‍♀️

Nie da się ukryć, że nie mam ostatnio szczęścia do dobrych kryminałów. Nie inaczej było w przypadku "Pod powierzchnią" Lynn H. Blackburn. Bo cóż mi po tym, że powieść czytało się szybko, gdy jej całokształt okazał się po prostu... Miałki. Bezbarwny. Nijaki. Wszechwiedzącej narracji brakowało głębi, a wątek prześladowcy zszedł na dalszy plan za sprawą miłości głównej...

Bardziej romans niż kryminał. Szkoda.

Bardziej romans niż kryminał. Szkoda.

Trochę zawiodła mnie końcówka, jednak książkę czytało się bardzo przyjemnie. Uwielbiam wątek miłosny w tej książce i wykreowane postacie.

Trochę zawiodła mnie końcówka, jednak książkę czytało się bardzo przyjemnie. Uwielbiam wątek miłosny w tej książce i wykreowane postacie.

Świetna

Świetna