Ostatnia kampania Napoleona na terenie Niemiec

Naprawdę dobrze opisana kampania 1813 - z punktu widzenia historyka jest to najtrudniejsza kampania Napoleona do opisania; 3-4 armie koalicji manewrujące w Niemczech niezależnie od siebie, stąd szacunek dla autora. Nie jest to jednak ten polot i epickość, co u "analogicznej" tematycznie kampanii 1814 Houssay'a, ale co najmniej 7 się należy.

Naprawdę dobrze opisana kampania 1813 - z punktu widzenia historyka jest to najtrudniejsza kampania Napoleona do opisania; 3-4 armie koalicji manewrujące w Niemczech niezależnie od siebie, stąd szacunek dla autora. Nie jest to jednak ten polot i epickość, co u "analogicznej" tematycznie kampanii 1814 Houssay'a, ale co najmniej 7 się należy.

Książki napoleońskie napisane na początku XX wieku to często solidne pozycje, ale zwykle mało przystępne z uwagi na archaiczny styl, ale i samą konstrukcję rozdziałów czy całego tekstu. Tym razem było inaczej. Książkę napisano w sposób przystępny, świeży, nie ma dłużyzn i kwiecistości, nie ma akapitów na cała stronę. W zamian dostajemy sporo zestawień, są uwagi , ale bez przesadnego subiektywizmu, podsumowania, komentarze własne, co rasowych historyków może odstraszyć. Jest sporo map, popartych wnikliwymi badaniami autora, choć trzeba odnotować, że tu trud pisarza został zmarnowany, bo nie są specjalnie czytelne.
Książkę czyta się bardzo przyjemnie i jako umiarkowany laik, a przy tym entuzjasta epoki napoleońskiej zdecydowanie ją polecam.

Książki napoleońskie napisane na początku XX wieku to często solidne pozycje, ale zwykle mało przystępne z uwagi na archaiczny styl, ale i samą konstrukcję rozdziałów czy całego tekstu. Tym razem było inaczej. Książkę napisano w sposób przystępny, świeży, nie ma dłużyzn i kwiecistości, nie ma akapitów na cała stronę. W zamian dostajemy sporo zestawień, są uwagi , ale bez...

Największy procent przeczytanych przeze mnie książek historycznych najprawdopodobniej stanowią publikacje na temat epoki napoleońskiej. Wiele z nich koncentrowało się na militarnym aspekcie tamtych czasów. Żadna z nich nie opisywała kilkumiesięcznych zmagań wojennych tak drobiazgowo, jak Ostatnia Kampania Napoleona na Terenie Niemiec. Drobiazgowość jednak nie jest synonimem bezbłędności.

Niełatwym zadaniem jest wyobrażenie sobie książki, która zawierałaby więcej informacji na temat działań wojennych niż Ostatnia Kampania. Autor przybliża nam plany strategiczne obu stron, ich realizację, manewry, błędy; przedstawia skrupulatnie bitwy, od największych, takich jak Drezno, czy Lipsk, po niewielkie potyczki pozbawione kluczowego znaczenia; opisuje pogodę, rzeźbę terenu, umocnienia itp. tak szczegółowo, że możemy sobie wyobrazić, jakbyśmy maszerowali w błocie z żołnierzami tamtych czasów i wraz z nimi biegli w deszczu po zboczach wzgórza pod ostrzałem artyleryjskim; informuje nas o ilości oraz jakości zaopatrzenia i uzbrojenia. Wszystko to okrasza trafną analizą, dzięki której możemy zrozumieć motywacje oraz cele czołowych postaci kampanii 1813 roku, a także dowiedzieć się, dlaczego inne decyzje byłyby lepsze; jednocześnie poznajemy powody, przez które te decyzje nie zostały podjęte. Autorowi można zarzucić, że bez jakiejkolwiek argumentacji wyraża swoje poglądy na tematy niezwiązane z militarną stroną kampanii. Robi to jednak bardzo rzadko i w sposób, który nie ma wpływu na treść książki. Nie sposób więc tego uznać za prawdziwą wadę. Pomimo tego, że jest to publikacja militarna, a nie biografia, zabrakło odrobinę dokładniejszego przybliżenia nam charakterów władców oraz dowódców, stosunków między nimi, a także zachowań w trakcie kampanii; często osobiste pobudki mają wpływ na decyzje wojskowe, byłoby więc to pomocne w jeszcze dokładniejszym zrozumieniu całości konfliktu. Na koniec wspomnę o najistotniejszej wadzie. Godzi ona bezpośrednio w cel tej książki, czyli szczegółowe przedstawienie zmagań wojennych: mapy. Są one niewyraźne i nie ma na nich niektórych miejscowości, które pojawiają się w książce. Nierzadko uniemożliwia to skrupulatne śledzenie ruchów wojsk opisanych w publikacji. Najgorzej wypadają mapy samych bitew. Rażą swoją prostotą oraz nieczytelnością. Nie są na nich ukazane etapy bitew, nawet tych, które trwały kilka dni. Nie jest to zarzut w stronę autora. Tworzył on tę publikację na początku XX wieku, kiedy nie było tak dokładnych map, jakie mamy dzisiaj. Winę ponosi wydawnictwo, które publikując tę książkę w naszych czasach, mogło zatroszczyć się o współczesne mapy. Kluczowe bitwy oraz manewry kampanii 1813 roku byłyby wtedy lepiej ukazane.

Teoretycznie mógłbym polecić tę książkę wszystkim czytelnikom interesującym się epoką napoleońską lub historią wojskowości. W praktyce byłby to błąd. Ostatnia Kampania Napoleona na Terenie Niemiec obfituje w szczegóły. Wiele stron opisuje pozbawione epickości marsze do nieistotnych miejscowości. Często czytelnik musi przebijać się przez suche dane na temat rozlokowania pojedynczych oddziałów, z których składały się armie. Pozycja wyłącznie dla pasjonatów wojskowości.

Największy procent przeczytanych przeze mnie książek historycznych najprawdopodobniej stanowią publikacje na temat epoki napoleońskiej. Wiele z nich koncentrowało się na militarnym aspekcie tamtych czasów. Żadna z nich nie opisywała kilkumiesięcznych zmagań wojennych tak drobiazgowo, jak Ostatnia Kampania Napoleona na Terenie Niemiec. Drobiazgowość jednak nie jest synonimem...

Piękna, systematyczna analiza najtrudniejszej kampanii Napoleona.

Piękna, systematyczna analiza najtrudniejszej kampanii Napoleona.

Jakościowa pozycja, ale bardzo, bardzo smutna i gorzka dla napoleonisty.

Jakościowa pozycja, ale bardzo, bardzo smutna i gorzka dla napoleonisty.