,,Ukraina bez przewodnika" mimo, że chronologicznie pierwszy tom to przeczytałam jako ostatnią ze wszystkich książek Pana Piotra. A ponieważ uwielbiam go za ,,Drogę na wschód" to i ten przewodnik subiektywnie otrzymuje trochę więcej gwiazdek, niż może obiektywnie zasługuje.
Pan Piotr świetnie łączy informacje historyczno- podróżnicze z historiami rodzinnymi. I po stronach rodzinnych leżących dzisiaj w granicach Ukrainy podróżuje Pan Piotr- zwłaszcza Kamieniec Podolski jest mu bliski. Dlatego nie oczekujmy, że w książce poznamy miejsca i zabytki całej Ukrainy. Trasy podróży są bardzo osobiście dobrane. Piotr Kulczyna opisuje kilka wypraw na Ukrainę, ale jakby zawsze wraca w te same strony, z którymi czuje się najbardziej związany. Dla miłośników zamków szczególnie polecam rozdział zamki Ukrainy. Całość fajnie napisana i przyjemnie się czyta.

,,Ukraina bez przewodnika" mimo, że chronologicznie pierwszy tom to przeczytałam jako ostatnią ze wszystkich książek Pana Piotra. A ponieważ uwielbiam go za ,,Drogę na wschód" to i ten przewodnik subiektywnie otrzymuje trochę więcej gwiazdek, niż może obiektywnie zasługuje.
Pan Piotr świetnie łączy informacje historyczno- podróżnicze z historiami rodzinnymi. I po stronach...

Ksiązka ma zalety i wady. Z zalet - bezposrednia relacja, choc juz moze oddalajaca sie w czasie (wiele dróg dzis już jest wyremontowanych),wątek osobisty (głębokie powiązania rodzinne z regionem),docieranie do bardzo odległych zakątków kraju do których dotarcie bez samochodów terenowych lub bez wielogodzinnej górskiej wspinaczki jest niemożliwe. Opracowanie rozdziału na temat zamków bardzo podobało mi się, było bardzo wnikliwe. Z wad, na pierwszy rzut oka nasuwają się błędy edytorskie (Władysław Łokietek nazwany jest w pewnym momencie Bolesławem Łokietkiem, przymiotnik "wołoski" jest pisany jako "wołowski' itp.). Omijanie ważnych miejsc "bo zabrakło czasu" to problem dla czytelnika. Nie zakupił on książki by czytać że na to i tamto "zabrakło czasu". Są też pomyłki. Bandera nie przeprowadził ludobójstwa na Wołyniu, siedział bowiem w tym czasie w areszcie. Aktor Kirk Douglas nie pochodzi z Odessy.
Oczywiście że my widzimy Ukrainę z perspektywy Wołodyjowskiego, ale nie zaszkodziłoby autorowi zainteresować się choć trochę historią Ukrainy, kim na przyklad byli Ivan Franko czy Taras Szewczenko. Ukraińcy to nie tylko zbuntowane sadystyczne chłopstwo mordujące szlachetnych Polaków dowodzonych przez swych bohaterskich arystokratów. Polacy mieszkali tam i również ciężko pracowali na roli. Dlaczego musimy ciagle zapewniac sie nawzajem że to my byliśmy z natury "właścicielami tej ziemi" a teraz sie oburzamy ze oni nam ta pozycje odebrali? Z innych rozczarowań to to że autor nie dotarł do ukraińskich uzdrowisk, nie dotarł też do Kijowa i Czarnobyla. Zamiast tego wraca w te same miejsca, do Kamieńca Podolskiego. Spodziewałem się bardziej kompletnego sprawozdania z tego kraju, zamiast tego dostałem, bez zadnego uprzedzenia, jeden wstępny rozdział o Mołdawii, Rumunii i Słowacji. Piewsze sto stron książki jest nie na temat.
Mimo tego wszystkiego książka uderza szczerością, ma atmosferę przygodową. czyta sie z przyjemnoscia. Polecam, a wydawnictwu radzę sprawdzać styl i dane historyczne, przeczesywać każde zdanie, bo w tekst wkradają się czasem prawdziwe kulfony.

Ksiązka ma zalety i wady. Z zalet - bezposrednia relacja, choc juz moze oddalajaca sie w czasie (wiele dróg dzis już jest wyremontowanych),wątek osobisty (głębokie powiązania rodzinne z regionem),docieranie do bardzo odległych zakątków kraju do których dotarcie bez samochodów terenowych lub bez wielogodzinnej górskiej wspinaczki jest niemożliwe. Opracowanie rozdziału na...

Warto przeczytać tę książkę!

Warto przeczytać tę książkę!