Pracujący w jednym w wrocławskich biurowców Basia i Adam znają się od lat, wiedzą o sobie wszystko, są tego zdania, że taka szczerą, prawdziwą przyjaźń.
Codziennie piją kawę, spotykają się ze sobą.
Basia walczy z traumą dzieciństwa, kładzie się cieniem na jego życie.

Historia przejmująca, chwytająca bardzo za serce, fabuła ciekawa, akcja wartka i trzyma w napięciu.
Emocjonująca, przepiękna, życiowa książka spędziłam miłe chwile przy lekturze.

Pracujący w jednym w wrocławskich biurowców Basia i Adam znają się od lat, wiedzą o sobie wszystko, są tego zdania, że taka szczerą, prawdziwą przyjaźń.
Codziennie piją kawę, spotykają się ze sobą.
Basia walczy z traumą dzieciństwa, kładzie się cieniem na jego życie.

Historia przejmująca, chwytająca bardzo za serce, fabuła ciekawa, akcja wartka i trzyma w napięciu....

Przechodząc do samej autorki, Basi Karolewicz to muszę przyznać, że czytało mi się niesamowicie lekko. Tak, jakbym płynęła przez tą historię. Lekko i przyjemnie, chociaż nie zawsze było przyjemnie, ale czytało się dobrze i to jest na plus. Nie miałam jakichkolwiek blokad w czytaniu, więc podejrzewam, że i Wy mieć ich nie będziecie. Debiutantka nie używa górnolotnych wyrażeń, a kieruje się bardziej prostym stylem, który używany jest na co dzień.
Chociaż dla niektórych może być ciężko, jeśli macie problem z opisami. Jest ich tutaj sporo, bo Basia opisuje non stop swoje uczucia, więc opisy przeważają nad dialogami. Ale jak dla mnie nie było problemu, jednak zdaję sobie sprawę, że Wy macie inne preferencje. ;) Także informuję.
Reasumując pierwsze spotkanie z Basią Karolewicz będę mile wspominać. Jest to napisana lekkim tonem historia zakochanej kobiety, którą mogłaby być każda z nas.

Basia, nasza główna bohaterka zakochała się w swoim przyjacielu. Brzmi schematycznie, prawda? Często słyszy się stwierdzenie, że mężczyzna i kobieta nie potrafią się przyjaźnić, bo prędzej czy później jedno z nich zakocha się w drugim. I tak też było w tym przypadku. Tutaj możecie krzyczeć, że schematy, że nie oryginalna... Ale takie jest życie. Tutaj nie ma czegoś nierealnego, a że wątek wciąż powtarza się w książkach uzmysławiać nam powinien, że takie rzeczy wciąż i wciąż nagminnie się zdarzają...
Życiorys tej dziewczyny, jak i Adama, jej przyjaciela, może wbić się Wam do głowy. Otóż ani jedno, ani drugie nie mają łatwego życia, chociaż... o Adamie można by było nieco porozwodzić.
Ja wiem jednak jedno - mimo powtarzających się w powieściach obyczajowych tematów, nie skreślam ich. Doczytuję do końca by utwierdzić się w przekonaniu, że dobrze zrobiłam, dając szansę lekturze. I tym razem było podobnie - nie żałuję, że dałam szansę Przyjacielowi, mimo iż mam zarzuty co do głównej bohaterki...

Cała recenzja na blogu

Przechodząc do samej autorki, Basi Karolewicz to muszę przyznać, że czytało mi się niesamowicie lekko. Tak, jakbym płynęła przez tą historię. Lekko i przyjemnie, chociaż nie zawsze było przyjemnie, ale czytało się dobrze i to jest na plus. Nie miałam jakichkolwiek blokad w czytaniu, więc podejrzewam, że i Wy mieć ich nie będziecie. Debiutantka nie używa górnolotnych...

Nie nie i jeszcze raz nie!!! W życiu nie czytałam fatalnej książki. Brak dialogów. to była totalna katastrofa

Nie nie i jeszcze raz nie!!! W życiu nie czytałam fatalnej książki. Brak dialogów. to była totalna katastrofa

Temat przyjaźni damsko-męskiej to bardzo interesujący temat. Czy taka przyjaźń jest możliwa? Co w sytuacji, gdy jedna strona będzie chciała czegoś więcej i nie wystarczą jej czysto przyjacielskie relacje? Czy taka przyjaźń ma sens? Na to pytanie będziemy mogli sobie odpowiedzieć czytając debiutancką książkę Basi Karolewicz- „Przyjaciel”.

Basia i Adam znają się od lat, pracują w jednym z wrocławskich biurowców i codziennie mają swój rytuał — piją wspólnie kawę w czasie przerwy w pracy. Wiedzą o sonie niemal wszystko, tylko Adamowi Basia zwierzyła się ze swoich skrywanych przed światem sekretów. Obydwoje uważają, że tak szczera przyjaźń damsko-męska nie zdarza się często. Tylko czy to na pewno tylko przyjaźń? Adam zaczyna wysyłać niejednoznaczne i mylne sygnały. Basia zda sobie sprawę, że kocha mężczyznę, a dzięki Adamowi ich relacja nie jest już taka jak dawniej. Uczucie z dnia na dzień staje się coraz silniejsze, niż być powinno i Basia będzie chciała zrobić wszystko, by nie stracić jedynego mężczyzny, na którym jej zależy. Świat dziewczyny zawali się, gdy pewnego dnia przyjaciel przekaże jej informacje o tym, że zmienia pracę i wyjeżdża z Wrocławia. Czy w tej sytuacji znajdzie w sobie siłę i wyjawi Adamowi, co tak naprawdę do niego czuje? Czy będzie umiała sobie poradzić z bólem po stracie najbliższej osoby i zbudować swój świat od nowa?

Nie wiem jak Wy, ale ja w każdej książce szukam happy-endu. Patrząc na okładkę „Przyjaciela” spodziewałam się lekkiej i romantycznej historii miłosnej o relacjach damsko-męskich oczywiście ze szczęśliwym zakończeniem. Zaczęłam czytać i zostałam zaskoczona, bo w tej książce zamiast radości jest ból, rozpacz i samotność. Chcąc nie chcąc te emocje zaczynają się udzielać i nam, zwłaszcza gdy z każdą stroną zaczynamy odkrywać przeszłość Basi, która nie była szczęśliwa. Na początku pojawia się współczucie, czytając o zagubionej kobiecie, która nagle traci najważniejszą osobę będącą sensem jej życia. Bohaterka żyje z dnia na dzień nie przestając kochać Adama i właśnie ta miłość jest największym problemem. Nie potrafię tego wyjaśnić, ale czytając wciąż o rozpaczy, płaczu i stracie sensu życia, zamiast współczuć bohaterce zaczęłam mieć ją dosłownie dosyć. Potrafi tylko użalać się nad sobą nie wykonując żadnego ruchu, przede wszystkim nie wyjawiając Adamowi, co do niego czuje.

Historię Basi poznajemy stopniowo. Bardzo niewielka liczba dialogów w tej cieniutkiej książce przywodzi na myśl, że może to być pamiętnik bohaterki, która prowadzi w ramach poradzenia sobie z własnymi emocjami. Pierwszoosobowa narracja daje nam także szanse, by poznać wszystkie myśli i odczucia bohaterki. Dziewczyna jako jedenastolatka przeżyła bardzo poważną traumę, która kładzie się cieniem w jej dorosłym już życiu. Przez to, czego doświadczyła, stała się zamkniętą w sobie i wycofaną kobietą. Przez to nie ma dobrych relacji z matką i nie potrafiła zaufać mężczyznom. Tylko Adamowi udało się przebić mur i tylko jemu zaufała i zwierzyła się ze swoich sekretów. Mężczyzna początkowo wydaje się być ideałem, godnym miłości Basi. Jednak czy prawdziwy przyjaciel ignoruje drugą osobę i notorycznie odwołuje spotkania? Czy można wierzyć w jego zapewnienia, że po przeprowadzce będzie tak samo i kontakt z Basią nie zniknie? Basi zawali się cały świat, pytanie, czy sobie z tym poradzi.

„Przyjaciel” jest bardzo gorzką opowieścią o przyjaźni damsko-męskiej, Gorzką, a jednocześnie tak bardzo życiową. Autorce w bardzo dobry sposób udało oddać się to, jak silnie może kochać człowiek. Nawet jeśli jest to miłość nieodwzajemniona.

Temat przyjaźni damsko-męskiej to bardzo interesujący temat. Czy taka przyjaźń jest możliwa? Co w sytuacji, gdy jedna strona będzie chciała czegoś więcej i nie wystarczą jej czysto przyjacielskie relacje? Czy taka przyjaźń ma sens? Na to pytanie będziemy mogli sobie odpowiedzieć czytając debiutancką książkę Basi Karolewicz- „Przyjaciel”.

Basia i Adam znają się od lat,...

Basia Karolewicz w swoim debiutanckim dziele porusza temat niełatwy, często spotykany. Nawiązuje tutaj do relacji tzw. Friendzone. W przyjaźni damsko-męskiej czasem jedna ze stron zaczyna czuć coś więcej. Tak też dzieje się u Basi i Adama. Dziewczyna jest zakochana w swoim najlepszym przyjacielu, mimo, iż wie, że nic z tego nie będzie. W końcu ma nie tylko drugą połowę, lecz także dziecko...
W swojej dość krótkiej książce, autorka bardzo dokładnie zwraca uwagę na uczucia. To one odgrywają tutaj pierwszoplanową rolę, pozwalają nam wczuć się w sytuację bohaterki. Doskonale ukazane są jej problemy, powracająca myślami przeszłość. Basia odkrywa przed nami całą siebie, wszystkie swoje sekrety. Pokazuje to, czego nie widać - wewnętrzny smutek, cierpienie i zagubienie. Rozwój fabuły nie odgrywa aż tak istotnej roli. Stanowi drugi plan, ginący wśród uczuć. Niezwykłe, nietuzinkowe podejście do pisania to duży atut autorki. Szczerze przyznam, że "Przyjaciel" skłonił mnie do licznych refleksji na tematy niedostrzegalne na pierwszy rzut oka.
Lektura jest bardzo przyjemna, pouczająca. Mimo, iż jest nieco trudniejsza w odbiorze (głównie opis przeżyć wewnętrznych),z pewnością skradnie serca niejednej osobie.

Basia Karolewicz w swoim debiutanckim dziele porusza temat niełatwy, często spotykany. Nawiązuje tutaj do relacji tzw. Friendzone. W przyjaźni damsko-męskiej czasem jedna ze stron zaczyna czuć coś więcej. Tak też dzieje się u Basi i Adama. Dziewczyna jest zakochana w swoim najlepszym przyjacielu, mimo, iż wie, że nic z tego nie będzie. W końcu ma nie tylko drugą połowę,...

NIESZCZĘŚLIWIE ZAKOCHANA
Kobieta nieszczęśliwie zakochana, kobieta psychicznie zrujnowana. Wyszedł rym, choć w powieści wcale tak wierszykowo i zabawnie nie jest. Główna bohaterka, to osoba z której bólem czytelnikowi przychodzi się zmagać przez sto procent tej historii. Basia kocha człowieka, który nie jest jej pisany, choć sytuacja wydaje się o tyle trudna, że Adam jej nie odpycha, wręcz przeciwnie – karmi ją swoim towarzystwem, bez wyraźnych oznak przekraczających granicę przyjaźni. A jednak… kobieta czasami zbyt mocno angażuje swoją wyobraźnię w relację, która do samego końca pozostawia nadzieję na to, że może coś jeszcze się zmieni. Psychika głównej bohaterki to jednak nie jest temat powierzchownie potraktowany. Autorka zbudowała bazę złożoną z trudnej przeszłości i walki z akceptacją swojej fizyczności, co po dziś dzień odbija się na zachowaniu Basi. Kobieta chce być kochana, pragnie bezpieczeństwa, szuka być może tam, gdzie nie powinna, gdzie człowiek z pełnym poczuciem własnej wartości już dawno by sobie odpuścił. Ciekawy przypadek i dobrze nakreślony, a przecież książka ma niecałe 200 stron.

(NIE)IDEALNY ON
Skupiając się na postaci głównej bohaterki, autorka przywiązała niewielką uwagę do drugiego planu, który stanowi Adam. Pojawia się opis jego wyglądu, czytelnik dostrzega jego granice, których w relacji z Basią nie przekracza. Powtarzane co rusz słowa pociechy, nieraz odwoływane spotkania - idealny obraz tego mężczyzny istnieje wyłącznie w umyśle narratorki, której osobisty pamiętnik zdajemy się czytać.

OBRAZ CIERPIENIA
„Przyjaciel” to nie jest historia, którą można by wielce dzielić na czas przed i po. Epicentrum wydarzeń skupia się na teraz, czyli na bolesnym oczekiwaniu na to, co nieuniknione. Na rozstanie. Główna bohaterka ubolewa, rozdrapuje rany, rozpacza i widzi, że jej wiara w tą znajomość gaśnie. Stąd też książka przypomina raczej monolog, jeden wielki opis tego, co dzieje się w kobiecym wnętrzu, kiedy w grę wchodzi odrzucenie. Niewiele tutaj dialogów, stąd też ciężko mówić o rozwoju akcji, która raczej stoi w miejscu i z powolnym postępem posuwa się w stronę tego dnia, w którym do reszty ma się zawalić Basi świat.

PODSUMOWANIE
Okładka może mocno zmylić. Po pierwsze, bohaterami powieści są dojrzali ludzie. Po drugie, raczej nie odnajdziecie tutaj pocałunków czy tych skradzionych bohaterom, intymnych chwil. Jeśli liczycie na jeden z tych romansów, w których przyjaźń wskakuje na kolejny poziom i potem jest już tylko kolorowo, słodko i pięknie, możecie mocno się zdziwić. „Przyjaciel” to nie jest więc powieść dla każdego. Melancholijna, gorzka, dla nieszczęśliwie zakochanych jako pocieszenie i dowód na to, że nie każda miłość musi być spełniona.


https://ktoczytaksiazki-zyjepodwojnie.blogspot.com/2018/10/przyjaciele-basia-karolewicz-historia.html#more

NIESZCZĘŚLIWIE ZAKOCHANA
Kobieta nieszczęśliwie zakochana, kobieta psychicznie zrujnowana. Wyszedł rym, choć w powieści wcale tak wierszykowo i zabawnie nie jest. Główna bohaterka, to osoba z której bólem czytelnikowi przychodzi się zmagać przez sto procent tej historii. Basia kocha człowieka, który nie jest jej pisany, choć sytuacja wydaje się o tyle trudna, że Adam jej...

Tym razem bez żadnego wstępu napiszę Wam wprost, że ta niewielka objętością książka wywarła na mnie ogromne wrażenie. Doprawdy, kiedy sięgałam po jej lekturę, nie spodziewałam się, że będzie to tak przejmująca i zapadająca w pamięć książka.

Główna bohaterka, Basia zostaje wystawiona przez los na ciężką próbę. Jej przyjaźń z niejakim Adamem musi zostać zakończona, a to wszystko przez to, że mężczyzna znalazł sobie inną pracę, w zupełnie innym miejscu. Dotychczas ta dwójka młodzieńców pracowała razem. Dla Basi jest to cios prosto w serce. Jakiś czas temu zrozumiała bowiem, że Adam to mężczyzna jej życia. Była w nim zakochana po uszy, nawet mimo to, iż od początku wiedziała, że ma on swoją rodzinę. Miejsce ich pracy było jedynym, w którym mogli się widywać. Kobieta jest zrozpaczona i obawia się swojej przyszłości, bo wie, że bez Adama nie będzie mogła sobie poradzić...

"Przyjaciel" to jedna z najbardziej przejmujących książek, jakie ostatnio przeczytałam. Autorka zabiera nas w świat samotności, bólu i rozpaczy. Niemalże każda strona tej powieści naszpikowana jest emocjami, które udzielają się również czytelnikowi. No bo i jak tu nie współczuć zagubionej, pozostawionej sobie samej kobiecie, która w jednej chwili traci sens swojego życia? Dotychczas wydawało się jej, że ma obok siebie prawdziwego przyjaciela, a okazało się, że już niedługo zostanie sama. Kobieta nie wierzy w zapewnienia mężczyzny o tym, że przecież nadal będą utrzymywać ze sobą kontakt. Doskonale zdaje sobie bowiem sprawę z tego, że odkąd on założył swoją rodzinę, jest od niej oddalony o tysiące mil świetlnych... Mimo wszystko Basia nie przestaje go jednak kochać i to jest jej największy problem, z którym nie potrafi sobie poradzić. Żyje z dnia na dzień, bez jakiejkolwiek nadziei na lepsze jutro...

Przyznam Wam szczerze, że pomimo tego, iż książka jest smutna i pozbawiona jakiejkolwiek nadziei na to, że bohaterka wreszcie odmieni swój los (bo przecież jako czytelnicy zawsze najbardziej oczekujemy happy endów - cokolwiek by się wcześniej nie działo),spodobała mi się bardzo. Być może właśnie dlatego, że historia Basi jest po prostu życiowa, pozbawiona jakiejkolwiek słodyczy. Niewątpliwie również sprzyjał temu styl autorki - każde jej słowo jest niezwykle wyważone, brak w książce niepotrzebnej, nic nie wnoszącej do ogółu przedstawianego problemu treści.

Nie pozostaje mi zatem nic innego, jak tylko szczerze zachęcić Was do lektury tej niepozornej powieści. Moc emocji gwarantowana!

Tym razem bez żadnego wstępu napiszę Wam wprost, że ta niewielka objętością książka wywarła na mnie ogromne wrażenie. Doprawdy, kiedy sięgałam po jej lekturę, nie spodziewałam się, że będzie to tak przejmująca i zapadająca w pamięć książka.

Główna bohaterka, Basia zostaje wystawiona przez los na ciężką próbę. Jej przyjaźń z niejakim Adamem musi zostać zakończona, a to...

niewielka książka, ale bardzo wciągająca

niewielka książka, ale bardzo wciągająca

Wyjątkowa książka! Zupełnie inne ujęcie bardzo kreatywne. Na pewno nie jest to książka dla każdego, bardziej dla miłośników "dobrej literatury" niż dla osób szukających przewidywalnych pozycji z pod znaku "literatury kobiecej".

Wyjątkowa książka! Zupełnie inne ujęcie bardzo kreatywne. Na pewno nie jest to książka dla każdego, bardziej dla miłośników "dobrej literatury" niż dla osób szukających przewidywalnych pozycji z pod znaku "literatury kobiecej".

Jeszcze żadna książka się tak nie znudziłam. Brak dialogów. Przestałam ja czytać w trakcie, bo do mnie po prostu nie przemawiała.

Jeszcze żadna książka się tak nie znudziłam. Brak dialogów. Przestałam ja czytać w trakcie, bo do mnie po prostu nie przemawiała.