https://salomonik.eu/przeczytane/kaznodzieja-tom-piaty

https://salomonik.eu/przeczytane/kaznodzieja-tom-piaty

Mój ulubiony tom w serii. Westernowa historia o ostatnim sprawiedliwym i brudny, podlany czarnym humorem styl Ennisa, to świetne połączenie.

Mój ulubiony tom w serii. Westernowa historia o ostatnim sprawiedliwym i brudny, podlany czarnym humorem styl Ennisa, to świetne połączenie.

Narazie 8,5/10 ,ale zastanawiam się nad 9/10

Narazie 8,5/10 ,ale zastanawiam się nad 9/10

Kaznodzieja" to jedna z najwybitniejszych serii komiksowych, jakie do tej pory przyszło mi przeczytać. To epicka podróż przez mroczne zakamarki ludzkiej natury, pełna niezwykłych postaci, brutalnej akcji i głęboko poruszających tematów. Niezależnie od tego, czy jesteś komiksowym weteranem, czy dopiero zaczynasz swoją przygodę z tym medium, "Kaznodzieja" jest obowiązkową leturą.

Fabuła jest starannie skonstruowana i pełna napięcia, które utrzymuje się przez całą serię. Ennis wykreował fascynujący świat pełen ciekawych postaci i tajemniczości. Jego umiejętność tworzenia wielowymiarowych bohaterów jest zadziwiająca. Każda postać ma swoje motywy, historię i osobowość, co sprawia, że są one nie tylko realistyczne, ale także niezapomniane. Autor zgrabnie balansuje między momentami humoru, dramatu, sensacji i refleksji, tworząc kompletną i satysfakcjonującą historię.

Steve Dillon zaprezentował niesamowitą umiejętność oddawania emocji na twarzach postaci, która sprawia, że czytelnik bez trudu wczuwa się w ich uczucia i doświadczenia. Ponadto, sceny akcji są dynamiczne i pełne energii, co w połączeniu z głębią fabuły sprawia, że czytanie tego komiksu to czysta przyjemność.

Podsumowując, seria "Kaznodzieja" autorstwa Gartha Ennisa z rysunkami Steve'a Dillona to absolutny majstersztyk. Fascynująca fabuła, głęboko rozwinięte postaci i wspaniałe ilustracje sprawiają, że to niezwykłe dzieło przyciąga czytelnika i trzyma go w napięciu do samego końca. Jeśli jesteś fanem komiksów pełnych emocji, trudnych pytań i znakomitego pióra, "Kaznodzieja" jest pozycją, której nie możesz przegapić.

Kaznodzieja" to jedna z najwybitniejszych serii komiksowych, jakie do tej pory przyszło mi przeczytać. To epicka podróż przez mroczne zakamarki ludzkiej natury, pełna niezwykłych postaci, brutalnej akcji i głęboko poruszających tematów. Niezależnie od tego, czy jesteś komiksowym weteranem, czy dopiero zaczynasz swoją przygodę z tym medium, "Kaznodzieja" jest obowiązkową...

najlepsza część serii. Jest tu wszystko za co kocha się Kaznodzieję i jego historię. Możemy poznać bliżej historie osób bliskich Jessemu. Widzimy american dream ze wszystkimi jego odcieniami - rewelacja!

najlepsza część serii. Jest tu wszystko za co kocha się Kaznodzieję i jego historię. Możemy poznać bliżej historie osób bliskich Jessemu. Widzimy american dream ze wszystkimi jego odcieniami - rewelacja!

Przedostatni tom przygód Jesse'iego Custera, który ściga samego Boga, aby zmusić Go do odpowiedzialności z cierpienie ludzi, nadal trzyma ten sam, wysoki poziom.

To opowieść przewrotna, krwawa, bezlitosna, pełna makabry i o zgrozo, satysfakcjonująca. Po wydarzeniach z poprzedniego tomu Jesse trafia do małego miasteczka o nazwie Salvation. Sam, opuszczony przez przyjaciół, rozpoczyna nowy rozdział w swoim życiu. Lokalna wspólnota potrzebuje pasterza i bohater staje się nim, obejmując rolę tutejszego szeryfa.

Tyle, że nie będzie łatwo. Lokalny milioner zarządzający ubojnią zwierząt i masarnią, miał układ z byłym szeryfem. Aby za pieniądze odwracał wzrok. Custer nie zamierza tego robić. Zaczyna się wojna pomiędzy panem Quincannonem a nowym szeryfem i wszystkie chwyty są dozwolone... Jest sarkastycznie i krwawo. Ennis ma nosa do naprawdę pokręconych postaci, więc milioner ma oczywiście osobliwe upodobania. Nie inaczej jest z jego prawniczką, która ma zamiłowania do rasy aryjskiej i SS.

Salvation to też miejsce, gdzie Jesse spotka kogoś z jego przeszłości i wiele się pozmienia. Ale to nie koniec dobroci z tego tomu. Będziemy mieć na końcu pojednanie i piękną opowieść o ojcu Custera, który za służbę w Wietnamie zdobył nawet medal. TEN medal. Ennis potrafił złapać ducha tamtych lat, ukazując ludzi jako mendy, a nawet z pozoru pozytywna postać może się okazać kimś zupełnie innym. Ba, nawet natkniemy się na moment na samego stwórcę czy zawitamy na zlot miłośników Ku Klux Klanu. Złoto.

Steve Dillon to autor, którego nie ma na tym świecie od prawie 6 lat. Mam ambiwalentne odczucie do jego twórczości (vide Thunderbolts z serii Marvel NOW!),ale trzeba przyznać, że jego szpetna kreska pasuje tu jak ulał. Krwawa, szczegółowa, niekiedy karykaturalna. Być może jest to opus magnum tego autora. I nie wyobrażam sobie, aby ktoś inny ilustrował ten cykl.

Jeżeli szukacie prześmiewczej, krwawej i bezceremonialnej rozrywki, to Preacher wam tego dostarczy. Ennis nie bierze jeńców i raczy nas coraz to bardziej pokręconymi pomysłami. I to działa.

Przedostatni tom przygód Jesse'iego Custera, który ściga samego Boga, aby zmusić Go do odpowiedzialności z cierpienie ludzi, nadal trzyma ten sam, wysoki poziom.

To opowieść przewrotna, krwawa, bezlitosna, pełna makabry i o zgrozo, satysfakcjonująca. Po wydarzeniach z poprzedniego tomu Jesse trafia do małego miasteczka o nazwie Salvation. Sam, opuszczony przez przyjaciół,...

Kolejny zbiorczy tom Kaznodziei, który mnie nie zawiódł.
Jak dla mnie piąta część to typowy western.
Czy uda się znaleźć Boga i zadać mu kilka pytań?.
Plusy:
- komu spodobał się styl i fabuła, ten nie będzie zawiedziony;
- świetne rysunki Dillona, niesamowity klimat;
- wypadek Jesse’ego Custera i utrata wzroku;
- wyjaśnienie jak doszło do wypadnięcia z samolotu;
- powolne odkrywanie układanki, odnajdywanie przyczyn wielu zdarzeń;
- niecodzienna praca szeryfa w miasteczku Salvation;
- czy ratunek Salvation pomoże odzyskać Jesse’mu wiarę w siebie;
- poruszenie tematyki religii i wiary;
- postać tajemniczej Jody;
- wiele życiowych prawd, czarnego humoru i cynizmu;
- na pewno sięgnę po ostatnią część.
Minusy:
- kontrowersje dotyczące wiary mogą niektórych odstraszyć od przeczytania.
Ogółem bardzo dobry komiks.

Kolejny zbiorczy tom Kaznodziei, który mnie nie zawiódł.
Jak dla mnie piąta część to typowy western.
Czy uda się znaleźć Boga i zadać mu kilka pytań?.
Plusy:
- komu spodobał się styl i fabuła, ten nie będzie zawiedziony;
- świetne rysunki Dillona, niesamowity klimat;
- wypadek Jesse’ego Custera i utrata wzroku;
- wyjaśnienie jak doszło do wypadnięcia z samolotu;
- powolne...

Rewelacja.

Świetna historia, bardzo dobre rysunki Dillona, niesamowity klimat. W pewnym momencie opadła mi szczęka. Tom 5 uważam za jeden z lepszych.

Rewelacja.

Świetna historia, bardzo dobre rysunki Dillona, niesamowity klimat. W pewnym momencie opadła mi szczęka. Tom 5 uważam za jeden z lepszych.

Amerykański mit

Pod koniec czwartego tomu „Kaznodziei” Jesse Custer leżał na ziemi, znokautowany bardzo mocnym życiowym ciosem. Na początku tomu piątego zastajemy go stojącego na jakimś molo – fale się kłębią, niebo się chmurzy, wiatr wieje, a wierny pies waruje przy nodze. „Czasami bywa tak, że po prostu kończy ci się Ameryka” – mówi do niego Jesse, a my widzimy, że nie jest mu wcale wesoło. Co znaczą te słowa? W jaką kabałę wplątał się kaznodzieja, który postanowił znaleźć samego Boga i zadać mu kilka trudnych pytań? Co się znowu stało?

Sześć miesięcy przed tą sceną, a krótko po opuszczeniu Cassidy’ego i Tulip, Jesse dociera do prowincjonalnego miasteczka gdzieś w Teksasie. Salvation jest mieściną prosto z popkulturowych wyobrażeń amerykańskiego południa. Mały bar, biuro szeryfa, kilka domków i wielka przetwórnia mięsa tuż za miastem. Jej właściciel, pan Quincannon, karykaturalna kopia „Cegłówki” z „Przekrętu” Guya Ritchiego, trzęsie całą okolicą i opłaca szeryfa. Dzięki temu jego ludzie mogą po robocie bezkarnie rozrabiać w miasteczku a on sam zatruwa pobliską rzekę odpadami z fabryki. A dodatkowo chroni go pani adwokat, nazistka lubiąca przebierać się w czarną skórę nabijaną ćwiekami i spędzać czas w garderobie obwieszonej pejczami i portretami Hitlera.

Zrozpaczony, przybity i mający żal do całego świata Jesse postanawia pomóc mieszkańcom Salvation – przypina gwiazdę szeryfa i daje wyraźnie znać Quincannonowi, że sprawy od dziś wyglądają inaczej. Pamiętacie serial „Banshee”, nie tak dawno emitowany w telewizji? To dokładnie taka sama estetyka (podobne są też nawet pewne elementy fabularne),pociągnięta do granic umowności i karykatury poprzez możliwości, jakie daje komiks. Kaznodzieja widzi w Salvation swoje zbawienie – jakby trafił do miejsca o takiej nazwie nieprzypadkowo. Chce dać drugą szansę Ameryce, która, jak pamiętamy z poprzedniego tomu, rzadko kiedy sama komukolwiek taką oferuje. Salvation to jedno z tych malutkich miasteczek, które niczym magnes przyciągają ludzi w nim urodzonych przez całe ich życie. Grawitacja jest tak potężna, że szansę na wyrwanie się z niej istnieją tylko przed mniej więcej dwudziestym piątym rokiem życia. Jeśli nie uciekniesz do tej pory, to pozostaniesz już na zawsze. I wtedy musisz nauczyć się żyć według praw takiego miejsca, musisz nauczyć się szybko odwracać wzrok w odpowiednich momentach.

Jesse tego nie potrafi. Nigdy się nie nauczy, ponieważ jego całe życie okazuje się westernem, takim spod znaku Clinta Eastwooda. Sprawiedliwość za wszelką cenę, poczucie obowiązku pomocy słabszym, zaprowadzanie ładu brutalną siłą, zero jeńców. Piąty tom „Kaznodziei” jest westernem od początku do końca, nawet już po tym jak opuścimy Salvation. Wedle słów jednej z mieszkanek Jesse powinien, wedle prawideł gatunku, wypędzić drani, zakochać się w miejscowej piękności i zyskać oddane grono przyjaciół. Ważne jest jednak to, aby pamiętał, że nie ma co zbawiać świata, nie ma co porywać się na przegrane z góry sprawy. Wystarczy, że dopilnuje, aby nie było gorzej, niż jest. Idealizm Jessego zostaje wystawiony w Salvation na największą próbę jak do tej pory – Ameryka w końcu odpowiada mu na jego pytania o drugą szansę.

Ciąg dalszy:
http://plejbekpisze.blogspot.com/2018/11/kaznodzieja-tom-piaty.html

Amerykański mit

Pod koniec czwartego tomu „Kaznodziei” Jesse Custer leżał na ziemi, znokautowany bardzo mocnym życiowym ciosem. Na początku tomu piątego zastajemy go stojącego na jakimś molo – fale się kłębią, niebo się chmurzy, wiatr wieje, a wierny pies waruje przy nodze. „Czasami bywa tak, że po prostu kończy ci się Ameryka” – mówi do niego Jesse, a my widzimy, że nie...

Rewelacyjny komiks. Koniecznie do przeczytania. Polecam.

Rewelacyjny komiks. Koniecznie do przeczytania. Polecam.