W promieniach szczęścia

Bardzo pozytywna historia młodej dziewczyny, która poświęciła swoje marzenia i zaopiekowała się znalezionym w śmietniku niemowlakiem. Mimo, iż jej życie nigdy nie rozpieszczało, to porzuciła swoje marzenia i możliwości odbicia się o biedy, aby podarować małej, niewinnej istocie miłość.
W dzisiejszych czasach takim heroizmem niewiele osób mogłoby się pochwalić. Osoba mająca dwadzieścia lat, kiedyś była w pełni gotowa do macierzyństwa i zakładania rodziny, ale obecnie tylko dziewczyny, których życie zmusza potrafią się poświęcić i to też nie wszystkie. Jest to według mnie takie bardzo wydumane przez autorkę, również sam fakt, że mogła dziecko zaadoptować samotna kobieta, bez środków do życia, Trochę taka sielanka, ale czyta się fajnie.

Bardzo pozytywna historia młodej dziewczyny, która poświęciła swoje marzenia i zaopiekowała się znalezionym w śmietniku niemowlakiem. Mimo, iż jej życie nigdy nie rozpieszczało, to porzuciła swoje marzenia i możliwości odbicia się o biedy, aby podarować małej, niewinnej istocie miłość.
W dzisiejszych czasach takim heroizmem niewiele osób mogłoby się pochwalić. Osoba mająca...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

"Lubimy swoje cudowne, poukładane życia i stronimy od nieoczekiwanych, a zwłaszcza niekorzystnych zmian."

Co zrobią dwie dziewczyny, studentki z perspektywami, w których życiu nieoczekiwanie pojawi się dziecko? Dziecko, którego nie chciały, które może przewrócić ich poukładany świat do góry nogami?

Obie podejmą decyzje, z których konsekwencjami przyjdzie im się mierzyć.

Druga część jeszcze bardziej chwyta za serce. Nie jest to przyjemny romans, a historia jak z życia wzięta, wraz z wszystkimi dramatami i dylematami, które mogą stanąć na drodze wchodzącej w dorosłe życie dziewczyny. Opowieść o oczekiwaniach, marzeniach, presji, priorytetach i dobrych ludziach, których obecność i pomoc trudno przecenić.

I w końcu o miłości, tej dojrzałej, dającej siłę wspólnie przejść przez życie i tej nastawionej jedynie na przyjemność chwili obecnej.

Uroku dodaje niewątpliwie nadmorski klimat wyzierający z kart powieści. Zachody słońca nad morzem, zbieranie muszelek (też uwielbiam ) i spacery po piaszczystej plaży sprawiały, że aż chciało się tam być.

Ja miałam szczęście czytać tę książkę akurat w takim cudownym klimacie, z szumem fal w tle, co jeszcze bardziej wpłynęło na jej pozytywny odbiór.

"Lubimy swoje cudowne, poukładane życia i stronimy od nieoczekiwanych, a zwłaszcza niekorzystnych zmian."

Co zrobią dwie dziewczyny, studentki z perspektywami, w których życiu nieoczekiwanie pojawi się dziecko? Dziecko, którego nie chciały, które może przewrócić ich poukładany świat do góry nogami?

Obie podejmą decyzje, z których konsekwencjami przyjdzie im się mierzyć....

więcej

mniej

Pokaż mimo to

🖤 "W promieniach szczęścia" Agata Przybyłek🖤
.
Łucja idąc na ważny egzamin, znajduje maleńkie dziecko. Nie potrafi noworodka zostawić. Dla tej kruszynki zmienia swoje priorytety i życiowe plany. Przeprowadza się nad morze i próbuje połączyć opiekę nad dzieckiem z pracą.
Justyna od pewnego czasu zmaga się z depresją. Dokonała złych wyborów i teraz próbuje zmagać się z ich konsekwencjami. Jak potoczą się losy Łucji? Czy zazna szczęścia? Tym bardziej, że na horyzoncie pojawia się nowa znajomość 🤔😉
Co spotkało Justynę, że jest tak nieszczęśliwa?
.
W książce poznajemy losy dwóch kobiet, które jak się później okazuje zostały podłączone pewnym dramatycznym zdarzeniem. Autorka porusza w książce bardzo trudne, życiowe tematy ale opisując je z lekkością stają się dla czytelnika przystępne. Do tego nadmorskie klimaty, zbieranie muszelek i spacery po plaży...to wszystko tworzy wspaniałą opowieść.
Polecam wszystkim, którzy lubią piękne, niebanalne i wzruszające historie.

🖤 "W promieniach szczęścia" Agata Przybyłek🖤
.
Łucja idąc na ważny egzamin, znajduje maleńkie dziecko. Nie potrafi noworodka zostawić. Dla tej kruszynki zmienia swoje priorytety i życiowe plany. Przeprowadza się nad morze i próbuje połączyć opiekę nad dzieckiem z pracą.
Justyna od pewnego czasu zmaga się z depresją. Dokonała złych wyborów i teraz próbuje zmagać się z ich...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Idealna na lato

Idealna na lato

Pokaż mimo to

Pierwsza refleksja po lekturze była taka, że nie do końca autentyczne były dla mnie wybory życiowe głównych bohaterek, nawet Łucji (20latki decydującej się na naprawdę niebywale wielką rzecz!). Ale tak obserwując różne doniesienia, co to się tam na świecie wyprawia i złego i dobrego, to myślę, że CZŁOWIEK zawsze będzie zaskakiwał - w znaczeniu pozytywnym i negatywnym.
Przyjemna lektura na wakacje. Plus dosyć fajnie zarysowana postać męskiego bohatera - Łukasza - od razu go polubiłam :)

Pierwsza refleksja po lekturze była taka, że nie do końca autentyczne były dla mnie wybory życiowe głównych bohaterek, nawet Łucji (20latki decydującej się na naprawdę niebywale wielką rzecz!). Ale tak obserwując różne doniesienia, co to się tam na świecie wyprawia i złego i dobrego, to myślę, że CZŁOWIEK zawsze będzie zaskakiwał - w znaczeniu pozytywnym i negatywnym....

więcej

mniej

Pokaż mimo to

W tej powieści przedstawione są dwie odrębne historie Łucji i Łukasza oraz Justyny i Filipa. Jest jednak ktoś kto je łączy.
Łucja będąc na I roku studiów odnajduje porzucone niemowlę i decyduje się na adopcję. W tej trudnej sytuacji nie może liczyć na swoich rodziców. Ale w końcu i do niej uśmiecha się los i poznaje Łukasza.

Justyna przechodzi ciężko depresję. W przeszłości popełniła kilka złych decyzji. Największym z nich było poznanie bliżej Filipa.

Agata Przybyłek jest jedną z moich ulubionych polskich pisarek. Ta powieść jest wzruszająca, piękna. Autorka pisze lekkim językiem o naprawdę ważnych i ciężkich tematach. Nie mogłam się od tej książki oderwać. Po jej przeczytaniu jeszcze długo o niej myślałam. Co ja bym zrobiła na miejscu Łucji i Justyny?
Warto zapoznać się z tą powieścią.

W tej powieści przedstawione są dwie odrębne historie Łucji i Łukasza oraz Justyny i Filipa. Jest jednak ktoś kto je łączy.
Łucja będąc na I roku studiów odnajduje porzucone niemowlę i decyduje się na adopcję. W tej trudnej sytuacji nie może liczyć na swoich rodziców. Ale w końcu i do niej uśmiecha się los i poznaje Łukasza.

Justyna przechodzi ciężko depresję. W...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Historia jakich wiele podobnych czytałam. Niestety ciągnie się i końca nie widać. Zakończenie przewidywalne. Po przeczytaniu innych książek autorki spodziewałam się czegoś "woow". Niestety w tym przypadku się rozczarowałam.

Historia jakich wiele podobnych czytałam. Niestety ciągnie się i końca nie widać. Zakończenie przewidywalne. Po przeczytaniu innych książek autorki spodziewałam się czegoś "woow". Niestety w tym przypadku się rozczarowałam.

Pokaż mimo to

Jedna decyzja może zaważyć na całym życiu – to wydaje mi się najtrafniejsze podsumowanie tej powieści.
Tym razem Agata Przybyłek naprzemiennie przedstawia nam losy czwórki bohaterów – Łucji, Justyny, Łukasza i Filipa. Każde z nich niesie na plecach inny bagaż, każde ma inne problemy i doświadczenia życiowe. Jedno ich łączy, są świetnie wymyślaną kreacją, bohaterami z krwi i kości, jakich możemy spotkać wszędzie, albo też jacy sami jesteśmy.
Autorka w bardzo lekki, typowy dla Niej sposób rozkłada na czynniki pierwsze ludzkie rozterki i pragnienia. Pokazuje nierówną, samotną walkę z depresją, pogoń za bezpieczeństwem, bezinteresowną miłość do dziecka, ale też tęsknotę za czułością, akceptacją i bliskością. A wszystkie te troski nieco zmiękcza sielskim, nadmorskim krajobrazem, zbieraniem muszelek na plaży i puszczaniem latawca, dzięki czemu nie odczuwamy ich ciężaru, a jedynie mamy ich świadomość.
Polecam wszystkim, którzy lubią cudowne, ciepłe opowieści z bohaterami, z którymi łatwo można się identyfikować.

Jedna decyzja może zaważyć na całym życiu – to wydaje mi się najtrafniejsze podsumowanie tej powieści.
Tym razem Agata Przybyłek naprzemiennie przedstawia nam losy czwórki bohaterów – Łucji, Justyny, Łukasza i Filipa. Każde z nich niesie na plecach inny bagaż, każde ma inne problemy i doświadczenia życiowe. Jedno ich łączy, są świetnie wymyślaną kreacją, bohaterami z...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Emocjonalna powieść, być może poruszyła mną, ponieważ odnajdywałam w niej wątki swojego życia, mogłam z niektórymi sytuacjami się utożsamić. Warta przeczytania, lekki ton

Emocjonalna powieść, być może poruszyła mną, ponieważ odnajdywałam w niej wątki swojego życia, mogłam z niektórymi sytuacjami się utożsamić. Warta przeczytania, lekki ton

Pokaż mimo to

W moim odczuciu słabsza od pierwszej części serii. Choć tematy poruszane w książce ważne i trudne, to jednak nie udało się autorce przykuć mojej uwagi, wciągnąć w przeżycia bohaterów i klimat powieści.

W moim odczuciu słabsza od pierwszej części serii. Choć tematy poruszane w książce ważne i trudne, to jednak nie udało się autorce przykuć mojej uwagi, wciągnąć w przeżycia bohaterów i klimat powieści.

Pokaż mimo to