W promieniach szczęścia

Książka do przeczytania i zapomnienia. Coś na niedzielne popołudnie. Autorka ma dobry styl, co rzadko się zdarza wśród autorów powieści obyczajowych, jednak męczące było czytanie szczegółowych opisów czynności bohaterów (bohater zjadł kanapkę z dżemem truskawkowym, wstał, odłożył talerz do granitowego zlewu, zalał naczynia wodą i wytarł ręce w bawełnianą ściereczkę - to nie jest sytuacja z książki, chodzi mi o ukazanie sposobu tworzenia opisu sytuacji). Postaci są stworzone dość ciekawie, jednak ich działania mocno przewidywalne.

Książka do przeczytania i zapomnienia. Coś na niedzielne popołudnie. Autorka ma dobry styl, co rzadko się zdarza wśród autorów powieści obyczajowych, jednak męczące było czytanie szczegółowych opisów czynności bohaterów (bohater zjadł kanapkę z dżemem truskawkowym, wstał, odłożył talerz do granitowego zlewu, zalał naczynia wodą i wytarł ręce w bawełnianą ściereczkę - to nie...

Książka bez emocji. Wątek Justyny napisany w niezwykle irytujący sposób.

Książka bez emocji. Wątek Justyny napisany w niezwykle irytujący sposób.

Ciekawa, poruszająca wiele trudnych tematów. Czytało się szybko i przyjemnie.

Ciekawa, poruszająca wiele trudnych tematów. Czytało się szybko i przyjemnie.

Łucja to młoda kobieta, która wychowuje Glorię – pięcioletnią dziewczynkę, którą znalazła w kontenerze na śmieci. Jej skromne, poukładane życie burzy pojawienie się Łukasza – dziennikarza, który szybko zakochuje się w dziewczynie i jej córeczce. W tej samym czasie czytelnik jest świadkiem terapii Justyny – kobiety przeoranej przez życie i przez miłość. Musiała ona w pewnym momencie podjąć decyzję, która raz na zawsze zmieniła jej życie… kim jest Justyna i dlaczego jest mowa o niej w książce?
Jak kocham twórczość Przybyłek, tak ta książka to jakaś masakra. Nic mi się w niej nie podobało. No może oprócz wątku Justyny. Bardzo żałuję, że wybrałam ją na pierwszą książkę.

Łucja to młoda kobieta, która wychowuje Glorię – pięcioletnią dziewczynkę, którą znalazła w kontenerze na śmieci. Jej skromne, poukładane życie burzy pojawienie się Łukasza – dziennikarza, który szybko zakochuje się w dziewczynie i jej córeczce. W tej samym czasie czytelnik jest świadkiem terapii Justyny – kobiety przeoranej przez życie i przez miłość. Musiała ona w pewnym...

Świetna, wakacyjna książka. Jest morze i czas spędzony na plaży, jest miłość i ogrom emocji. Książka interesująca i wciągająca od pierwszej strony do ostatniej.

Świetna, wakacyjna książka. Jest morze i czas spędzony na plaży, jest miłość i ogrom emocji. Książka interesująca i wciągająca od pierwszej strony do ostatniej.

“W promieniach szczęścia” opowiada o młodej Łucji, która znajduje w śmietniku noworodka, a następnie porzuca dotychczasowe plany, aby zaopiekować się dzieckiem. Z drugiej strony obserwujemy życie Justyny, która zmaga się z depresją, choć może “obserwowanie życia” jest określeniem na wyrost. W rzeczywistości wysłuchujemy długiego monologu, który kobieta prowadzi podczas sesji terapeutycznej.

Moim największym problemem z tą książką jest fakt, że na trzystu osiemdziesięciu stronach praktycznie nic się nie dzieje. “W promieniach szczęścia” wydaje się być za spokojna nawet jak na obyczajówkę. Nie wywołała też we mnie takich emocji, jak chociażby opowiadanie Agaty Przybyłek w antologii “Szczęście na czterech łapkach”. Tę książkę po prostu przeczytałam, a czytało się niezwykle szybko ze względu na wyjątkowo lekkie pióro autorki.

Z nieco mniej istotnych, ale bardzo irytujących szczególików rzucało się w oczy, że w tej książce wszystko jest “niebotyczne” - niebotycznie wysokie obcasy, niebotycznie długa kolejka... Nie wspomnę o absurdalnym dla mnie zezwoleniu samotnej, bezrobotnej dwudziestolatce na adopcję. Jednak tę kwestię autorka objaśniła w posłowiu, za co jestem ogromnie wdzięczna, bo prawdopodobnie nadal żyłabym w nieświadomości.

Na chwilę obecną chyba odpuszczę sobie serię z domkami.

“W promieniach szczęścia” opowiada o młodej Łucji, która znajduje w śmietniku noworodka, a następnie porzuca dotychczasowe plany, aby zaopiekować się dzieckiem. Z drugiej strony obserwujemy życie Justyny, która zmaga się z depresją, choć może “obserwowanie życia” jest określeniem na wyrost. W rzeczywistości wysłuchujemy długiego monologu, który kobieta prowadzi podczas...

Psychoterapia, adopcja, porzucenie, ale także miłość i odwaga! Trudne losy bohaterek, ich decyzje, wybory, lęki i radości. To wszystko w tym jednym egzemplarzu! Warto.

Psychoterapia, adopcja, porzucenie, ale także miłość i odwaga! Trudne losy bohaterek, ich decyzje, wybory, lęki i radości. To wszystko w tym jednym egzemplarzu! Warto.

Poświęcenie to bardzo wymagająca umiejętność. Nie każdy potrafi poświęcić własne szczęście dla wyższego dobra.

Łucja, główna bohaterka powieści, która zdecydowała się na heroiczny czyn. Zaopiekowała się małą, chorą dziewczynką porzuconą przez matkę. W związku z tym musiała zmienić swoje marzenia I plany.
Jej życie zmieniło się o 180 stopni. Ona jednak nie żałuje swojej decyzji.

Czy w życiu Łucji znajdzie się miejsce na prawdziwą miłość?

W książce podobało mu się to w jaki sposób została ukazana postać biologicznej matki Glorii- Justyny. Agata Przybyłek obiektywnie ukazała przyczyny I skutki jej zachowania, z którymi będzie musiała się mierzyć do końca życia.

Moją uwagę zwróciło również miejsce wydarzeń, czyli nadmorska miejscowość. Jednak moje serce całkowicie zdobyło ukryte przesłanie, że czasami los daje nam to co jest dla nas najlepsze. Mimo, że na początku bywa trudno, to warto kierować się nie tylko swoim dobrem, lecz przede wszystkim dobrem innych.

Poświęcenie to bardzo wymagająca umiejętność. Nie każdy potrafi poświęcić własne szczęście dla wyższego dobra.

Łucja, główna bohaterka powieści, która zdecydowała się na heroiczny czyn. Zaopiekowała się małą, chorą dziewczynką porzuconą przez matkę. W związku z tym musiała zmienić swoje marzenia I plany.
Jej życie zmieniło się o 180 stopni. Ona jednak nie żałuje swojej...

W moim odczuciu to książka smutna, pełna trudnych decyzji i konsekwencji. Maleńka Gloria- niemowlę znalezione na śmietniku przez młodą studentkę Łucję, staje się punktem zwrotnym jej życia. Dziewczyna rzuca studia i ku niezrozumieniu najbliższych staje się matką dla dziewczynki. Po latach spokojnego życia i przeprowadzce nad morze Łucja poznaje Łukasza. Równolegle poznajemy historię Justyny. Bohaterka szuka pomocy u kolejnych psychologów i terapeutów, jednakże żaden nie potrafi jej pomóc przepracować traumy sprzed lat.
Mimo trudnej tematyki książka pozostaje niezwykle ciepła i przyjemna w odbiorze. Dotyka takich miejsc w sercu, że nie sposób być obojętnym wobec tak poruszającej historii. Polecam ją gorąco, totalne oderwanie od rzeczywistości gwarantowane 💙

W moim odczuciu to książka smutna, pełna trudnych decyzji i konsekwencji. Maleńka Gloria- niemowlę znalezione na śmietniku przez młodą studentkę Łucję, staje się punktem zwrotnym jej życia. Dziewczyna rzuca studia i ku niezrozumieniu najbliższych staje się matką dla dziewczynki. Po latach spokojnego życia i przeprowadzce nad morze Łucja poznaje Łukasza. Równolegle poznajemy...

Fajnie się czytało Miłość jest najważniejsza Polecam :)

Fajnie się czytało Miłość jest najważniejsza Polecam :)