Książka sprawnie napisana. Jest raczej wywiadem z czołowymi transplantologami z różnych dziedzin. Powiem szczerze, że książka miała zadatki na znakomitą ale jest w mojej ocenie dobra. Trochę przegadana, mało wątków takich mega ciekawych, pojawiają się problemy i sytuacje jednak mało tego. Spodziewałam się bardziej wyeksponowanych informacji o donacji organów. Był ten wątek wielokrotnie ale dla mnie zbyt mało informacji jak to wszystko dokładnie się odbywa. Z jakimi trudnościami boryka się pacjent, lekarz też i to było w większym stopniu. Nie ma we mnie zawodu po przeczytaniu tej książki ale czytałam ją długo długo....i oczekiwałam konkretnych informacji ogólniki znam.

Książka sprawnie napisana. Jest raczej wywiadem z czołowymi transplantologami z różnych dziedzin. Powiem szczerze, że książka miała zadatki na znakomitą ale jest w mojej ocenie dobra. Trochę przegadana, mało wątków takich mega ciekawych, pojawiają się problemy i sytuacje jednak mało tego. Spodziewałam się bardziej wyeksponowanych informacji o donacji organów. Był ten...

Dziś, czyli 26 stycznia obchodzimy Ogólnopolski Dzień Transplantacji. Data ta nie jest przypadkowa, gdyż tego dnia przypada rocznica pierwszego udanego przeszczepu nerki w Polsce, jaki miał miejsce w 1966 roku w Warszawie. Był to 621. taki przeszczep na świecie, a Polska raz bardziej, raz mniej skutecznie zaczęła przebijać się w osiągnięciach udanych przeszczepów. Obecnie transplantologia jako bardzo rozwiniętą i postępowa dziedzina oprócz nerek z dobrym skutkiem może pochwalić się skutecznymi przeszczepami serca, wątroby lub jej płatów, rogówki, szpiku, twarzy czy kończyn.
Nie bez znaczenia jest fakt nieustannego dokształcania oraz eksplorowania metod, by pomóc jak największej ilości potrzebujących.

W swojej książce autorka - z wykształcenia prawnik lubujący się w prawie transplantacyjnym - prowadzi rozmowy z czołowymi polskimi specjalistami z zakresie tej stosunkowo młodziutkiej dziedziny medycyny. Autorka wraz ze swoimi mówcami wprowadza nas w tajniki zagadnienia; pokazuje, jak ciężką i mozolną drogę musiał przejść obecnie coraz większy sukces przeszczepów w Polsce oraz z jakim przeszkodom musieli stawiać czoła najlepsi z najlepszych polskich transplantologów. Nienadążające za rozwojem transplantacji kwestie prawne, względy etyczne i religijne, a przede wszystkim ciągła dysproporcja między liczbą potrzebujących a potencjalnych dawców. Wybitni polscy specjaliści w tej pionierskiej dziedzinie są poważani niemal na całym świecie, a ich edukacja mogła zaistnieć dzięki wsparciu wielu światowej sławy lekarzy i naukowców, jak również dzięki otwartości środowiska, może i po części wiary w poprawę, szansę, gdy nasze życie i tak wisi na włosku.
"Tajemnice transplantacji" jest przybliżeniem początków polskiej transplantacji, jej rozwoju, sukcesów i niepowodzeń, to również pokazanie, że by zyskać miano "boga" trzeba ukorzyć się, zajrzeć zjawisku śmierci w oczy, by w efekcie przekuć porażkę, koniec w początek sukcesu, początek innego istnienia.
Transplantacja ma jeszcze wiele do odkrycia. Dziedzina ta nieustannie się rozwija, a przed specjalistami jeszcze mnóstwo nowych wyzwań.

Książka jest formą wywiadu z personelem odpowiedzialnym od A do Z za procedury transplantacji: od anestezjologów, koordynatorów z ramienia "Poltransplant", chirurgów, kardiologów, kardiochirurgów, perfuzjonistów, pielęgniarki, a w końcu transplantologów. Cały zespół z oddaniem i poświęceniem jest do dyspozycji, bo nigdy nie wiadomo, gdy trzeba będzie wybrać śmierci to, co może innemu dać życie.
Jeden zarzut, który mogę zauważyć, to niestety zbyt mało miejsca oraz informacji na temat pionierskich zabiegów Zbigniewa Religii. Pamiętam konflikt, jaki wypłynął podczas prób przeszczepu serca w Zabrzu, gdzie ośrodek ten "konkurował" z Warszawą pod względem pierwszej udanej transplantacji serca. Szkoda, że nie pochylono się więcej nad zagadnieniem tych osiągnięć ze Śląska.
Z punktu medycznego to bardzo istotna pozycja, która może wnieść dużo dobrego w zwiększenie liczby donacji w Polsce.

Dziś, czyli 26 stycznia obchodzimy Ogólnopolski Dzień Transplantacji. Data ta nie jest przypadkowa, gdyż tego dnia przypada rocznica pierwszego udanego przeszczepu nerki w Polsce, jaki miał miejsce w 1966 roku w Warszawie. Był to 621. taki przeszczep na świecie, a Polska raz bardziej, raz mniej skutecznie zaczęła przebijać się w osiągnięciach udanych przeszczepów. Obecnie...

Nie do końca tego oczekiwałam. Z całą pewnością jest to ważna i potrzebna pozycja, może odegrać dużą rolę w uświadamianiu społeczeństwa w kwestiach idei dawstwa, jednak tytuł pozwalał mi przypuszczać, że poznam najbardziej nurtujące mnie zagadnienia z zakresu transplantacji, co koniec końców nie miało miejsca. Szkoda, że autorka nie wykorzystała w pełni możliwości, które dała jej ogromna liczba spotkań z wybitnymi jednostkami - zwykle prekursorami - polskiej transplantologii. Zadawanie pytań wyłącznie z perspektywy "reportera" to za mało - gdyby spróbować wejść w skórę biorcy/dawcy/członków rodziny takich osób, to te rozmowy mogłyby owocować w znacznie bogatszą treść merytoryczną. Zapewne co niektórzy czytelnicy chętnie dowiedzieliby się np. jak dokładnie odbywa się proces stwierdzania śmierci mózgu, co to jest zgodność tkankowa HLA, jak wygląda pobranie wielonarządowe, co dokładnie wpisuje się w zgodę pacjenta na operację przeszczepienia, co dzieje się ze "starymi" narządami biorców itd.
Całość - choć bardzo wartościowa - powinna raczej nazywać się "Historią polskiej transplantologii", nie "Tajemnicami transplantacji", bowiem przeważająca część przeprowadzonych rozmów skupia się przede wszystkim na pierwszych przeszczepieniach i ówczesnych realiach, indywidualnych historiach ścieżek zawodowych poszczególnych profesorów i przedstawianiu na czym polega codzienna praca w tej specyficznej gałęzi medycyny.
Niestety nie czuję, by mój głód wiedzy został zaspokojony, jedynymi nowopoznanymi zagadnieniami były dla mnie przeszczepienia krzyżowe i łańcuchowe oraz retransplantacje przeszczepionego wcześniej narządu. Znalazło się za to kilka rzeczy, do których można by się przyczepić. Zwykle drobiazgi, ale szczególny niesmak pozostał mi po fragmencie z zapytaniem o "nowinki o przeszczepie głowy", gdzie autorka dzieliła się wątpliwościami nt. tego, kto w takiej sytuacji byłby biorcą a kto dawcą… Zrozumiałabym, gdyby tego typu pytanie padło z ust laika, ale oczekiwałam, że p. Sieradzka zdaje sobie sprawę, że sformułowanie "przeszczepienia głowy" to błędne wyrażenie (jeśli w ogóle podejmować taki temat, to trzeba by mówić o przeszczepieniu tułowia),w końcu na łamach książki wielokrotnie padały słowa wskazujące na to, iż mózg jest ośrodkiem świadomości i śmierć mózgu=śmierć osobnicza człowieka, więc chyba oczywistą oczywistością jest, że biorcą nie mogłaby być osoba ze stwierdzoną śmiercią mózgu…
Czytelnikom niemającym wcześniej styczności z transplantologią książka prawdopodobniej bardziej przypadnie do gustu. Mnie ten temat jest poniekąd bliski, stąd wysokie wymagania i dość surowa ocena. Mimo to, nie zniechęcam do czytania (ba! wręcz odwrotnie),z uwagi na to, że po pierwsze: podobnej publikacji nie znajdziemy na polskim rynku, po drugie: chwali się, że autorka rozpowszechnia ideę dawstwa i dba o świadomość społeczną. W końcu większa świadomość to więcej uratowanych istnień.
Na podsumowanie pozwolę sobie zacytować dra hab. n. med. Macieja Kozieradzkiego - "Proszę państwa, szansa na to, że ktoś z was będzie kiedykolwiek dawcą, jest pięć razy mniejsza niż szansa na to, że będziecie potrzebować narządu do przeszczepienia. W związku z tym warto podpisać deklarację". Cóż więcej mogę powiedzieć... Potwierdzone info. ;)

Nie do końca tego oczekiwałam. Z całą pewnością jest to ważna i potrzebna pozycja, może odegrać dużą rolę w uświadamianiu społeczeństwa w kwestiach idei dawstwa, jednak tytuł pozwalał mi przypuszczać, że poznam najbardziej nurtujące mnie zagadnienia z zakresu transplantacji, co koniec końców nie miało miejsca. Szkoda, że autorka nie wykorzystała w pełni możliwości, które...