„Cztery sekrety poznania liter i nut” pojawiło się w naszym domu we właściwym momencie. Starszak chce czytać, trochę się tylko niecierpliwi, bo On chciałby JUŻ.
„Mieszkały w książeczce literki różne: małe i duże, kanciaste i podłużne. Dziewczynka i chłopiec, całkiem jeszcze mali, patrzyli na literki i się dziwowali: „one nic nie mówią. No to w jaki sposób potrafią coś powiedzieć do dorosłych osób?”

Bo kiedy Starszak pyta: po co te wszystkie litery i kto je wymyślił i dlaczego A nazywa się właśnie A i dlaczego piszemy A jako A, a tak w ogóle to dlaczego czytamy A jak A ?!? To książka ta ratuje całą sytuację i mnie 🙂

„Po świecie wędrują różne dźwięki. Mają swoje domy i miasta. Lubią być razem. Gdy zbierają się w grupki, powstają słowa i zdania.”

Oprócz kapitalnego pomysłu na treść, fajnego przekazu mamy tu jeszcze ciekawe ilustracje, obok których nie przejdziecie obojętnie. Książka wprowadza w jakby inny, osobny świat, świat liter. Czytając miałam wrażenie, że jest on obok, równolegle.

więcej na : http://www.projekt-rodzina.pl/cztery-sekrety-poznania-liter-i-nut/

„Cztery sekrety poznania liter i nut” pojawiło się w naszym domu we właściwym momencie. Starszak chce czytać, trochę się tylko niecierpliwi, bo On chciałby JUŻ.
„Mieszkały w książeczce literki różne: małe i duże, kanciaste i podłużne. Dziewczynka i chłopiec, całkiem jeszcze mali, patrzyli na literki i się dziwowali: „one nic nie mówią. No to w jaki sposób potrafią coś...

Poznawanie liter i nauka czytania to jedne z najważniejszych, ale też najtrudniejszych umiejętności, które nabywają dzieci. Poza trudnościami manualnymi – w końcu trzeba dokładnie odwzorować dany kształt, a on przecież nie przypomina nic do tej pory znajomego – należy jeszcze zapamiętać nazwę każdego z nich. I właściwie dlaczego „K” nazywa się „K”, a „E” to „E”? Litery są dla najmłodszych, którzy rozumują na poziomie dosłowności i konkretu, znakami totalnie abstrakcyjnymi i nie tak łatwo wyjaśnić te wszystkie zawiłości.

Taką próbę podjął autor książki „Cztery sekrety poznania liter i nut”. Już pierwsza strona ujęła mnie trafnym ujęciem problemu, kiedy to dzieci, będące bohaterami publikacji, patrząc na literki, zastanawiają się, jak to możliwe, że rodzice siedząc z książką w ręku, rozumieją jej język. Przecież te literki nic nie mówią, choćby człowiek naprawdę uważnie się przysłuchiwał!

Od tego momentu autor zdradza młodym Czytelnikom cztery sekrety, które wyjaśnią, jak poznać i zrozumieć świat liter i nut. Historia jest zrymowana, dzięki czemu łatwiej ją będzie zapamiętać, ale wbrew pozorom nie jest to największa zaleta książki. Bo jest nią język, jakim publikacja została napisana. Bardzo konkretny, obrazowy i pełen porównań, które pomogą dziecku zgłębić tajniki sekretnego języka liter. Kiedyś dźwięki musiały czuć sie bardzo samotne, kiedy tak nienazwane błąkały się po świecie. Na szczęście dobrzy ludzie pozbierali je wszystkie, ogrzali, nadali imiona i wykonali ich portrety, będące jednocześnie domami. Od tamtej pory każdy dźwięk ma swoją nazwę i można go narysować! Ale że świat jest ogromny, a ludzie na nim różni, to też domki w różnych krajach wyglądają inaczej. Wyjątkiem są tu nutki, czyli język uniwersalny, którym może posługiwać się cały świat!

Ludzie nie lubią czuć się samotni, więc dlaczego literki i nuty miałyby lubić to uczucie? One też pragną towarzystwa, dlatego często się odwiedzają, ustawiają obok siebie i w ten sposób powstają słowa i melodie – w końcu razem można robić tyle fajnych rzeczy!

„Cztery sekrety poznania liter i nut” to publikacja, przy której uśmiechnie się chyba każdy dorosły. Po latach w większości już zapomnieliśmy, że można o języku myśleć w ten sposób – metaforyczny, ale wbrew pozorom logiczny i spójny. To doskonałe preludium do nauki alfabetu – przecież lepiej najpierw wytłumaczyć podstawy, niż od razu przejść do znaków graficznych i odpowiadających im dźwięków, bo prędzej czy później w głowach naszych pociech i tak pojawi się pytanie „dlaczego?”.

zaczytana.com.pl

Poznawanie liter i nauka czytania to jedne z najważniejszych, ale też najtrudniejszych umiejętności, które nabywają dzieci. Poza trudnościami manualnymi – w końcu trzeba dokładnie odwzorować dany kształt, a on przecież nie przypomina nic do tej pory znajomego – należy jeszcze zapamiętać nazwę każdego z nich. I właściwie dlaczego „K” nazywa się „K”, a „E” to „E”? Litery są...

Wydawnictwo TADAM pokochałam miłością od pierwszego wejrzenia... w ich książkę=) (a była to "Po co komu biała kredka?" cudownej Małgosi Falkowskiej). Każda następna była równie dobra, jeśli nie pod względem opowiadanej historii to pod względem wizualnym. A najczęściej dostawałam cudowne 2w1, bo zachwycała i fabuła, i szata graficzna. W Cztery sekrety poznania liter i nut zakochał się i absolutnie zachwycił mój Czterolatek. A to o niebo lepsza rekomendacja niż moje pochlebne słowa.

Jedna malutka literka ma wielka moc, a dwie literki to prawdziwa potęga. Bo w każdej, niepozornej literce zamknięty jest dźwięki. Dawno, dawno temu literki były bardzo, ale to bardzo samotne... dopóki ludzie ich nie odnaleźli, nie zaopiekowali się nimi, umalowali, odnowili i nie znaleźli dla nich domków. I tutaj zaczyna się prawdziwa magia, bo dwie literki tworzą najpiękniejsze słowa, kilka literek tworzy miejsca, kolory, osoby. Ale literki mają swoje tajemnice, a dokładnie cztery. Dowiemy się czym tak naprawdę jest dźwięk, czy wszystkie domki dla liter są takie same, czy każda literę można zapisać i czy literki lubią mieszkać same.

"M" i "A" tworzą najcieplejsze, pachnące ciastem drożdżowym, kojąco brzmiące słowo: "MAMA".

"T" i "A" dają poczucie bezpieczeństwa i pewność w słowie "TATA", a "O" i "N" daje elektryzujące i intrygujące "ON". Ta książka zachęca do zabawy, ta książka uzmysławia nam, jak niewiele trzeba, aby wydobyć dźwięk, barwę, nakreślić kształt i poczuć emocje. To taki bonus dla dorosłych, bo ja, tradycyjnie, doszukuję się drugiego dna w każdej propozycji, nawet dla najmłodszych. A dziecko otrzymuje fantastyczna przygodę po świecie samotnych literek, które niegdyś były smutne, a teraz tworzą świat – nasz świat.

Mój Berbeć jest bardzo wymagającym prawie-czytelnikiem. Szybko się nudzi, wierci, wypada z rytmu wspólnego czytania. Ale ilustracje książki Cztery sekrety poznania liter i nut pochłonęły mego Czterolatka i wessały w całości. Pokazywał, komentował, ale przede wszystkim słuchał historii wybrzmiewającej z ust maminych. Synek, który do perfekcji opanował cyferki cierpi na dziwną postać "literowstrętu" – pouczymy się literek ale: później, nie teraz, jestem zmęczony, to nudne, nie umiem, nie chcę, nie mam ochoty... podczas czytania/oglądania tej pozycji prosił o literowanie! "Mamo, a jakie to słowo?" "Mamo, a jaka to literka" "Mamo, czytaj!".

Cztery sekrety poznania liter i nut jest bardzo dobrą pozycją dla dzieci, które nie czerpią radości z nauki czytania. Doskonałym sposobem jest bowiem personifikacja literek, postrzeganie ich jako istoty, które mają domki, które czują i które coś tworzą. Dziecko poznaje literki w bardzo dosłownym znaczeniu – widzi gdzie mieszkają, jakie mają kapelusze, jakie mają kolory i z kim lubią się najbardziej bawić.

Nie ma wyjścia – muszę się powtórzyć – szata graficzna po raz kolejny zachwyca (nie tylko mnie, ale i me dziecię). Piękna, twarda okładka, a we wnętrzu eksplozja literek w bardzo przyswajalnej formie – wyraźne, drukowane słowa, kolorowe domy, pląsające nuty.

Cztery sekrety poznania liter i nut wskakują na naszą półkę "ulubione" =)


http://tylkoskonczerozdzial.blogspot.com/2017/08/cztery-sekrety-poznania-liter-i-nut.html

Wydawnictwo TADAM pokochałam miłością od pierwszego wejrzenia... w ich książkę=) (a była to "Po co komu biała kredka?" cudownej Małgosi Falkowskiej). Każda następna była równie dobra, jeśli nie pod względem opowiadanej historii to pod względem wizualnym. A najczęściej dostawałam cudowne 2w1, bo zachwycała i fabuła, i szata graficzna. W Cztery sekrety poznania liter i nut...