Ksiazka napisana w formie reportażu o grupie Boko Haram. Bardzo poruszająca, niewyobrażalne ile człowiek jest w stanie znieś i zrobić dla boga, w którego wierzy

Ksiazka napisana w formie reportażu o grupie Boko Haram. Bardzo poruszająca, niewyobrażalne ile człowiek jest w stanie znieś i zrobić dla boga, w którego wierzy

Minęła doba, a ja wciąż nie mogę wyjść z podziwu jak coś tak strasznego mogło nie dość, że ujrzeć światło dzienne, to zostać wydane jako pełnoprawna książka! Dramat, dramat i jeszcze raz dramat. Faktem jest, że pękałam ze śmiechu czytając kolejne fragmenty. Strasznie nawiedzona pozycja, wręcz przerażająca. Ciężko znaleźć w niej chociaż jeden akapit bez słowa Bóg lub Jezus. Temat Boko Haram jest niesamowicie ciekawy, ale tutaj został przedstawiony w sposób tak powierzchowny i tak groteskowy, że gorzej chyba się tego zepsuć nie dało. Najsmutniejsze w tym wszystkim jest to, że najbardziej wartościową częścią tej książki były bodaj ostatnie 10 stron, czyli aneks. Konkrety, fakty, wydarzenia. Na pewno jest to książka skierowana do konkretnej grupy ludzi, czyli głęboko wierzących, ale mimo to uważam, że gdzieś jednak zawsze potrzebne jest wyważenie i umiar, nawet w bogobojności. Na koniec dodam tylko, że książka liczy sobie jakieś 140 stron, ale przerzucając ją np. do Worda, wyszło by z tego jakieś dłuższe wypracowanie. Godzina czytania. Ocena 3 tylko i wyłącznie za samą końcówkę, która miała jakąś jakość.

Minęła doba, a ja wciąż nie mogę wyjść z podziwu jak coś tak strasznego mogło nie dość, że ujrzeć światło dzienne, to zostać wydane jako pełnoprawna książka! Dramat, dramat i jeszcze raz dramat. Faktem jest, że pękałam ze śmiechu czytając kolejne fragmenty. Strasznie nawiedzona pozycja, wręcz przerażająca. Ciężko znaleźć w niej chociaż jeden akapit bez słowa Bóg lub Jezus....

Niezwykle ciekawy reportaż opowiadający o życiu chrześcijan w zagrożonej przez Boko Haram północnej Nigerii, najludniejszym kraju afrykańskim. Autorka publikacji ukazuje czytelnikowi zarówno piekło codzienności na zagrożonych terenach, jak również radość życia chrześcijan tam mieszkających.

Marhjon van Dalen jest holenderską dziennikarką, która spędziła wraz ze swoją rodziną 7 lat w Azji. W celu napisania tejże książki wyjechała jesienią 2014 r. do Nigerii. Swoją relację poświęciła panującej tam, zwłaszcza w północnych częściach państwa, sytuacji. W reportażu postanowiła opisać prześladowanie chrześcijan przez islamską organizację Boko Haram, której nazwa dosłownie oznacza: „zachodnia edukacja to świętokradztwo”. Celem członków tej organizacji jest wprowadzenie szariatu na terenie całej Nigerii.

Dziennikarka rozpoczyna narrację od wywiadu z rodziną, która przeżyła atak bojowników islamskich. Do spotkania z Habilem i jego bliskimi dochodzi w miejscowości Jos. Mężczyzna opowiada o koszmarze codziennego życia na zagrożonych przez terroryzm terenach. Autorka książki w celu uwiarygodnienia swojej relacji postanowiła również spotkać się z byłymi członkami Boko Haram, którzy żałując swoich uczynków, zdecydowali się przyjąć religię chrześcijańską.

Reportaż ten został napisany w przystępny dla czytelnika sposób. Zastrzeżeń nie budzi polskie tłumaczenie tekstu. Autorka starała się potencjalnemu odbiorcy nakreślić portret psychologiczny zarówno ofiary, jak i oprawcy. Znakomicie opisała ich emocje takie jak strach czy niepewność. Czasami można odnieść wrażenie, że zamiast zwykłego wywiadu mamy do czynienia z powieścią kryminalną, znakomicie oddającą atmosferę napięcia. Bardzo dobrym zabiegiem są również osobiste przemyślenia dziennikarki, które nadają całej kompozycji pewnego dynamizmu oraz realizmu. Niniejsza publikacja dostarcza także informacji na temat życia codziennego Nigeryjczyków, zwłaszcza tych z zagrożonych terroryzmem terenów. Porusza ważne z punktu widzenia kwestie społeczne takie jak obojętność władz Nigerii na tragedie chrześcijan z północy kraju czy też przepych i bierność Kościoła z południa.

Samo wydanie również jest bardzo estetyczne. W środku książki znajdziemy liczne fotografie wspominanych przez autorkę osób. Mapka Nigerii umieszczona na samym początku publikacji pozwoli potencjalnemu odbiorcy umiejscowić odwiedzane przez dziennikarkę miejscowości. Każdy z rozdziałów jest zatytułowany i opisuje osobną relację spotkań Marhjon van Dalen z bohaterami reportażu. Na samym końcu wydania znajduje się aneks, w którym zostają przybliżone czytelnikowi najgłośniejsze akcje terrorystyczne przeprowadzone w Nigerii przez Boko Haram w ciągu ostatnich lat. Poważnym minusem jest brak odwołań historycznych dotyczących zarówno historii Nigerii, jak i wspomnianej organizacji terrorystycznej. Mniej zaznajomiony z tematyką czytelnik może nie rozumieć wszystkich niuansów wynikających z podziału religijnego kraju na północ i południe.

Podsumowując, pozycja ta jest przeznaczona dla każdego, kto interesuje się tym obszarem świata i jego sytuacją polityczną. Czytelnik niezapoznany z tematem, mimo prostego przekazu i wydania, będzie musiał sięgnąć do literatury naukowej, aby dowiedzieć się więcej na temat politycznych i historycznych uwarunkowań omawianego obszaru.

Niezwykle ciekawy reportaż opowiadający o życiu chrześcijan w zagrożonej przez Boko Haram północnej Nigerii, najludniejszym kraju afrykańskim. Autorka publikacji ukazuje czytelnikowi zarówno piekło codzienności na zagrożonych terenach, jak również radość życia chrześcijan tam mieszkających.

Marhjon van Dalen jest holenderską dziennikarką, która spędziła wraz ze swoją...

Kalifat albo śmierć, książka, która, jak mówi opis na okładce, opowiada o prześladowaniach w północnej Nigerii, o Boko Haram. Jest tak jedynie częściowo. Moim zdaniem to przede wszystkim opowieść o niezwykłej wierze w Boga. Po skończeniu poczułam się odrobinę rozczarowana, ale to chyba dlatego, że czegoś innego oczekiwałam. Tę książkę czyta się zaskakująco łatwo jak na tak trudny i przykry temat. jest w niej jedynie kilka zdań, które naprawdę poruszają czytelnika, i myślę, że dla tych kilku zdań warto to przeczytać.

Kalifat albo śmierć, książka, która, jak mówi opis na okładce, opowiada o prześladowaniach w północnej Nigerii, o Boko Haram. Jest tak jedynie częściowo. Moim zdaniem to przede wszystkim opowieść o niezwykłej wierze w Boga. Po skończeniu poczułam się odrobinę rozczarowana, ale to chyba dlatego, że czegoś innego oczekiwałam. Tę książkę czyta się zaskakująco łatwo jak na tak...

Potencjał na bardzo ciekawą książkę był, ale treści tyle co na 2 niezbyt obszerne reportaże prasowe. Temat przeleciany po łebkach, w sumie to niewiele się dowiedziałem. Opowieści bohaterów podane w takiej formie, że nie wzbudziły we mnie żadnych emocji. Chyba ktoś na siłę próbował z tego zrobić książkę, co widać nawet po wydaniu - 150 stron w małym formacie z dużą czcionką, ogromnymi marginesami i pustymi stronami pomiędzy rozdziałami.

Potencjał na bardzo ciekawą książkę był, ale treści tyle co na 2 niezbyt obszerne reportaże prasowe. Temat przeleciany po łebkach, w sumie to niewiele się dowiedziałem. Opowieści bohaterów podane w takiej formie, że nie wzbudziły we mnie żadnych emocji. Chyba ktoś na siłę próbował z tego zrobić książkę, co widać nawet po wydaniu - 150 stron w małym formacie z dużą czcionką,...

Hmmm... po prostu nie wiem... Książka jest mocna, zastanawiająca, dobrze się ją czyta a jednak czegoś brakuje. Dobrze opisane zarzewia konfliktu religijnego, historia, wyraziste postaci i dużo pracy reporterskiej zdecydowanie przemawiają na plus. A jednak zostaje w człowieku niedosyt po opowieściach byłych członków Boko Haram- skoro reporterka spotkała się z nimi na wielogodzinnych rozmowach czemu ich historie to parę krótkich stron? W mojej opinii zmarnowany potencjał.

Hmmm... po prostu nie wiem... Książka jest mocna, zastanawiająca, dobrze się ją czyta a jednak czegoś brakuje. Dobrze opisane zarzewia konfliktu religijnego, historia, wyraziste postaci i dużo pracy reporterskiej zdecydowanie przemawiają na plus. A jednak zostaje w człowieku niedosyt po opowieściach byłych członków Boko Haram- skoro reporterka spotkała się z nimi na...

Wstrząsająca historia. Warto się zapoznać.

Wstrząsająca historia. Warto się zapoznać.

Nawet nawet, dałabym może więcej, gdyby nie wzmianki o chrześcijaństwie i nawróceniu co dwie strony. Dopiero po czasie zorientowałam się, jakie wydawnictwo to wypuściło.

Nawet nawet, dałabym może więcej, gdyby nie wzmianki o chrześcijaństwie i nawróceniu co dwie strony. Dopiero po czasie zorientowałam się, jakie wydawnictwo to wypuściło.