Muszę przyznać, że na początku byłam do tej książki nastawiona bardzo negatywnie. Było to spowodowane tym, że mam bardziej medyczne i psychologiczne spojrzenie na depresje, znam powagę tej choroby i wiem, jak bardzo może utrudnić ona ludziom funkcjonowanie. Dodatkowo do przeczytania tej książki zniechęcał mnie fakt, że została ona napisana przez osobę duchowną (Anselm Grün jest benedyktyńskim mnichem i teologiem). Nie sądziłam, aby taka osoba mogła kompetentnie napisać o depresji.

Pierwsze strony tej książki czytałam bardzo nieufnie. Myślałam sobie, "jak można porównywać objawy depresyjne z różnymi stanami, które zostały opisane kartach Biblii?". Gdy jednak przebrnęłam przez te początkowe strony, stwierdziłam, że w sumie te porównania, których dokonuje autor, mają sens. Dodatkowo do tej książki przekonał mnie fakt, że autor, powołując się na cytaty z Pisma Świętego, wcale nie umniejsza wagi depresji - wielokrotnie wspomina w książce o tym, że depresja jest chorobą, którą należy leczyć, i bez leków to leczenie często może być niemożliwe. I to mnie przekonało do tego, aby stwierdzić, że ta książka jednak jest warta poświęcenia jej uwagi. Jeśli mi się to uda, chętnie do niej kiedyś wrócę. Na chwilę obecną mogę tylko szczerze ją polecić. Jeżeli ktoś jest osobą wierzącą, to ta książka może okazać się pomocna w zrozumieniu i zaakceptowaniu depresji, a to może być cenne w pokonywaniu jej w procesie psychoterapeutycznym.

Muszę przyznać, że na początku byłam do tej książki nastawiona bardzo negatywnie. Było to spowodowane tym, że mam bardziej medyczne i psychologiczne spojrzenie na depresje, znam powagę tej choroby i wiem, jak bardzo może utrudnić ona ludziom funkcjonowanie. Dodatkowo do przeczytania tej książki zniechęcał mnie fakt, że została ona napisana przez osobę duchowną (Anselm Grün...