Grzmiący Rydwan na Saharze

Od pewnego czasu Afryka naprawdę mnie fascynuje i jestem ciekawa jak naprawdę żyją tamtejsi ludzie, jak to u nich wszystko się odbywa, a dzięki "Grzmiącemu Rydwanowi..." udało mi się odkryć chociaż kawałek tej tajemnicy. Wszystko to co zostało tam opisane jest dla mnie nieprawdopodobne. Większość ludzi myśli, że osoby mieszkające na tzw. "ciemnym lądzie" są nieokrzesane, agresywne i z całą pewnością nieprzyjazne. Owszem, bywają tacy, ale po lekturze tej książki dowiedziałam się, że zdecydowana większość tamtejszej społeczności to ludzie, którzy w razie potrzeby posłużą pomocą, ale są również ciekawi. Tak po prostu.

Cała książka jest niesamowita i choć nie jest to pozycja która zasługuje na miliard nagród, to jednak bardzo przyjemnie się ją czytało, a ponadto dowiedziałam się z niej mnóstwa informacji. Między innymi o Żuku. Właśnie! Bo o tym nie wspomniałam. Oprócz całego przebiegu rajdu, dowiemy się również o budowie tego auta, oraz o tym co musiał wykonać pan Piotr, aby jego pojazd mógł w ogóle wystartować, dotrzeć do mety oraz wrócić z powrotem do Polski.

Książka będzie świetną lekturą po prostu dla odprężenia oraz dla osób, które również chciałyby wziąć udział w takim wydarzeniu. Na końcu znajduje się lista rzeczy, które wzięli zeszłoroczni uczestnicy, co z pewnością okaże się pomocą dla przyszłych uczestników rajdu.

Więcej na: http://www.oksiazkachinietylko.pl/2017/07/grzmiacy-rydwan-na-saharze-piotr-biegaa.html

Od pewnego czasu Afryka naprawdę mnie fascynuje i jestem ciekawa jak naprawdę żyją tamtejsi ludzie, jak to u nich wszystko się odbywa, a dzięki "Grzmiącemu Rydwanowi..." udało mi się odkryć chociaż kawałek tej tajemnicy. Wszystko to co zostało tam opisane jest dla mnie nieprawdopodobne. Większość ludzi myśli, że osoby mieszkające na tzw. "ciemnym lądzie" są nieokrzesane,...

Książka opisuje wyjazd poczciwym Żukiem, który dwa lata przed jej odbyciem jeszcze woził ziemniaki pod Poznaniem, do Afryki, w ramach rajdu charytatywnego Budapeszt - Bamako.
Nie jest to bynajmniej pozycja wyłącznie dla miłośników motoryzacji - z przyjemnością przeczytają ją także czytelnicy zainteresowaniu podróżami, Afryką, organizacją wypraw i ... spełnianiem marzeń.
Są tu jak najbardziej także techniczne opisy przeróbek oraz napraw, ale autor po pierwsze o nich ostrzega, a po drugie są napisane naprawdę przystępnie, więc nie znużą nawet laików bez prawa jazdy.
Książka zawiera nie tylko suchy opis trasy (choć znajdują się w niej i długości kolejnych etapów i współrzędne najważniejszych punktów), lecz także wiele informacji praktycznych oraz przemyśleń autora na temat mijanych miejsc i spotykanych osób.
Wydanie elektroniczne przygotowane jest ciekawie, w wielu miejscach znajdują się odnośniki do materiałów multimedialnych, co może nie jest najwygodniejsze na czytniku, ale możemy skorzystać z tej opcji na komputerze.
Czyta się dobrze, ale przydała by się odrobinę staranniejsza korekta. Autorowi zdarza się popełniać drobne błędy językowe, które nie tyle rażą, co psują bardzo pozytywne wrażenie.
Polecam wszystkim, którzy w jesienny wieczór będą chcieli przenieść się na kontynent Afrykański i dołączyć do załogi "Le Żuka". A dlaczego "Le Żuka"? Odpowiedź znajdziecie w książce.

Książka opisuje wyjazd poczciwym Żukiem, który dwa lata przed jej odbyciem jeszcze woził ziemniaki pod Poznaniem, do Afryki, w ramach rajdu charytatywnego Budapeszt - Bamako.
Nie jest to bynajmniej pozycja wyłącznie dla miłośników motoryzacji - z przyjemnością przeczytają ją także czytelnicy zainteresowaniu podróżami, Afryką, organizacją wypraw i ... spełnianiem marzeń.
Są...

Reportaż po przeczytaniu którego mam ochotę na własne oczy zobaczyć opisywane miejsca

Reportaż po przeczytaniu którego mam ochotę na własne oczy zobaczyć opisywane miejsca