Szerokie sformułowanie tematu książki ma przynajmniej dwa cele. Po pierwsze, objąć fragment polskiego dyskursu toczonego wokół tematyki. Po drugie zaś, wskazać na dylematy czy ambiwalencje, z którymi borykają się badacze podejmujący tematykę, a które wynikają z samej natury zjawiska. Jest zatem w pozycji książkowej miejsce dla iście modernistycznych wizji nastawionych na funkcjonalność, porządkowanie i układanie oraz dla tych, które ów porządek podważają, urefleksyjniają, wprowadzają niepokój i zamieszanie.

Czasu wolnego nie możemy rozpatrywać tylko w kategoriach jednostkowych spostrzeżeń, subiektywnego doświadczania, lecz powinniśmy wskazywać na jego uwikłanie w kontekst społeczny. Czas wolny stanowi tym samym nieodłączną część organizacji życia codziennego, zyskuje określony status i społeczne umiejscowienie, a jednostkowe doświadczenia nabierają pełni dopiero w kontekście uwarunkowań sytuacyjnych. Kiedy myślimy o czasie wolnym, jawią się nam przed oczami wielkie możliwości społecznych odczytań i refleksji, tematy obszarów pogranicznych (tzw. grey areas),czy jak chcą inni, hybrydowych aktywności, sfer niejednoznacznych i ambiwalentnych.


fragment z recenzji prof. Elżbiety Tarkowskiej:

(…) chcę podkreślić wartościowy charakter większości tekstów zebranych przez Dorotę Mroczkowską. Wnoszą one wiele do istniejącej wiedzy na temat rożnych aspektów czasu wolnego we współczesnej Polsce. Warto też podkreślić, że (jak wynika z zamieszczonych not o autorach),autorami tekstów są przedstawiciele najmłodszego pokolenia socjologów, swobodnie poruszający się w obrębie wcale niełatwej problematyki.