Smutna historia, króla tułacza. Mądry, wykształcony, pochodzący ze znakomitego polskiego rodu młody człowiek w wieku 27 lat w burzliwych czasach wojny domowej zostaje wybrany królem Polski. Dobro kraju leży mu na sercu, myśli o wprowadzeniu reform, wzmocnieniu ojczyzny, jednak wojna wciąż trwa a August Mocny nie zamierza pozbyć się tak łakomego kąska jakim jest korona Polski. I jak zawsze w naszej historii wygrywają partykularne interesy szlachty i magnaterii polskiej oraz ambicję krajów ościennych.
Stanisław Leszczyński dwukrotnie ucieka z kraju, tuła się po różnych księstwach europejskich. Na koniec poniża go jego zięć Ludwik XV. Oddaje mu wprawdzie w posiadanie księstwo Lotaryngii, jednak Stanisław Leszczyński ma być tylko dożywotnią kukiełką na tronie tego państewka, które po jego śmierci zastanie włączone do Francji.
Leszczyński okazał się dobrym gospodarzem, zyskując u miejscowej ludności przydomek „króla-dobrodzieja”. Wsławił się głównie jako mecenas sztuki i nauki.
Sława i dobra pamięć po naszym rodaku nie zaginęła w Nancy w Lotaryngii, wspominają go również mieszkańcy Leszna i Rydzyny, do której tęsknił do końca swych dni.
Corocznie pojawia się Stanisław Leszczyński na ulicach tych miast w imprezie plenerowej „Powrót króla.”
Autorka przybliża nam życie Stanisława Leszczyńskiego i jego rodziny w sposób przystępny i ciekawy. Poznajemy historię familii słynnej i zasłużonej dla całej Wielkopolski i Rzeczpospolitej na tle wydarzeń historycznych i burzliwych dziejów XVIII w. Polecam ją szczególnie miłośnikom historii.

Smutna historia, króla tułacza. Mądry, wykształcony, pochodzący ze znakomitego polskiego rodu młody człowiek w wieku 27 lat w burzliwych czasach wojny domowej zostaje wybrany królem Polski. Dobro kraju leży mu na sercu, myśli o wprowadzeniu reform, wzmocnieniu ojczyzny, jednak wojna wciąż trwa a August Mocny nie zamierza pozbyć się tak łakomego kąska jakim jest korona...