Dziwna pozycja. Czyta się ją świetnie i w bardzo udany sposób ukazuje związek Napoleona i Józefiny, a także zgrabnie wprowadza w temat rewolucji francuskiej. Jednocześnie autorka bardzo tendencyjnie traktuje cesarza i okres jego panowania. Mieszane uczucia, nie polecam bez wcześniejszego researchu.

Dziwna pozycja. Czyta się ją świetnie i w bardzo udany sposób ukazuje związek Napoleona i Józefiny, a także zgrabnie wprowadza w temat rewolucji francuskiej. Jednocześnie autorka bardzo tendencyjnie traktuje cesarza i okres jego panowania. Mieszane uczucia, nie polecam bez wcześniejszego researchu.

Świetna przygodowa opowieść. Trochę romans, trochę książka historyczna, trochę obyczajowe. Wszystko spina klamra powieści. Całkiem rzeczywistej opowiedzianej trochę gawędziarsko. Dużo o Napoleonie (co naturalne),ale nadspodziewanie dużo o samej Róży (lubię to imię). Plusem dla mnie było skupienie się autora na społecznym kontekście ówczesnej Francji. Mniej jest o wyczynach militarnych i twardej polityce, bardziej o nastrojach i wystrojach. Zaskoczyły mnie wątki ekonomiczne, ruchy giełdowe, sposoby zarobkowania klasy wyższej. O samym romansie jest tyle ile być powinno. No i w żadnym momencie nie miałem poczucia, że czytam opowieść plotkarską – wszystko oparte o solidne źródła epoki.

Świetna przygodowa opowieść. Trochę romans, trochę książka historyczna, trochę obyczajowe. Wszystko spina klamra powieści. Całkiem rzeczywistej opowiedzianej trochę gawędziarsko. Dużo o Napoleonie (co naturalne),ale nadspodziewanie dużo o samej Róży (lubię to imię). Plusem dla mnie było skupienie się autora na społecznym kontekście ówczesnej Francji. Mniej jest o wyczynach...

Wspaniały przykład, że znana historia, ale opowiedziana ze swadą i z trochę innej perspektywy potrafi wciągnąć, jakby słyszało się jej pierwszy raz.

Obawiałem się odpłynięcia w romansowość, epatowania ploteczkami. Zupełnie niepotrzebnie. Autorka wykonała tytaniczną pracę nad źródłami, skupiając się nad społecznymi, ekonomicznymi i kulturalnymi aspektami przełomu XVIII i XIX wieku we Francji. Nie wyobrażałem sobie dobrej opowieści o tych czasach, w których bitwom „pod piramidami” czy Austerlitz poświęca się jeden akapit. A jednak Evangeline Bruce zrobiła to wyśmienicie, choć więcej jest tu o strojach, nastrojach na giełdzie, meblach, modnych kolorach czy hucznych zabawach przy przerażającej biedzie dookoła, niż rozważań o militarnym kunszcie Napoleona.

Takie podejście pozwala spojrzeć na tą historię z zupełnie innej perspektywy, zrozumieć dynamiki społeczne stojące za wydarzeniami i uwypuklić podobieństwa do bliższych nam dziejów. Zwalczanie odchyleń jakobińskich i rojalistycznych, będących wygodnym wytłumaczeniem się pozbywania konkurentów do władzy, wróci ponad sto lat później w podobnym celu jako zwalczanie odchyleń trockistowsko-nacjonalistycznych. Powrót Napoleona po wojnach na Półwyspie Apenińskim jako „siewcy pokoju” może być piękną alegorią propagandy, gdy serwuje nam się to, w co chcemy uwierzyć. Tęsknimy za spokojem, to wojskowy u władzy, będzie dla nas symbolem porządku i antytezą politykierstwa. Czy ten sam manewr nie został powtórzony w 1981 r. przez gen. Jaruzelskiego? No i czyż polecenie wydane prawnikom piszącym konstytucję przez Napoleona: „powinna być krótka i niejasna” nie było hasłem polityków tworzących naszą konstytucję czy Traktat Lizboński? Wszak w przyszłości plastyczne zapisy będą interpretować „nasi” prawnicy w trybunałach.

Fascynująca historia, opowiedziana w bardzo zajmujący sposób. Gorąco polecam!

Wspaniały przykład, że znana historia, ale opowiedziana ze swadą i z trochę innej perspektywy potrafi wciągnąć, jakby słyszało się jej pierwszy raz.

Obawiałem się odpłynięcia w romansowość, epatowania ploteczkami. Zupełnie niepotrzebnie. Autorka wykonała tytaniczną pracę nad źródłami, skupiając się nad społecznymi, ekonomicznymi i kulturalnymi aspektami przełomu XVIII i...

Niezwykle obszerna i wciągająca historia związku Józefiny i Napoleona, ukazana na tle ówczesnym wydarzeń politycznych i społecznych. Szczególnie spodobał mi się sposób, w jaki autorka opisała wydarzenia rewolucji i dyrektoriatu - niezwykle jasno, przejrzyście i przystępnie.

Niezwykle obszerna i wciągająca historia związku Józefiny i Napoleona, ukazana na tle ówczesnym wydarzeń politycznych i społecznych. Szczególnie spodobał mi się sposób, w jaki autorka opisała wydarzenia rewolucji i dyrektoriatu - niezwykle jasno, przejrzyście i przystępnie.

https://www.youtube.com/watch?v=cD5jYeyvG6k

https://www.youtube.com/watch?v=cD5jYeyvG6k

Nie czytałam, ale wysłuchałam. Ukłony dla świetnej spikerki Blanki Kutyłowskiej.

Co do samej powieści, to tak jak w opisie książki- nic dodać, nic ująć. Dokładne portrety, mnóstwo cytatów z pamiętników, listów. Dobry opis rewolucji, przemian politycznych, kariery Napoleona i późniejszych konsekwencji jego działań. Napisane tak jak lubię- przy okazji czytania o losach danej postaci, dostaję spory kawałek historii.

Także, ciekawie napisane i rewelacyjnie przeczytane.

Nie czytałam, ale wysłuchałam. Ukłony dla świetnej spikerki Blanki Kutyłowskiej.

Co do samej powieści, to tak jak w opisie książki- nic dodać, nic ująć. Dokładne portrety, mnóstwo cytatów z pamiętników, listów. Dobry opis rewolucji, przemian politycznych, kariery Napoleona i późniejszych konsekwencji jego działań. Napisane tak jak lubię- przy okazji czytania o losach...