Ujęta w formie esejów opowieść o losach i kształtowaniu się poczucia odrębności jednego z setek plemion semickich. Jedynego, którego antenaci są wspominani codziennie w modlitwach wielu monoteistycznych religii, jak i obecni w popkulturze, często w mocno już przetworzonej formie.

Jeśli ktoś chce zagłębić się w niuansach historii Żydów, poznać/przypomnieć sobie kim byli faryzeusze, saduceusze, zeloci czy esseńczycy itd. to u Daniela-Ropsa znajdzie całkiem rozbudowane, ale i łatwostrawne wytłumaczenia.

Z oczywistych względów (książka powstała ponad 80 lat temu) Daniel-Rops pisze bez oglądania się na poprawność polityczną i współczesną koncepcję judeo-chrześcijańskiej wspólnoty. Daje to dalekie od obecnego mainstreamu spojrzenie na losy narodu wybranego, jak i towarzyszącym temu procesowi zjawisk w obrębie basenu Morza Śródziemnego. Daniel Rops szuka przyczyn sukcesu Żydów (a za taki można uznać przetrwanie do czasów współczesnych) w „posępnym ekskluzywizmie”, objawiającym się m. in. we wzgardzie wobec obcych (talmudyczne: „poganin nie jest twoim bliźnim”) i przebiegłości. Wszak nie byłoby Jakubowego Plemienia, gdyby jego protoplasta nie przywłaszczył sobie prawa pierworództwa, należącego do jego brata Ezawa.

Miejscami diagnozy bawią, jak wtedy gdy za jedną z głównych przyczyn upadku kultury hellenistycznej wskazuje rosnącą rolę kobiety, która wyszedłszy z Gineceum podejmuje męskie zadania, albo deprawuje społeczeństwo swoim wpływem. Miejscami jednak opisane procesy upadku kultur wykazują zaskakujące podobieństwo do obserwowanych obecnie zjawisk. A to szybko gasi uśmieszek wywołany szarżami autora.

Ujęta w formie esejów opowieść o losach i kształtowaniu się poczucia odrębności jednego z setek plemion semickich. Jedynego, którego antenaci są wspominani codziennie w modlitwach wielu monoteistycznych religii, jak i obecni w popkulturze, często w mocno już przetworzonej formie.

Jeśli ktoś chce zagłębić się w niuansach historii Żydów, poznać/przypomnieć sobie kim byli...

Popularnonaukowe przedstawienie Starego Testamentu, przede wszystkim ksiąg historycznych. Autor starał się pokazać tło historyczne i kulturowe wydarzeń opisanych w Biblii oraz podkreślić znaczenie poszczególnych epizodów. Aby ułatwić współczesnemu mu czytelnikowi (tu trzeba dodać – głównie francuskiemu katolikowi przedsoborowemu) próbował za pomocą porównań wykazać podobieństwo do zdarzeń z okresu od XVII do XX wieku, szczególnie z historii jego ojczyzny.
Książkę czyta się szybko i łatwo, w czym zapewne duża zasługa tłumaczenia Zofii Starowieyskiej-Morstinowej a także zastosowanej formy eseju (w stylu książek Pawła Jasienicy),bez cytatów, odnośników, bibliografii etc. Dla tych, którzy nie chcą się zapoznać z oryginałem, czyli Biblią, może stanowić dobrą alternatywę. Dzięki temu można poznać główne sceny narracyjne ze Starego Testamentu w wersji uproszczonej i dostosowanej dla przeciętnego czytelnika. Coś w rodzaju streszczenia z omówieniem oraz podbudową historyczną. Wydanie zawierało też tablice chronologiczne i mapki oraz w ostatnim rozdziale omówienie życia codziennego – publicznego i i prywatnego – społeczności żydowskiej przed naszą erą.
Dobra i ciekawa pozycja, ale tylko dla osób nie zainteresowanych historią, dla których będzie wystarczająca.

Popularnonaukowe przedstawienie Starego Testamentu, przede wszystkim ksiąg historycznych. Autor starał się pokazać tło historyczne i kulturowe wydarzeń opisanych w Biblii oraz podkreślić znaczenie poszczególnych epizodów. Aby ułatwić współczesnemu mu czytelnikowi (tu trzeba dodać – głównie francuskiemu katolikowi przedsoborowemu) próbował za pomocą porównań wykazać...

Autor w bardzo ciekawy sposób przedstawia dzieje Bożego narodu od samego ich początku aż do punktu kuliminacyjnego w którym przez te wszystkie wieki wsród własnych wzlotów i upadków trwał dzieki Obietnicy.

Autor w bardzo ciekawy sposób przedstawia dzieje Bożego narodu od samego ich początku aż do punktu kuliminacyjnego w którym przez te wszystkie wieki wsród własnych wzlotów i upadków trwał dzieki Obietnicy.

Czyta się jak dobrą powieść, nadaje kontekst historyczny wydarzeniom w Starym Testamencie. Uwaga: autor jest oczywistym sympatykiem Chrześcijaństwa, jeśli kogoś to razi.

Czyta się jak dobrą powieść, nadaje kontekst historyczny wydarzeniom w Starym Testamencie. Uwaga: autor jest oczywistym sympatykiem Chrześcijaństwa, jeśli kogoś to razi.

Daniel-Rops w swojej książce "Od Abrahama do Chrystusa" przedstawił dzieje Objawienia i religii Starego Testamentu od patriarchów po schyłek I wieku p.n.e. Można by powiedzieć, że jest to opatrzona komentarzem historycznym zasadnicza narracja ksiąg biblijnych (dziewiętnaście wieków temu coś takiego mniej więcej zrobił Józef Flawiusz). Autor w wielu miejscach odnosi się też do innych kręgów cywilizacyjnych wykazując się dość dużą erudycją, choć nieraz popełnia błędy, gdy mówi o cywilizacji klasycznej. Te różne paralele ze światem grecko-rzymskim nie zawsze są zresztą potrzebne, ale dla czytelników sprzed kilkudziesięciu lat na pewno były pożytecznym punktem zaczepienia. Jeśli idzie o różne odniesienia, to Daniel-Rops funduje odbiorcom masę porównań z dziejami i kulturą Francji, tak że bardzo łatwo można w tekście natrafić na Ludwika XIV, Napoleona, Racine'a czy Bossueta.

Książka tematycznie pokrywa się z lepszym, nowocześniejszym i bardziej fachowym opracowaniem, jakim jest "Klucz do Biblii" Harringtona, niemniej ma nad nią tę przewagę, że Autor jest lepszym literatem. Wyjątkowo podobał mi się język "Od Abrahma do Chrystusa". Wartościowa lektura także pod względem merytorycznym, choć niektórych tez już nikt dziś nie podtrzymuje i mało kto ryzykuje z tak dokładnymi datami wydarzeń w II tysiącleciu p.n.e. Tego typu publikacje zawsze warto czytać równolegle z innymi, można porównać choćby z "Dziejami dawnego Izraela" Granta, czy "Żydami w okresie drugiej świątyni" Ciecieląga. Osobiście polecam tę lekturę, może tym bardziej w okresie Wielkiego Postu.

Tomasz Babnis

Daniel-Rops w swojej książce "Od Abrahama do Chrystusa" przedstawił dzieje Objawienia i religii Starego Testamentu od patriarchów po schyłek I wieku p.n.e. Można by powiedzieć, że jest to opatrzona komentarzem historycznym zasadnicza narracja ksiąg biblijnych (dziewiętnaście wieków temu coś takiego mniej więcej zrobił Józef Flawiusz). Autor w wielu miejscach odnosi się też...

Książka stanowi wnikliwe podejście do historii Abrahama i jego potomków. Bardzo żywe opisy ówczesnego świata - swoista podróż w czasie i przestrzeni.
Warto zwrócić uwagę na erudycję i intuicję Autora. Choć książka ma już kilkadziesiąt lat to wciąż jest aktualna. Autor w wątpliwych kwestiach nie wypowiada się ostatecznie, zostawia pole działania odkryciom archeologicznym. Lektura niezmiernie pomaga w zrozumieniu Pisma Świętego. Polecam!

Książka stanowi wnikliwe podejście do historii Abrahama i jego potomków. Bardzo żywe opisy ówczesnego świata - swoista podróż w czasie i przestrzeni.
Warto zwrócić uwagę na erudycję i intuicję Autora. Choć książka ma już kilkadziesiąt lat to wciąż jest aktualna. Autor w wątpliwych kwestiach nie wypowiada się ostatecznie, zostawia pole działania odkryciom archeologicznym....

ok. ale masę błędów stylistycznych w tłumaczeniu, niektóre zdania trochę jak w google translator :(

ok. ale masę błędów stylistycznych w tłumaczeniu, niektóre zdania trochę jak w google translator :(