Odświeżające, kryminały w pigułce - można? Można!

Odświeżające, kryminały w pigułce - można? Można!

ZŁOTA PODKOWA
Continental Op na prośbę adwokata pewnej damulki ma znaleźć jej zbiegłego męża. Uciekł od niej po pewnej kłótni. Damulka ma wyrzuty sumienia i próbuje go odnaleźć. Fajnie jest to opisywane, czyta się z ciekawością. W pewnej chwili gonitwa za mężem przeradza się jednak w gonitwę za mordercą… kogo? Powiem tylko, że na bank ofiarą nie jest nasz bezimienny bohater.
Jeszcze cytat: „Tymczasem ja czytałem sobie napis wysoko nad barem: PODAJEMY TYLKO NAJPRAWDZIWSZĄ PRZEDWOJENNĄ AMERYKAŃSKĄ I BRYTYJSKĄ WHISKY. Próbowałem zliczyć, ile kłamstw może się zawierać w tych siedmiu słowach, naliczyłem cztery w perspektywą dalszych.”

DZIESIĄTY ŚLAD
Tutaj trochę autor przekombinował. Aczkolwiek opowiadanko jest zgrabne i fajnie się czyta. Trochę jednak intryga wydumana. Pierwszy raz C.O. był w nie lada opałach; mało nie utonął, gdy ogłuszono go i wyrzucono za burtę statku. Przeżył (sorry za spojler),a potem się zemścił na sprawcy. Oł je.

W obu opowiadaniach policja z chęcią współpracuje z naszym detektywem Kontynentalnej Agencji Detektywistycznej. Trochę wydaje mi się to dziwne, bo u Chandlera relacje prywatnych łapsów z policjantami były zgoła odmienne. Ale chronologicznie u Chandlera akcja się działa co najmniej z 15 lat później. Może te relacje się przez ten czas oziębiły….
No i tłumaczenie Wacława Niepokólczyckiego – świetne.

ZŁOTA PODKOWA
Continental Op na prośbę adwokata pewnej damulki ma znaleźć jej zbiegłego męża. Uciekł od niej po pewnej kłótni. Damulka ma wyrzuty sumienia i próbuje go odnaleźć. Fajnie jest to opisywane, czyta się z ciekawością. W pewnej chwili gonitwa za mężem przeradza się jednak w gonitwę za mordercą… kogo? Powiem tylko, że na bank ofiarą nie jest nasz bezimienny...