"Lśnienie" nie jest przytaczane tylko i wyłącznie 'bo tak wypada'! Fakt, ekranizacją jest bardzo złą, przyjmuje zupełnie inne założenia niż książka (właściwie to Kubrick tylko się zainspirował powieścią Kinga), ale filmem samym w sobie bardzo dobrym i krytykowanie go tylko dlatego, że źle obrazuje powieść Kinga jest, moim zdaniem, niesprawiedliwe. Stał się klasykiem, ponieważ straszy widza w sposób, jaki możliwy jest tylko w filmie, mało tu duchów, a jest klimat odizolowania, osamotnienia, może nawet poczucie bezradności i bezbronności.
Film nie jest gorszy od książki, jest po prostu inny. Wprawdzie wykorzystanie "Lśnienia" przez Kubricka do opowiedzenia całkiem innej historii było, w pewnym sensie, perfidnym pasożytnictwem, nie zmienia to jednak faktu że film jest doskonały (przynajmniej dla mnie) :)
Oczywiście, jestem może trochę zapatrzona w Kubricka i moja wypowiedź nie może być w pełni obiektywna, ale czy naprawdę trzeba uznać film z góry za zły, skoro jest kiepską ekranizacją?

"Lśnienie" nie jest przytaczane tylko i wyłącznie 'bo tak wypada'! Fakt, ekranizacją jest bardzo złą, przyjmuje zupełnie inne założenia niż książka (właściwie to Kubrick tylko się zainspirował powieścią Kinga), ale filmem samym w sobie bardzo dobrym i krytykowanie go tylko dlatego, że źle obrazuje powieść Kinga jest, moim zdaniem, niesprawiedliwe. Stał się klasykiem,...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Użytkownik wypowiedzi usunął konto

Dla mnie "Lśnienie" to genialny film na podstawie niezłej książki.

Dla mnie "Lśnienie" to genialny film na podstawie niezłej książki.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Muszę odpowiedzieć.
W swojej odpowiedzi nie zamierzałam w żaden sposób odnosić się do tej 'rywalizacji' między miniserialem Garrisa a filmem Kubricka.

Po prostu: przeczytałam "Lśnienie" Kinga, obejrzałam także film Kubricka. Choć bardzo się różnią wszystkim- od drobiazgów,takich jak narzędzie zbrodni, po głównego bohatera, u Kinga ofiarę duchów, u Kubricka zwykłego szaleńca, bardzo podobały mi się zarówno książka, jak i film, jako dwa odrębne dzieła.

Rozumiem, że sposób, w jaki Kubrick wykorzystał powieść Kinga może bulwersować, ale nie jest to jakiś wyjątkowy przypadek w Hollywood, który należy potępiać. Tak prawdę mówiąc, gdyby unikać filmów, które krzywdzą jakiegoś twórcę choć w minimalnie, niewiele by zostało pozostałych. Ciekawa jest chociażby historia "Śniadania u Tiffany'ego"- cyniczny tekst Capote'a o dziewczynie do towarzystwa został przerobiony na słodziutką komedię romantyczną, a nie mówię już nawet, ile filmów bezczelnie zrzyna nawet całe sceny z zapomnianych filmów z lat 30-tych czy 40-tych.

W całym swoim wywodzie zmierzam do tego, że film Kubricka jest dobry, nie ze względu na szczątki historii autorstwa Kinga, jakie wykorzystuje, ale z powodu swoich całkiem innych walorów, które ma, choć zdajesz się tego nie dostrzegać. Jednym z nich jest, na przykład, idealnie dobrana muzyka, której film zawdzięcza utrzymanie napięcia (notabene tu również został poszkodowany pewien twórca- podobno Penderecki nie był zachwycony użyciem jego utworów religijnych w łazienkowej scenie z słynnym "Here's Johnny").

Zgadzam się, że nie powinien być podawany jako przykład ekranizacji, ale ponieważ tekst jest także o filmach, których bohaterami są fikcyjni pisarze, ma prawo tu się znajdować.

Swoją drogą, serial Garrisa,choć niezły, nie wyróżnia się niczym wyjątkowym, a od czasu wydania "Doktora Sen" nie jest już nawet w pełni zgodny z wersją historii Torrance'ów zaproponowaną przez Kinga.

Również pozdrawiam :)

Muszę odpowiedzieć.
W swojej odpowiedzi nie zamierzałam w żaden sposób odnosić się do tej 'rywalizacji' między miniserialem Garrisa a filmem Kubricka.

Po prostu: przeczytałam "Lśnienie" Kinga, obejrzałam także film Kubricka. Choć bardzo się różnią wszystkim- od drobiazgów,takich jak narzędzie zbrodni, po głównego bohatera, u Kinga ofiarę duchów, u Kubricka zwykłego...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej