Dla mnie Królowa Śniegu to najlepsza baśń Andersena. Miałam kiedyś takie wydanie z pięknymi ilustracjami, nie mogłam się oderwać od czytania.

Dla mnie Królowa Śniegu to najlepsza baśń Andersena. Miałam kiedyś takie wydanie z pięknymi ilustracjami, nie mogłam się oderwać od czytania.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Hans Christian Andersen kojarzy mi się z cudownymi latami dzieciństwa. tak naprawdę przygodę z czytaniem zaczęłam od jego cudownych baśni. ;) moje najukochańsze to "Zaczarowane krzesiwo" i "Dzikie Łabędzie". cudowne baśnie, wspaniały klimat. ubóstwiam;)

Hans Christian Andersen kojarzy mi się z cudownymi latami dzieciństwa. tak naprawdę przygodę z czytaniem zaczęłam od jego cudownych baśni. ;) moje najukochańsze to "Zaczarowane krzesiwo" i "Dzikie Łabędzie". cudowne baśnie, wspaniały klimat. ubóstwiam;)

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Rodzice czytali mi przed snem baśnie ludowe (te hardcorowe), a potem przerzucili się na Andersena - nie wyrosłam na psychopatkę:-) Do dziś pamiętam emocje, jakie towarzyszyły mi przy poznaniu losów Brzydkiego Kaczątka, Syrenki i Dziewczynki z zapałkami. Do dziś najbardziej jednak lubię baśń 'Dzikie łabędzie', chyba ze względu na Elizę (w innym tłumaczeniu - Elżunię) i jej miłość do braci...
Większość wspomnianych w artykule informacji o Andersenie znałam (o skłonności pedofilskie w życiu bym go nie podejrzewała) - mam też ochotę na lekturę powieści, o której wspomniała allison. Andersen był, jaki był, ale czy to znaczy, że musimy go skreślać?

Rodzice czytali mi przed snem baśnie ludowe (te hardcorowe), a potem przerzucili się na Andersena - nie wyrosłam na psychopatkę:-) Do dziś pamiętam emocje, jakie towarzyszyły mi przy poznaniu losów Brzydkiego Kaczątka, Syrenki i Dziewczynki z zapałkami. Do dziś najbardziej jednak lubię baśń 'Dzikie łabędzie', chyba ze względu na Elizę (w innym tłumaczeniu - Elżunię) i jej...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Jest jeszcze jedna ciekawostka, choć nie dam głowy, że jest prawdziwa – ot anegdota o Andersenie wyczytana kiedyś w necie:

Andersen ubierał się bardzo niedbale. Pewnego razu jakiś złośliwiec zapytał:
- Ten żałosny przedmiot na pańskiej głowie nazywa pan kapeluszem?
Wielki baśniopisarz nie dał się wyprowadzić z równowagi i spokojnie odpowiedział:
- A ten żałosny przedmiot pod pańskim kapeluszem nazywa pan głową?

Jest jeszcze jedna ciekawostka, choć nie dam głowy, że jest prawdziwa – ot anegdota o Andersenie wyczytana kiedyś w necie:

Andersen ubierał się bardzo niedbale. Pewnego razu jakiś złośliwiec zapytał:
- Ten żałosny przedmiot na pańskiej głowie nazywa pan kapeluszem?
Wielki baśniopisarz nie dał się wyprowadzić z równowagi i spokojnie odpowiedział:
- A ten żałosny przedmiot...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Przeczytałam wielotomowe wydanie Baśni w 5 klasie podstawówki, maiłam 12 lat. Nie mogłam się oderwać. Pociągały mnie niezmiernie. Coś w nich było...

Przeczytałam wielotomowe wydanie Baśni w 5 klasie podstawówki, maiłam 12 lat. Nie mogłam się oderwać. Pociągały mnie niezmiernie. Coś w nich było...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Moi rodzice czytali mi tylko baśnie Andersena (Grimmowskie skrzętnie omijali ze względu na okrucieństwo), byłam w nich zakochana do szaleństwa. Andersen pisał także baśnie dla dorosłych, więc po prostu trzeba sobie zrobić pewne rozeznanie, bo rzeczywiście nie wszystkie opowieści nadają się dla dzieci. Analizą baśni "Cień" zajmowałam się nawet na studiach, co samo przez się świadczy o ich literackim poziomie, jak również zróżnicowaniu ze względu na wiek odbiorcy.

Dla każdego coś miłego, nie wszyscy muszą przepadać za Andersenem, jednak ja w przyszłości z pewnością będę czytać swoim dzieciom bajki duńskiego pisarza.

Moi rodzice czytali mi tylko baśnie Andersena (Grimmowskie skrzętnie omijali ze względu na okrucieństwo), byłam w nich zakochana do szaleństwa. Andersen pisał także baśnie dla dorosłych, więc po prostu trzeba sobie zrobić pewne rozeznanie, bo rzeczywiście nie wszystkie opowieści nadają się dla dzieci. Analizą baśni "Cień" zajmowałam się nawet na studiach, co samo przez się...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

A ja nie lubię i nigdy nie lubiłam jego baśni. Są okrutne, niesprawiedliwe i nieprawdziwe (np. w sensie psychologicznym). Nie wiem skąd taka ich popularność.
"O dziewczynce, która podeptała chleb", to sztandarowy przykład.

A sam Andersen miał prawdopodobnie pedofilskie skłonności. Więc tym bardziej należy chronić dziecie przed nim.

A ja nie lubię i nigdy nie lubiłam jego baśni. Są okrutne, niesprawiedliwe i nieprawdziwe (np. w sensie psychologicznym). Nie wiem skąd taka ich popularność.
"O dziewczynce, która podeptała chleb", to sztandarowy przykład.

A sam Andersen miał prawdopodobnie pedofilskie skłonności. Więc tym bardziej należy chronić dziecie przed nim.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Uwielbiam Andersena, tak jak i Braci Grimm. Oni nie owijali w bawełnę :)

Uwielbiam Andersena, tak jak i Braci Grimm. Oni nie owijali w bawełnę :)

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Nie wiem jak to jest możliwe, ale wciąż jeszcze zdarza mi natrafić na jakąś baśń H.Ch. Andersena, której do tej pory nigdy nie czytałam... :)

Nie wiem jak to jest możliwe, ale wciąż jeszcze zdarza mi natrafić na jakąś baśń H.Ch. Andersena, której do tej pory nigdy nie czytałam... :)

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post