Kurczę, nie miałam pojęcia, że gry to aż tak złożone zjawisko. Dzięki😊 a tak z ciekawości, które gry pozwalają na nieskrępowane tworzenie fabuły? Są w ogóle takie? I czy trzeba do nich sprzętu za miliony monet? 

Kurczę, nie miałam pojęcia, że gry to aż tak złożone zjawisko. Dzięki😊 a tak z ciekawości, które gry pozwalają na nieskrępowane tworzenie fabuły? Są w ogóle takie? I czy trzeba do nich sprzętu za miliony monet? 

Od czasów Tetrisa gry się "troszkę" rozwinęły.  😛

Przez nieskrępowane masz na myśli, że robisz co chcesz, a świat na to odpowiednio reaguje, to pełnię nieskrępowania ciągle znajdziesz tylko w papierowych RPG z dobrym mistrzem gry. A sprzęt do nich jest stosunkowo tani. Parę podręczników (kilkadziesiąt/set zł), ołówek, parę kartek na kartę postaci i notatki. Parę kostek o różnej ilości ścian zależnie od systemu (kilkanaście zł), bujna wyobraźnia (bywa nieoceniona) dobry mistrz gry (skarb bezcenny).

W grach komputerowych twórcom to się w zasadzie nie opłaca(m. in. dlatego, że z reguły idą w jak największe światy), bo ciężko potem zapanować nad wszystkimi rozgałęzieniami fabuły, możliwościami i skutkami działań. Heślijuż, to wybory z konsekwencjami będą raczej w grach mniejszych, ale też często tak bywa, że wybory okazują się pozorne. Jak choćby w serii The Walking Dead, gdzie za pierwszym podejściem wszystko pięknie, wybory mocno emocjonalne, kto przeżyje, kto nie, ale przy drugim podejściu już widzisz, że twoje wybory w zasadzie nie miały większego znaczenia, bo co z tego, że udało ci się kogoś uratować przed pewną śmiercią, jak scenarzyści zabiją tę osobę 5 min później, żeby sobie nie komplikować scenariusza.

Znajdzie się parę przykładów wyróżniających się na plus. Słyszałem, że Age of Decadence albo Tyranny (ciągle mi się te 2 gry mylą) ma więcej konsekwencji twoich działań (także dzięki temu, że jak na RPG jest mniejsze i dość krótkie, wiec udało się te różne opcje jakoś ogarnąć). Masz też Baldur's Gate 2, gdzie od wybranej klasy postaci zależy, jaki dom w pewnym momencie otrzymasz (albo i nie, jeśli nie robisz zadań pobocznych) i do jakich związanych z nim zadań będziesz mieć dostęp, plus w zależności od tego, do kogo się przyłączysz, w jednym rozdziale masz różne misje. Ale najbardziej się wyróżnia tym, że w pewnym momencie, zależnie od metody jakiej użyjesz, żeby się wydostać z pewnej wyspy, możesz trafić do całkiem sporej lokacji z z kilkoma całkiem ciekawymi zadaniami albo w ogóle ją ominąć. Takich rzeczy raczej się nie robi, bo panuje trend, że gracz powinien móc doświadczyć wszystkiego, co gra ma do zaoferowania przy jednym przejściu (to kolejny powód, dla którego twórcy rzadko pozwalają sobie na dużą nieliniowość i znaczące konsekwencje, bo po co męczyć się przy rzeczach, których większość i tak nie zobaczy). Jeszcze 1 przykład to Wiedźmin 2, gdzie od decyzji z kim się sprzymierzyć zależał cały porządny rozdział gry z zupełnie innymi lokacjami, postaciami i zadaniami.

A tak poza tym to w temacie robienia co chcenia bida. Gdzieś mi się rzucił w oko jakiś RPG, którego reklamowali właśnie tym, że rób co chcesz, a świat się będziedo tego dostosowywać, ale teraz nie jestem sobie w stanie przypomnieć tytułu i zdaje się dopiero go robią, więc nie wiadomo, co im z tych szumnych zapowiedzi wyjdzie. Być może z najbliższej przyszłości ktoś spróbuje coś solidnie pokombinować z zatrudnieniem do obsługi takiego nieliniowego świata jakiegoś algorytmu samouczącego na wyrost nazywanego "AI", ale trudno powiedzieć jak bardzo by było w stanie być kreatywne, czy raczej bazowałoby na dość prostych schematach.

Od czasów Tetrisa gry się "troszkę" rozwinęły.  😛

Przez nieskrępowane masz na myśli, że robisz co chcesz, a świat na to odpowiednio reaguje, to pełnię nieskrępowania ciągle znajdziesz tylko w papierowych RPG z dobrym mistrzem gry. A sprzęt do nich jest stosunkowo tani. Parę podręczników (kilkadziesiąt/set zł), ołówek, parę kartek na kartę postaci i notatki. Parę kostek o...

Wiesz, ja nawet w Tetrisa nie grałam 🤭 Tylko ze dwa razy w podstawówce w Prince of Persia, u kuzyna. I raz z Pierworodną do Simsów siadłam, ale to tworzenie rodziny strasznie mnie wymęczyło, a efekt i tak był niezadowalający. 

Wygląda na to, że papierowy RPG byłby najciekawszy. Słyszałam też o takiej grze komputerowej, w której trzeba czytać i decydować co dalej. Tylko za Chiny nie mogę sobie przez tytułu.

To fascynujące jak o tych grach opowiadasz.  

Wiesz, ja nawet w Tetrisa nie grałam 🤭 Tylko ze dwa razy w podstawówce w Prince of Persia, u kuzyna. I raz z Pierworodną do Simsów siadłam, ale to tworzenie rodziny strasznie mnie wymęczyło, a efekt i tak był niezadowalający. 

Wygląda na to, że papierowy RPG byłby najciekawszy. Słyszałam też o takiej grze komputerowej, w której trzeba czytać i decydować co dalej. Tylko za...

Co do Simsów, to się nie dziwię. Chociaż gusta są różne i wiele osób lubi tego rodzaju zabawę.

Papierowe RPG jak zawsze szczerze polecam. Systemów jest tyle, że chyba każdy coś dla siebie znajdzie, fantasy, s-f, postapo, horror, przygoda/akcja, szpiegowskie... bardziej nastawione na walkę i mechaniki, mocniej naciskające na odgrywanie roli, do wyboru, do koloru. W sumie jak się nie ma graczy w najbliższym otoczeniu, to przez sieć tez się da rozgrywać, chociaż to nie zupełnie to samo, co całą ekipą, twarzą w twarz.

Co do gier na komputer z czytaniem, to dawno dawno temu były tekstówki. Z bardziej współczesnych do głowy przychodzi mi RPG Dark Egg i Nightingale (fabularnie część przygodówki Shadow on the Vatican inspirowanego zresztą "W imieniu Boga?" Yaloppa). Są też różne gry visual novel (tekst plus obrazki). Ponoć warte uwagi są Saya no Uta (Song of Saya) i Doki Doki Literature Club (nie grałem, ale dobrze oceniane, ponoć sielankowy początek się później zmienia w horror psychologiczny/thriller, gra darmowa, więc sprawdzić można). Albo oparte na papierowym systemie Świata Mroku visual novel z elementami RPG Werewolf the Apocalypse Heart of the Forest (wilkołaki w Puszczy Białowieskiej), Vampire the Masquerade Coteries of New York i Vampire the Masquerade Shadows of New York.

Ewentualnie zostaje zabawa właśnie z niby AI. Ponoć ludzie grają w różne systemy RPG z ChatGPT, jako mistrzem gry. Jest też "AI" specjalnie przeznaczone do takiej zabawy. AI Dungeon. Robi za MG, coś ci tam opisuje, ty mu odpisujesz, a ono mniej więcej rozumie i reaguje mniej lub bardziej logicznie na twoje poczynania. Swoją drogą ciekawe czy wciąż ma problemy z kontekstem i homonimami, czy już naprawili tę kuriozalną reakcję "AI", gdy chcąc polatać na smoku napiszesz "I'm mounting this dragon (dosiadam smoka)", dostajesz, jak by to oględnie ująć, opis erotycznej zabawy twojej postaci ze smokiem. 😂

Co do Simsów, to się nie dziwię. Chociaż gusta są różne i wiele osób lubi tego rodzaju zabawę.

Papierowe RPG jak zawsze szczerze polecam. Systemów jest tyle, że chyba każdy coś dla siebie znajdzie, fantasy, s-f, postapo, horror, przygoda/akcja, szpiegowskie... bardziej nastawione na walkę i mechaniki, mocniej naciskające na odgrywanie roli, do wyboru, do koloru. W sumie...

Dzięki, obczaję sobie te visual novel.

ChatGPT z kosmatymi myślam, dobre😜
Ciekawe czy ludzkość skończy jak Joaquin Phoenix w filmie "Ona" czy raczej jak  Domnhall Gleeson i Oscar Isaac w "Ex machina". Z drugiej strony to androidy mogą skończyć jak Klara w "Klarze i słońcu" (to akurat powieść). 

Dzięki, obczaję sobie te visual novel.

ChatGPT z kosmatymi myślam, dobre😜
Ciekawe czy ludzkość skończy jak Joaquin Phoenix w filmie "Ona" czy raczej jak  Domnhall Gleeson i Oscar Isaac w "Ex machina". Z drugiej strony to androidy mogą skończyć jak Klara w "Klarze i słońcu" (to akurat powieść).