Ręce opadają. . . Bo jest tylu pisarzy i innych artystów, którzy starają się uczciwie osiągnąć swój cel i męczą się gdzieś na bocznym torze.

Ręce opadają. . . Bo jest tylu pisarzy i innych artystów, którzy starają się uczciwie osiągnąć swój cel i męczą się gdzieś na bocznym torze.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Z Jeremiah T. LeRoyem to była niezła afera, tak. Choć film mi się podobał. A szczerze mówiąc, przeczytać książkę mam ochotę tak czy siak.

Z Jeremiah T. LeRoyem to była niezła afera, tak. Choć film mi się podobał. A szczerze mówiąc, przeczytać książkę mam ochotę tak czy siak.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

„Przypadek Freya jest o tyle ciekawy i istotny, że każe zapytać o to, czy tak naprawdę miało znaczenie, co autor przeżył, a co zmyślił?”

Otóż ma to ogromne znaczenie. Między innymi (wieloma innymi) Frey zmyślił kanałowe leczenie zębów bez znieczulenia, co rzekomo obowiązuje narkomanów na odwyku. Ilu chorych nie poddało się terapii odwykowej, bo przerazili się tak koszmarnych tortur? Ilu z nich już nie żyje?



Naciągana i to bardzo jest też książka „My, dzieci z dworca ZOO”. Nie napisała jej nastoletnia narkomanka, bo tak naprawdę autorami książki są Kai Hermann i Horst Rieck, dziennikarze niemieckiego „Sterna”. Owszem, napisali ją po prawie dwóch miesiącach rozmów z narkomanami z okolic dworca ZOO, w tym także Christiane.

„Przypadek Freya jest o tyle ciekawy i istotny, że każe zapytać o to, czy tak naprawdę miało znaczenie, co autor przeżył, a co zmyślił?”

Otóż ma to ogromne znaczenie. Między innymi (wieloma innymi) Frey zmyślił kanałowe leczenie zębów bez znieczulenia, co rzekomo obowiązuje narkomanów na odwyku. Ilu chorych nie poddało się terapii odwykowej, bo przerazili się tak...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Skoro literatura to fikcja, to w czym problem?
Przyznaję, że sama napaliłam się jakiś czas temu na wspomnienia Jamesa Freya Milion małych kawałków, ale po kilku stronach odłożyłam ją, nie dało się tego czytać.
Rozumiem, że rozczarowuje nas czytelników sytuacja, kiedy czytając czyjąś biografię, pamiętniki czy wspomnienia dowiadujemy się, że była to fikcja, ale z drugiej strony to też jakaś forma sztuki piśmienniczej, jednak. Trzeba mieć "łeb", żeby wymyślić taką historię. Poza tym pamięć bywa zwodnicza, czasem trudno jest zweryfikować słowa autora, możemy jedynie liczyć na jego uczciwość. Dlatego nie skreślajmy takich pisarzy, w końcu oni też muszą płacić rachunki.
Uważam, że prawdomówność zawsze zwycięży, dlatego czasem nie warto bić piany. (Tatuażysta z Auschwitz-też niezła ściema).

Skoro literatura to fikcja, to w czym problem?
Przyznaję, że sama napaliłam się jakiś czas temu na wspomnienia Jamesa Freya Milion małych kawałków, ale po kilku stronach odłożyłam ją, nie dało się tego czytać.
Rozumiem, że rozczarowuje nas czytelników sytuacja, kiedy czytając czyjąś biografię, pamiętniki czy wspomnienia dowiadujemy się, że była to fikcja, ale z drugiej...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Ja nie lubię biografii

Ja nie lubię biografii

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Nawet jeśli te dzienniki Hitlera, to fałszywki, to i tak bym przeczytała.

Nawet jeśli te dzienniki Hitlera, to fałszywki, to i tak bym przeczytała.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Zapraszam do dyskusji.

Zapraszam do dyskusji.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post