Czasem przytłaczają mnie problemy. Czasem nie wiem, dlaczego mam "doła". Czasem narozrabiam i nie wiem jak to odkręcić. Nie mogę wtedy jeść, nie ratuję się też słodyczami. Mam ochotę schować się w mysią dziurę, obecność innych osób też mi nie pomaga. Nawet czytać nie jestem w stanie, zwyczajnie nie potrafię się skupić. Tylko myślę. Od nowa odtwarzam minione wydarzenia. To czasem pomaga, bo się po prostu tym w końcu zmęczę. Czasem idę na spacer w las i przyroda ratuje mnie z opresji.
Gdyby się tak zastanowić, stosuję wiele metod. Pogadam z przyjaciółką…
Jednak cokolwiek bym tu nie napisała, zawsze sobie powtarzam, że najlepszym lekarstwem dla duszy jest CZAS. Ktoś powie, że to slogan. Nic bardziej mylnego. Wystarczy przypomnieć sobie traumatyczną sytuację sprzed roku i zastanowić się nad obecnymi odczuciami. Jestem pewna, że wszelkie emocje wyblakły. I całe szczęście. Złe chwile minęły i znowu mogę być szczęśliwa.

Czasem przytłaczają mnie problemy. Czasem nie wiem, dlaczego mam "doła". Czasem narozrabiam i nie wiem jak to odkręcić. Nie mogę wtedy jeść, nie ratuję się też słodyczami. Mam ochotę schować się w mysią dziurę, obecność innych osób też mi nie pomaga. Nawet czytać nie jestem w stanie, zwyczajnie nie potrafię się skupić. Tylko myślę. Od nowa odtwarzam minione wydarzenia. To...

Bywają takie chwile że mam dosyć, napewno jak każdy ale wtedy mówię „ po burzy zawsze wychodzi słońce” Proste ale działa. Sama siebie motywuję do działania. W gorszych chwilach sama się podnoszę. Mam dla kogo żyć przecież i nie jestem sama na tym świecie. Co podnosi mnie na duchu to pomoc innym: ludziom, zwierzętom. Jestem weganką, jestem honorowym dawcą krwi. Sama świadomość tego że w jakiś niewielki sposób pomagam komuś daje mi uśmiech na twarzy i napędza aby cieszyć się z tego co mam.

Bywają takie chwile że mam dosyć, napewno jak każdy ale wtedy mówię „ po burzy zawsze wychodzi słońce” Proste ale działa. Sama siebie motywuję do działania. W gorszych chwilach sama się podnoszę. Mam dla kogo żyć przecież i nie jestem sama na tym świecie. Co podnosi mnie na duchu to pomoc innym: ludziom, zwierzętom. Jestem weganką, jestem honorowym dawcą krwi. Sama ...

Ja w ciężkich chwilach lubie czytac i oglądać filmy z czasów wojennych. W tamtym okresie dla ludzi ważne były inne wartości niz pieniadz , markowa torebka , telefon z najwyższej półki ... Dla nich była najwazniejsza rodzina a czasem poprostu zwyczajny posiłek, symboliczna kromka chleba. Gdy uswiadamiam sobie w jak okrutnych czasach Ci ludzie żyli to moje problemy sa niczym..

Ja w ciężkich chwilach lubie czytac i oglądać filmy z czasów wojennych. W tamtym okresie dla ludzi ważne były inne wartości niz pieniadz , markowa torebka , telefon z najwyższej półki ... Dla nich była najwazniejsza rodzina a czasem poprostu zwyczajny posiłek, symboliczna kromka chleba. Gdy uswiadamiam sobie w jak okrutnych czasach Ci ludzie żyli to moje problemy sa niczym..

Moje lekarstwo dla duszy to pogłębiona autoanaliza psychologiczna. W sytuacji, gdy humor mi nie dopisuje, a nastrój jest obniżony, skupiam się na dotarciu do podstawowej przyczyny takiego stanu. Często powód kryje się o wiele głębiej, niż nam samym się wydaje. Warto wtedy przemyśleć swoje uczucia i reakcje w kontekście zdarzeń z przeszłości i porównać je ze sobą.
Walka ze swoimi słabościami nie jest prosta i trwa zwykle całymi latami, ale grunt to uczyć się na własnych błędach.

Moje lekarstwo dla duszy to pogłębiona autoanaliza psychologiczna. W sytuacji, gdy humor mi nie dopisuje, a nastrój jest obniżony, skupiam się na dotarciu do podstawowej przyczyny takiego stanu. Często powód kryje się o wiele głębiej, niż nam samym się wydaje. Warto wtedy przemyśleć swoje uczucia i reakcje w kontekście zdarzeń z przeszłości i porównać je ze sobą.
Walka ze...

Dla mnie takim lekarstwem czy też "oddechem" od problemów i trosk jest wysiłek fizyczny. To w siłowni pozbywam się złej energii,wypacam złość i stresy,oczyszczam duszę.Wolę się wyżyć trenując,niż wyżywać się na innych ludziach,na przykład członkach rodziny. Wyczerpujący trening ma działanie oczyszczające i terapeutyczne. Rozmawiałam o tym ze znajomym lekarzem psychiatrą. Potwierdził moją opinię i mówił,że sam zaleca ludziom z problemami psychicznymi regularną dawkę ruchu. Podczas treningu wydzielają się też endorfiny czyli hormony szczęścia. Ćwicząc ciało,zyskuje też dusza: wyciszamy się,relaksujemy,mamy możliwość ochłonąć i "ostudzić" żar emocji,który czasami spala nas tak,że trudno się podżwignąć

Dla mnie takim lekarstwem czy też "oddechem" od problemów i trosk jest wysiłek fizyczny. To w siłowni pozbywam się złej energii,wypacam złość i stresy,oczyszczam duszę.Wolę się wyżyć trenując,niż wyżywać się na innych ludziach,na przykład członkach rodziny. Wyczerpujący trening ma działanie oczyszczające i terapeutyczne. Rozmawiałam o tym ze znajomym lekarzem psychiatrą....

Lekarstwo dla duszy[bookLink]4911897|Lekarstwo dla duszy[/bookLink]

Lekarstwo dla duszy[bookLink]4911897|Lekarstwo dla duszy[/bookLink]

 [bookCover]4911897|Lekarstwo dla duszy[/bookCover]