Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!
Wybraliśmy zwycięskie prace:

Andi
Zireael
kinga
whitemoth
Jowita Fiuk

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!
Wybraliśmy zwycięskie prace:

Andi
Zireael
kinga
whitemoth
Jowita Fiuk

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Ja miałam to szczęście urodzić się jako dość zdolne dziecko, dlatego też nie byłam zmuszona do przekłucia się kajdankami do biurka ze stertą książek. Jako, że egzaminy maturalne przypadają w okresie wiosenno-letnim kiedy każdy marzy już tylko o wakacjach i jak to przeciętny nastolatek o imprezach, tak też ja razem z moimi znajomymi, którzy tak się złożyło zdawali matury w tym samym roku co ja, połączyć przyjemne z pożytecznym. Postanowiliśmy, że wolny czas po szkole będziemy spędzać razem, tak jak było to do tej pory, jednak trochę w innej formie niż zazwyczaj. Zamiast gier, imprez i wygłupów była nauka, ale to w jakiej formie. Większość naszych chłopców skończyła szkoły muzyczne, dlatego codziennie przebrzmiewały nam jakieś instrumenty, wykorzystaliśmy to zatem do wkłuwania tego co samo nie chciało wejść nam do głów. Zamiast tekstów piosenek śpiewaliśmy wiersze z polskiego, układaliśmy rymowanki ze wzorów i założeń z matematyki. Odgrywanie przedstawień z naszymi pracami maturalnymi z egzaminu ustnego czy gra w butelkę z tym, że wylosowany nie dostał całusa, a musiał odpowiedzieć na zadane pytanie. Lepszy zawsze ciągnął tego słabszego do góry. Wiadomo mogliśmy sobie pozwolić tylko na naukę podstawowych przedmiotów w tej formie, ale mimo wszystko była to doskonała zabawa i mimo tylu lat dobrze to wspominam. A co najważniejsze nasza metoda chyba była dość skuteczna, gdyż cała nasza paczka z dała z bardzo dobrymi wynikami matury i każdy dostał się na wymarzony kierunek studiów.

Ja miałam to szczęście urodzić się jako dość zdolne dziecko, dlatego też nie byłam zmuszona do przekłucia się kajdankami do biurka ze stertą książek. Jako, że egzaminy maturalne przypadają w okresie wiosenno-letnim kiedy każdy marzy już tylko o wakacjach i jak to przeciętny nastolatek o imprezach, tak też ja razem z moimi znajomymi, którzy tak się złożyło zdawali matury w...

Konkurs zakończony.
Dziękujemy za wszystkie odpowiedzi.
Zwycięzców wyłonimy niebawem.

Konkurs zakończony.
Dziękujemy za wszystkie odpowiedzi.
Zwycięzców wyłonimy niebawem.

Gdy się ma 18 lat nie myśli się o maturze,tylko o swoim przyszłym życiu.O tym czy znajdziemy odpowiednią osobę z którą spędzmimy być może resztę życia.Myślimy o poznaniu miłości czyli zakochoaniu sie w kimś.O wyglądzie,bo wtedy chcemu wygladac najładniej.O pracy,co będziemy robić w życiu i o imprezach.Gdy mamy 18 lat chcemy się dobrze bawić.

Gdy się ma 18 lat nie myśli się o maturze,tylko o swoim przyszłym życiu.O tym czy znajdziemy odpowiednią osobę z którą spędzmimy być może resztę życia.Myślimy o poznaniu miłości czyli zakochoaniu sie w kimś.O wyglądzie,bo wtedy chcemu wygladac najładniej.O pracy,co będziemy robić w życiu i o imprezach.Gdy mamy 18 lat chcemy się dobrze bawić.

Choć byłam bardzo dobrą uczennicą, lubiłam się uczyć, a ponad to kierowałam się zasadą "nie odkładaj tego na później, żebyś potem nie panikowała", to matura była momentem, który mocno mnie przytłoczył. Nie to, żeby szkoła czy rodzice wywierali na mnie presję, nie.

Ja sama się nakręciłam.

Niedające spokoju myślenie, że ten egzamin zadecyduje o moim dalszym życiu i karierze zawodowej.
Przekonanie, że wynik matury będzie świadczył o mojej wartości, zawziętości, pracowitości, inteligencji.
Noce spędzone na powtórnym czytaniu lektur, przeplatane filmami Matemaksa, Arleny Witt i powtórkami z biologii.
Hektolitry kawy i niezdrowe jedzenie.
Kilka godzin snu.

Długo zastanawiałam się dlaczego matura jest nazywana "EGZAMINEM DOJRZAŁOŚCI". Co to w ogóle znaczy? Jak można sprawdzić dojrzałość człowieka? Jak ją opisać? Bo chyba nie w procentach.

I chyba wiem.

Tu nie chodzi o Komisję.
Nie chodzi o rodziców.
Nie o nauczycieli, szkołę czy procentowy wynik.

Tu chodzi o Ciebie.
Ten egzamin zdasz tylko wtedy, kiedy nie dasz się zwariować.
Oceń sam.

Choć byłam bardzo dobrą uczennicą, lubiłam się uczyć, a ponad to kierowałam się zasadą "nie odkładaj tego na później, żebyś potem nie panikowała", to matura była momentem, który mocno mnie przytłoczył. Nie to, żeby szkoła czy rodzice wywierali na mnie presję, nie.

Ja sama się nakręciłam.

Niedające spokoju myślenie, że ten egzamin zadecyduje o moim dalszym życiu i...

Przyznam szczerze, że maturą nie przejmowałam się zanadto. Być może dlatego, że byłam całkiem niezłą uczennicą, ale chyba bardziej prawdopodobne jest to, że nie zdawałam sobie sprawy z powagi sytuacji. Nie planowałam na jakie studia się wybiorę i czy w ogóle to zrobię. Byłam szaleńczo zakochana, więc w mojej głowie siedział pewien chłopak, a nie arkusze egzaminacyjne. Oczywiście trochę się uczyłam... Głównie wypełniając ubiegłoroczne arkusze, bo z maturą jak z modą, co jakiś czas lubi się powtarzać. Bardzo pomogła mi nauka systemem fiszek. Wiele słów, zwrotów i ważnych informacji zapisywałam sobie na karteczkach i przeglądałam je tak długo, aż zapadły mi w pamięć. Nigdy nie zapomnę, jak wszyscy cieszyli się z majowego weekendu, a ja na przemian siedziałam z książkami i arkuszami, co jakiś czas wychodząc na ogród, by skubnąć z krzaczka jakąś truskawkę i poprawić sobie nastrój.

Przyznam szczerze, że maturą nie przejmowałam się zanadto. Być może dlatego, że byłam całkiem niezłą uczennicą, ale chyba bardziej prawdopodobne jest to, że nie zdawałam sobie sprawy z powagi sytuacji. Nie planowałam na jakie studia się wybiorę i czy w ogóle to zrobię. Byłam szaleńczo zakochana, więc w mojej głowie siedział pewien chłopak, a nie arkusze egzaminacyjne....

Pisałam maturę w 2012 roku, więc śmialiśmy się, że Majowie bardzo dobrze przewidzieli datę końca świata. Tak wszyscy wokół przedstawiali nam ten egzamin - jak piekło, od którego zależy nasze przyszłe życie. Uczyłam się kilkunastu cykli rozwojowych mchów i grzybów, a całą powierzchnię drzwi zakleiłam żółtymi karteczkami z krótkimi definicjami - za każdym razem, gdy ktoś wchodził do mojego pokoju, pytał o którąś z nich. Rozszerzoną biologię zdałam bez problemu i bez nerwów, a potem... równie spokojnie poszłam na polonistykę. ;)

Pisałam maturę w 2012 roku, więc śmialiśmy się, że Majowie bardzo dobrze przewidzieli datę końca świata. Tak wszyscy wokół przedstawiali nam ten egzamin - jak piekło, od którego zależy nasze przyszłe życie. Uczyłam się kilkunastu cykli rozwojowych mchów i grzybów, a całą powierzchnię drzwi zakleiłam żółtymi karteczkami z krótkimi definicjami - za każdym razem, gdy ktoś...

Maturę pisałam w latach 90-tych. Miałam to szczęście ,że mogłam pisać biologie nie matematykę choć pisanie 5 stron z tematu z biologi nie było łatwa sprawą. Bardzo bałam się czy trafie na temat który będę mogła tak szeroko opisać. W dodatku kiedy zdawałam maturę też były strajki nauczycieli i niektóre szkoły pisały ją tydzień póżniej niż normalnie. Moja szkoła pisała w pierwszym terminie i dziś bardzo się z tego cieszę raz,że tematy dla mnie były łatwiejsze dwa, że stresowałam, się krócej. Języka polskiego jakoś się nie bałam bo nauczycielka dawała nam tyle prac pisemnych ,że nie dało się oblać, lektury raczej czytałam więc luzik. Na egzaminy ustne opracowałam sobie odpowiedzi i się uczyłam bałam się ale umiarkowanie.

Maturę pisałam w latach 90-tych. Miałam to szczęście ,że mogłam pisać biologie nie matematykę choć pisanie 5 stron z tematu z biologi nie było łatwa sprawą. Bardzo bałam się czy trafie na temat który będę mogła tak szeroko opisać. W dodatku kiedy zdawałam maturę też były strajki nauczycieli i niektóre szkoły pisały ją tydzień póżniej niż normalnie. Moja szkoła pisała w...

Do matury jeszcze nie przystępowałam, ale pamiętam swój egzamin gimnazjalny. Starałam się powtórzyć możliwie jak najwięcej materiału, zwłaszcza z przedmiotów ścisłych, gdyż moja pamięć może i była dobra, ale krótka. Na szczęście wszystkie zdałam dobrze, nawet historię, z którą często miałam problemy, i dostałam się do swojej wymarzonej szkoły. Smucił mnie tylko trochę fakt, że moja pamięć robiła sobie ze mnie żarty i udawała, że nigdy nie słyszała o choćby najprostszych pojęciach z fizyki, za to moi znajomi nie uczyli się praktycznie wcale, a mieli niekiedy lepsze wyniki od moich. Chyba czas wspomóc się preparatami na pamięć i koncentrację...

Do matury jeszcze nie przystępowałam, ale pamiętam swój egzamin gimnazjalny. Starałam się powtórzyć możliwie jak najwięcej materiału, zwłaszcza z przedmiotów ścisłych, gdyż moja pamięć może i była dobra, ale krótka. Na szczęście wszystkie zdałam dobrze, nawet historię, z którą często miałam problemy, i dostałam się do swojej wymarzonej szkoły. Smucił mnie tylko trochę fakt,...

Jeśli chodzi o maturę to jestem przekonana, że dzień ten zostanie w mojej pamięci do końca życia. Mogłoby to wydawać się normalne. Jednak w moim przypadku - nie było normalne. I nie chodzi tu o stres czy wybór jakiegoś języka łacińskiego czy starosłowiańskiego. Chodzi o to, że się na nią prawie spóźniłam. Dzień przed tym jakże ważnym wydarzeniem postanowiłam trochę się odprężyć, gdyż cały rok był bardzo intensywny (permanentny strach potęgowany słowami nauczycieli:"Musicie być najlepsi, bez matury ani rusz"). Forma odprężenia przyjęła postać koncertu i jak można się domyślić - powrotem o 3 nad ranem, co skutkowalo...tak,zaspaniem. Albo raczej przypadkowemu włączeniu alarmu na godzinę 9 kiedy to o tej właśnie godzinie rozpoczynała się matura. Mój pies(pierwszy raz to doceniłam)obudził mnie o 08:20. Zerwałam się z łóżka i popędziłam na maturę niczym zawodowy biegacz.
Do sali wleciałam czerwona jak cegła na co nauczyciele -rzecz jasna- westchnęli głośno z dezaprobatą. Na domiar złego - porwałam swoje materiałowe spodnie, wyglądałam więc dość oryginalnie. Jednak dzięki "odstresowanemu"umysłowi byłam spokojna. W głowie dudniły mi piosenki z koncertu. Dwa miesiące później okazało się, że maturę zdałam jak należy. Moglabym się zastanawiać: "Co by było gdyby...?" Ale po co sie denerwować? Bądź co bądź, zawsze mogło być gorzej. Mogłam np. spóźnić się na autokar i zostać w mieście ,w którym odbywał się koncert.

Jeśli chodzi o maturę to jestem przekonana, że dzień ten zostanie w mojej pamięci do końca życia. Mogłoby to wydawać się normalne. Jednak w moim przypadku - nie było normalne. I nie chodzi tu o stres czy wybór jakiegoś języka łacińskiego czy starosłowiańskiego. Chodzi o to, że się na nią prawie spóźniłam. Dzień przed tym jakże ważnym wydarzeniem postanowiłam trochę się...