Czuje się tak za każdym razem, gdy starsi mężczyźni w towarzystwie zaczynają rozmawiać o polityce. " No bo co baba się może na tym znać". Do tego dwudziestoczterolatka? Blondynka? Niech sobie idzie posłuchać Taylor Swift. Studia prawnicze sprawiły, że w przeciwieństwie do większości społeczeństwa rozumiem jakie skutki prawne niesie każda decyzja administracyjna lub każda ogłoszona ustawa. Gdy już nasłucham się tych żałosnych komentarzy " złe jest to to i to, no i jeszcze nie zapominajmy o tym Gienek", włączam się do dyskusji:
- panowie, a co trzeba zrobić, żeby to zmienić?
Cisza.
-noo, trzeba ich wszystkich odciągnąć od koryta!
- i co następnie? Jakie rozwiązania prawne proponujecie? Jesteście za rozwinięciem programów socjalnych czy wspieracie liberalizm gospodarczy?
Cisza. O kurcze. Ta blondynka się chyba zna. Ona chyba to wszystko słyszała. Ona chyba wie co mówi...ee no...
- PO PROSTU TRZEBA ICH WSZYSTKICH WYWALIĆ!! BO ONI WSZYSCY KRADNĄ! Młodzież to teraz nic nie rozumie (tu zaczynam się już nie tyle uśmiechać ile śmiać)
- Dobrze, ale jednak ktoś administracją publiczną rządzić musi. Gdy już pan ich wszystkich wywali sam stanie pan na czele rządu i zostanie prezesem rady ministrów?
-tak.. yy niee.. ja.. ja bedę premierem!
- panie... <mój śmiech> prezes rady ministrów i premier to to samo :P

Czuje się tak za każdym razem, gdy starsi mężczyźni w towarzystwie zaczynają rozmawiać o polityce. " No bo co baba się może na tym znać". Do tego dwudziestoczterolatka? Blondynka? Niech sobie idzie posłuchać Taylor Swift. Studia prawnicze sprawiły, że w przeciwieństwie do większości społeczeństwa rozumiem jakie skutki prawne niesie każda decyzja administracyjna lub każda...

Na szczęście nigdy nie spotkałam się z taką sytuacją. Ludzie, których spotykam na swojej drodze, są niezwykle dojrzali i sympatyczni. Słuchają z uwagą każdego, kto mówi z sensem - bez względu na wiek. Wiedzą (jak również i ja wiem), że przeżyte lata nie zawsze przemawiają za tym, co ma się w głowie. Co więcej, słuchanie osób młodych pozwala na zrozumienie ich punktu widzenia i nakierowanie ich na właściwą drogę, gdy istnieje taka konieczność.

Na szczęście nigdy nie spotkałam się z taką sytuacją. Ludzie, których spotykam na swojej drodze, są niezwykle dojrzali i sympatyczni. Słuchają z uwagą każdego, kto mówi z sensem - bez względu na wiek. Wiedzą (jak również i ja wiem), że przeżyte lata nie zawsze przemawiają za tym, co ma się w głowie. Co więcej, słuchanie osób młodych pozwala na zrozumienie ich punktu...

Z sytuacją pobłażliwego traktowania ze względu na wiek spotkałam się w pracy. Nie jest to przyjemne uczucie, ponieważ podważa to nasze kompetencje, naszą samoocenę oraz wiarę w siebie i własne możliwości. Na szczęście takie sytuacje zdarzały się sporadycznie i tylko podczas początkowych tygodni w pracy.

Z sytuacją pobłażliwego traktowania ze względu na wiek spotkałam się w pracy. Nie jest to przyjemne uczucie, ponieważ podważa to nasze kompetencje, naszą samoocenę oraz wiarę w siebie i własne możliwości. Na szczęście takie sytuacje zdarzały się sporadycznie i tylko podczas początkowych tygodni w pracy.

Mając 25 lat rozpoczęłam remont pierwszego "M". Nikt nie wróżył mi spektakularnego sukcesu. Połączenie wieku i płci "K" z pewnością miały wpływ na takie postrzeganie całego przedsięwzięcia.

Od początku wiedziałam, że chcę, by to było moje miejsce. I byłam gotowa na wiele poświęceń. 8 h w pracy, 2 h dojazdu w obie strony, szybki obiad i remont do późnego wieczora. Weekendy od rana do nocy. To trwało rok.

Nie miałam pojęcia o tym jak powinien wyglądać remont. Dużo czytałam, pytałam, dowiadywałam się. Na każdym kroku negowano jednak fakt, że jako młodo wyglądająca osoba mogę wiedzieć "coś" na temat budowlanki. Nie było mi obce gruntowanie ścian, mnóstwo pyłu w ustach po szlifowaniu szpachli czy farba za paznokciami.

Wiele razy w sklepach budowlanych doświadczałam sytuacji, że ktoś oferował mi niekorzystne rozwiązania. Później, gdy na jaw wychodziło, że mam jakąś wiedzę wycofywano się z "genialnych" produktów za wysoką cenę na te przeciętne, w niczym nie ustępujące poprzednikom.

Dlatego uważam, że warto wiedzieć na każdy temat choć trochę. Nie przestawać się rozwijać na różnych polach. Nigdy nie wiemy co nam się w życiu przytrafi!

A, no i zapomniałam o najważniejszym. Dziś ci, którzy we mnie nie wierzyli podziwiają, chwalą i stawiają za wzór.

Mając 25 lat rozpoczęłam remont pierwszego "M". Nikt nie wróżył mi spektakularnego sukcesu. Połączenie wieku i płci "K" z pewnością miały wpływ na takie postrzeganie całego przedsięwzięcia.

Od początku wiedziałam, że chcę, by to było moje miejsce. I byłam gotowa na wiele poświęceń. 8 h w pracy, 2 h dojazdu w obie strony, szybki obiad i remont do późnego wieczora. Weekendy...

Gdy miałam naście lat, postanowiłam razem z koleżanką zarobić parę groszy. Wymyśliłyśmy, że będziemy myć szyby samochodów na pobliskiej stacji benzynowej. Jakie było nasze oburzenie, gdy jeden z kierowców powiedział do nas "Dzieciaczki, tu jeżdżą samochody, idźcie się pobawić z drugiej strony"... Dzieciaczki?! Przecież my prawie dorosłe byłyśmy.
A gdy już byłam całkiem dorosła, to spotkała mnie jeszcze inna historia. Natura jest dla mnie łaskawa i wyglądam młodo. Trzymam się tak dobrze, że gdy miałam 30 lat, to jeszcze proszono mnie o dowód gdy chciałam kupić piwo :-). Ale też z racji mojego młodego wyglądu spotkała mnie niemiła sytuacja. Byłam z córką na placu zabaw. Obok nas bawiło się dziecko innej kobiety, która była całkowicie pogrążona w rozmowie ze swoją koleżanką i nie widziała, że jej dziecko zjada chrupki prosto z ziemi. Zwróciłam tej pani uwagę, ponieważ miałam przed oczami psy załatwiające swoje potrzeby na ten skrawek ziemi. Ale pani tylko zlustrowała mnie od stów do głowy i stwierdziła, że co ja, w tym wieku mogę wiedzieć o opiekowaniu się dziećmi. Może i nie wiem wszystkiego, ale jednak wolę unikać bakterii czających się w brudnej ziemi.

Gdy miałam naście lat, postanowiłam razem z koleżanką zarobić parę groszy. Wymyśliłyśmy, że będziemy myć szyby samochodów na pobliskiej stacji benzynowej. Jakie było nasze oburzenie, gdy jeden z kierowców powiedział do nas "Dzieciaczki, tu jeżdżą samochody, idźcie się pobawić z drugiej strony"... Dzieciaczki?! Przecież my prawie dorosłe byłyśmy.
A gdy już byłam całkiem...

Każde spotkanie z moją teściową to prawdziwy pokaz władzy - choćbym stanęła na głowie, nie zagnę czasoprzestrzeni i zawsze będę od niej młodsza o jakieś 33 lata, co dla teściowej tożsame jest z 33 latami przepaści utraconych przeze mnie umiejętności i doświadczenia. Mniej czułam się jak dziecko będąc dzieckiem... co ja tam mogę wiedzieć o życiu? Uwielbiam ten pobłażliwy uśmieszek teściowej, kiedy ogłaszam jakąś decyzję na rodzinnym forum, czuję się wtedy niczym sześciolatka, która oznajmia, że jak będzie już duża, to zostanie lekarzem. Oto cała ona, moja teściowa - skarbnica złotych rad, życiowych mądrości, mobilne usługi deprymowania.

Każde spotkanie z moją teściową to prawdziwy pokaz władzy - choćbym stanęła na głowie, nie zagnę czasoprzestrzeni i zawsze będę od niej młodsza o jakieś 33 lata, co dla teściowej tożsame jest z 33 latami przepaści utraconych przeze mnie umiejętności i doświadczenia. Mniej czułam się jak dziecko będąc dzieckiem... co ja tam mogę wiedzieć o życiu? Uwielbiam ten pobłażliwy...

Mama zawsze mi powtarza, że jestem za młoda i za mało przeżyłam, żeby coś wiedzieć. Poza tym, nie wyglądam na swój wiek, więc często mi się takie sytuacje zdarzają. Na szczęście, na ogół, wiem jak im szybko udowodnić błąd.

Mama zawsze mi powtarza, że jestem za młoda i za mało przeżyłam, żeby coś wiedzieć. Poza tym, nie wyglądam na swój wiek, więc często mi się takie sytuacje zdarzają. Na szczęście, na ogół, wiem jak im szybko udowodnić błąd.

Ja miałam to szczęście, że jak dotąd oprócz szkolnych sytuacji, w których nauczyciel udowadnia uczniowi, że nic nie wie, i na pewno nie ma racji, bo racja zawsze jest po stronie tego starszego, nigdy się nie spotkałam z lekceważeniem ze względu na wiek. Obym dalej miała to szczęście!

Ja miałam to szczęście, że jak dotąd oprócz szkolnych sytuacji, w których nauczyciel udowadnia uczniowi, że nic nie wie, i na pewno nie ma racji, bo racja zawsze jest po stronie tego starszego, nigdy się nie spotkałam z lekceważeniem ze względu na wiek. Obym dalej miała to szczęście!

U mnie miało to wręcz odwrotny efekt.
Ponieważ to ja byłam młodsza, to gdy moja siostra mogła wychodzić i wracać o późnych porach nocnych z imprez mnie nie można było tego robić!
Problem polegał na tym, że różnica między nami jest dwa lata, ale wcale nie oznaczało to, że gdy moja siostra zamieszkała ze swoim chłopakiem ja mogłam chociażby tak jak ona wcześniej wracać późno z imprez!
Dla nich zawsze byłam tą małą córeczką, która najlepiej, żeby obejrzała wieczorynkę i poszła spać :)
Zdecydowanie długo musiałam z tym walczyć, że gdy moja siostra była w moim wieku to często w ogóle nie wracała do domu, a ode mnie wymagali powrotów przed północą!

U mnie miało to wręcz odwrotny efekt.
Ponieważ to ja byłam młodsza, to gdy moja siostra mogła wychodzić i wracać o późnych porach nocnych z imprez mnie nie można było tego robić!
Problem polegał na tym, że różnica między nami jest dwa lata, ale wcale nie oznaczało to, że gdy moja siostra zamieszkała ze swoim chłopakiem ja mogłam chociażby tak jak ona wcześniej wracać...

Takie historie niestety zdarzają się nagminnie. Dlaczego niestety? Ano dlatego, że nikogo nie należy oceniać po pozorach, a tym bardziej deprecjonować ze względu na wiek. Owszem, doświadczenie często jest ważne, ale nie może być jedynym kryterium oceny, na przykład pracowników. Albo dzieci. Pamiętam do dziś jak krzywdzące były pełne politowania spojrzenia dorosłych, gdy jako dziecko chciałam pomóc w "poważnych sprawach". Jako nastolatka doświadczałam tego samego. Najbardziej zapadła mi w pamięć sytuacja czytelnicza, co spowodowało, że dotknięta zostałam do żywego. Całkiem niedawno, a już kilka dobrych lat przeżyłam, zostałam oceniona jako osoba zbyt młoda, aby czytać pewne książki. I tak między innymi w katalogu zabronionym znalazła się. Joanna Bator, Wiesław Myśliwski, Olga Tokarczuk - autorzy których bardzo cenię i lubię zapoznawać się z ich twórczością. Czy wiek determinuje dojrzałość? Czy osoba z małym doświadczeniem nie ma żadnych umiejętności? Stawiając sobie nawzajem wymagania jesteśmy w stanie rozbudzić w młodszych ich potencjał, pamiętajmy o tym. Może właśnie warto podrzucić młodszemu znajomemu bardziej wymagającą lekturę, a w pracy pomóc młodszym kolegom rozwinąć skrzydła zlecając trudniejsze zadania, nadzorując ich z bezpiecznej odległości zamiast pilnowania na każdym kroku? Przede wszystkim zawsze zadawajmy sobie pytanie - czy JA chciałbym aby moje kompetencje były oceniane na podstawie różnicy między dzisiejszą datą a datą urodzenia?

Takie historie niestety zdarzają się nagminnie. Dlaczego niestety? Ano dlatego, że nikogo nie należy oceniać po pozorach, a tym bardziej deprecjonować ze względu na wiek. Owszem, doświadczenie często jest ważne, ale nie może być jedynym kryterium oceny, na przykład pracowników. Albo dzieci. Pamiętam do dziś jak krzywdzące były pełne politowania spojrzenia dorosłych, gdy...