Wielkie dzięki. Gratulacje dla pozostałych.

Wielkie dzięki. Gratulacje dla pozostałych.

Dziękuję za wyróżnienie, pierwsza wygrana tutaj :D
I gratuluję pozostałym zwycięzcom :)

Dziękuję za wyróżnienie, pierwsza wygrana tutaj :D
I gratuluję pozostałym zwycięzcom :)

Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziekujemy.

Wybraliśmy zwycięskie prace:

Aneta
soursoup1991
marlen
bubs1983
khei

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziekujemy.

Wybraliśmy zwycięskie prace:

Aneta
soursoup1991
marlen
bubs1983
khei

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

W post-apokaliptycznej Warszawie schowałbym się w podziemiach Dworca Centralnego – tyle dobra: dwie księgarnie, sklepy spożywcze i przemysłowe. A to zwiększałoby moje szanse na przeżycie -ciepłe ciuchy, puszki i woda w butelkach, a przede wszystkim dostęp do zapisanych stron papieru odrywających od rzeczywistości i niwelujących ryzyko depresji. Zabrałabym ze sobą Vlada Tespha bohatera cyklu „Nocny Książę”, który nie tylko broniłby mnie przed napastnikami i zapewniał dostęp do wampirzej krwi będącej lekarstwem na wszelkie dolegliwości, ale też byłby moim bezpiecznym azylem. Oczywiście jak każda kobieta potrzebuję przyjaciółki , ale w tej sytuacji nie tylko do pogaduch i zwierzeń, dlatego zabieram Hermionę Granger, wiecie gdyby Vlad nie podołał. A poza tym w takich nieciekawych czasach tylko magia i książka jest szansą na pozostanie przy zdrowych zmysłach.

W post-apokaliptycznej Warszawie schowałbym się w podziemiach Dworca Centralnego – tyle dobra: dwie księgarnie, sklepy spożywcze i przemysłowe. A to zwiększałoby moje szanse na przeżycie -ciepłe ciuchy, puszki i woda w butelkach, a przede wszystkim dostęp do zapisanych stron papieru odrywających od rzeczywistości i niwelujących ryzyko depresji. Zabrałabym ze sobą Vlada...

Legenda głosi, że od Bazyliki Katedralnej do ruin zamku Tarnowskich na górze św. Marcina wiedzie podziemny, wielokilometrowy tunel. Byłby on znakomitym schronieniem z dwoma alternatywnymi wyjściami. Idealną towarzyszką byłaby Daenerys wraz ze smokami (Gra o Tron). Bestie słuchają tylko jej więc by wysyłać je na polowanie i rekonesans Dean wydaje się nieodzowna. Poza tym ona sama jest niezwykle błyskotliwą osobą obdarzoną zmysłem strategicznym i wojowniczym charakterem. Nie załamuje rąk jak typowa białogłowa i dzielnie stawia czoło trudnościom. Dla równowagi sił chciałbym żeby był z nami Luke Skywalker. Wyszkolił wielu Jedi więc wyszkoliłby i mnie w najnowszych technologiach. Kto wie, może nauczyłbym się pilotować X-winga? Luke wielokrotnie stawał na czele walk przeciw atakom imperium, więc co to dla niego taki post-apokaliptyczny świat. Przecież po jego stronie są duchy Obi-Wana i Yody z którymi ma ciągły kontakt. A takie dodatkowe wsparcie z zaświatów przyda się z pewnością.

Legenda głosi, że od Bazyliki Katedralnej do ruin zamku Tarnowskich na górze św. Marcina wiedzie podziemny, wielokilometrowy tunel. Byłby on znakomitym schronieniem z dwoma alternatywnymi wyjściami. Idealną towarzyszką byłaby Daenerys wraz ze smokami (Gra o Tron). Bestie słuchają tylko jej więc by wysyłać je na polowanie i rekonesans Dean wydaje się nieodzowna. Poza tym ona...

Ciemno wszędzie, głucho wszędzie
Aż tu nagle pierd!@#$%^&*...

Katowice! Bunkrów nie ma, ale i tak jest FAJNIE. Po 1 nie tak dawno centrum było jednym wielkim placem budowy, więc przyzwyczailiśmy się do post-apokaliptycznej scenerii. Po 2 na terenie miasta założonych było PONAD 50 kopalni, które spokojnie mogą stać się podziemnymi koloniami. Dodatkowym atutem tego rozwiązania jest rozpowszechniona w Polsce opinia, że mieszkańcy Górnego Śląska żywią się węglem ; ). Nie sposób zaprzeczyć, że górnicy słyną z siły fizycznej i psychicznej wytrzymałości, dlatego stanowiliby świetną armię do walki z wszelkimi mutantami, zdobywania pożywienia, wykuwania tuneli itp. Mamy tu też niezniszczalne dzieło stworzone przez obcą cywilizacje – Spodek – które mogło by grać rolę współczesnej arki. Każdy chciałby się do niego dostać i odlecieć...

Kto pomógłby mi zapewnić bezpieczeństwo? Nie wiem. Mam zbyt romantyczną naturę. Znalazłabym grupę podobnych sobie osób (w tym Pana Samochodzika i Wilhelma Tella), z którymi wychodzilibyśmy na ten post-apokaliptyczny ziemski padół w poszukiwaniu skarbów – książek, obrazów, rzeźb, filmów, muzyki... Nie byłby to towar zbyt wartościowy w tych ciężkich czasach, a jednak warty ocalenia. Bo może i cywilizacja upadła, ale kiedyś przecież powstanie... Ludzie przystosują się do nowych warunków, na zgliszczach starego świata powstanie nowy... A nasza „kapsuła czasu” będzie jego największym skarbem. Być może w ten sposób zapiszemy się na kartach historii pisanej na nowo

Ciemno wszędzie, głucho wszędzie
Aż tu nagle pierd!@#$%^&*...

Katowice! Bunkrów nie ma, ale i tak jest FAJNIE. Po 1 nie tak dawno centrum było jednym wielkim placem budowy, więc przyzwyczailiśmy się do post-apokaliptycznej scenerii. Po 2 na terenie miasta założonych było PONAD 50 kopalni, które spokojnie mogą stać się podziemnymi koloniami. Dodatkowym atutem tego...

W moim rodzinnym mieście jest schron z prawdziwego zdarzenia mieszczący się w piwnicach mojego dawnego liceum. Niestety jest on w stanie pomieścić zaledwie 300 osób podczas gdy miasto liczy 20 tys mieszkańców. Ale w pobliskich lasach jest kilka bunkrów z czasów II Wojny Światowej w bardzo dobrym stanie, po konserwacji zabytków, więc myślę, że i one mogły by spełnić swoją dawną funkcję. Co do towarzystwa to nie mam najmniejszych wątpliwości kogo bym zabrała. Na pierwszym miejscu Bond,James Bond. Nie muszę chyba mówić jak bardzo bezpiecznie czułabym się u jego boku. Przecież on nawet gdy spada z dachu kamienicy w Spectre to trafia na kanapę. Słuchałabym jego szpiegowskich opowieści godzinami czekając na sprzymierzone wojska, a i jego gadzety mogłyby okazać się pomocne. Długopisy, zegarki, strzelające guziki - nigdy nie wiadomo co się może przydać. Drugą osobą byłby Tomasz Judym. W czasach wojny lekarze są na wagę złota, zwłaszcza chirurdzy. Do tego idealista, bezinteresowny, wrażliwy, pragnący nieść pomoc innym. Mógłby się wykazać i spełnić swoje marzenia uszczęśliwiając przy tym innych. Takiej empatii potrzeba, nie tylko w czasie wojny ale i na co dzień.

W moim rodzinnym mieście jest schron z prawdziwego zdarzenia mieszczący się w piwnicach mojego dawnego liceum. Niestety jest on w stanie pomieścić zaledwie 300 osób podczas gdy miasto liczy 20 tys mieszkańców. Ale w pobliskich lasach jest kilka bunkrów z czasów II Wojny Światowej w bardzo dobrym stanie, po konserwacji zabytków, więc myślę, że i one mogły by spełnić swoją...

Schroniłabym się w podziemiach kamienicy, w której mieszkam. Nawet windą nie można tam dojechać, bowiem zatrzymuje się ona na poziomie -1 i niewtajemniczeni nie mają pojęcia, że istnieje jeszcze sekretny poziom -2. Po zejściu wąskimi, słabo oświetlonymi schodami znajdziemy się w istnym labiryncie, pełnym małych, połączonych ze sobą pomieszczeń, wypełnionych wszelkiej maści przedmiotami, z czego znaczna część to ostre narzędzia, dobre do użycia w charakterze broni. Idealne miejsce na przyczajenie się i oczekiwanie wroga. Skoro w tych podziemiach ukrywali się warszawscy powstańcy, myślę, że ja i moi dwaj towarzysze – Raskolnikov i Werter, także potrafilibyśmy je odpowiednio wykorzystać. Dlaczego właśnie oni? To proste: Raskolnikov miał siekierę, a Werter pistolet. Ponadto żaden z nich nie zawahał się użyć swojej broni, nawet jeśli uśmiercił przy tym dwie niewinne osoby lub też samego siebie. W przypadku zagrożenia można by więc na nich polegać. A gdyby sytuacja stała się krytyczna, możliwe byłoby też popełnienie samobójstwa w doborowym towarzystwie. W końcu Werter to idol romantyków!

Schroniłabym się w podziemiach kamienicy, w której mieszkam. Nawet windą nie można tam dojechać, bowiem zatrzymuje się ona na poziomie -1 i niewtajemniczeni nie mają pojęcia, że istnieje jeszcze sekretny poziom -2. Po zejściu wąskimi, słabo oświetlonymi schodami znajdziemy się w istnym labiryncie, pełnym małych, połączonych ze sobą pomieszczeń, wypełnionych wszelkiej maści...

Gdyby miał nadejść koniec świata musiałabym przede wszystkim ukryć się bardzo szybko. Myślę,że dobrym miejscem byłaby moja... kotłownia! W końcu, jak się dobrze zastanowić, jest to dobre miejsce a przy okazji nie musiałabym wychodzić z domu narażając się na to, że mogłabym nie znaleźć kryjówki w odpowiednio szybkim czasie. Ponadto ma takie specjalne zagłębienie na węgiel, w którym spokojnie zmieściłabym się ze sporą grupą ludzi. A jeśli chodzi o ludzi... Gdybym miała wybrać kogoś z kim miałabym dzielić te smutne i przerażające chwile z pewnością byłby to Newt ( z Więźnia Labiryntu). Newt zawsze odznaczał się odpowiedzialnością, ponadto nie był zarozumiały, ale zawsze miał jakieś sugestie, pomysły, był bardzo zaradny! Taki ktoś na pewno by się przydał. Na dodatek z pewnością miło spędzalibyśmy czas na rozmowach - jest przyjaznym człowiekiem, może nie jest jakimś dowcipnisiem, ale nie znaczy to, że jest całkowicie pozbawiony humoru. Zastanawiam się nad drugą postacią. Myślałam nad Pożeraczem Chmur (Naznaczeni Błękitem). Jest co prawda smokiem, lecz na czas chowania mógłby się w przekształcić w postać człowieka. Mimo że bywa denerwujący myślę, że mogłabym z nim wytrzymać, gdyż tak naprawdę jest wrażliwym stworzeniem. W dodatku, gdybyśmy przeczekali kataklizm, powróciłby do postaci smoka i pokazał nam okolicę ze swojego grzbietu. Może znalazło by się jakieś nowe, bezpieczne schronienie? A może znaleźlibyśmy skrawek Ziemi niezniszczony przez apokaliptyczne działania?

Gdyby miał nadejść koniec świata musiałabym przede wszystkim ukryć się bardzo szybko. Myślę,że dobrym miejscem byłaby moja... kotłownia! W końcu, jak się dobrze zastanowić, jest to dobre miejsce a przy okazji nie musiałabym wychodzić z domu narażając się na to, że mogłabym nie znaleźć kryjówki w odpowiednio szybkim czasie. Ponadto ma takie specjalne zagłębienie na węgiel, w...

Nie mam szans dostania się do metra - zbyt daleko mieszkam.
Schron... Albo siedlikowska szkoła podstawowa albo katakumby i część baszty pod ruinami ostrzeszowskiego zamku, zależy, gdzie obecnie bym była.
Zabrałabym ze sobą kogoś, kto zna się na przetrwaniu, obronie i gotowaniu z niczego. Oczywiste wydają się postacie z Igrzysk Śmierci, choć nie wiem, czy z moim charakterem byśmy się nie pozabijali, więc ktoś inny. Dzieciaki z serii Gone (M.Grant) - Sam oraz Astrid. Astrid dlatego, że była GENIALNA. A Sam? Ochrona. Logika. I trochę też dla większego spojrzenia na świat.

Nie mam szans dostania się do metra - zbyt daleko mieszkam.
Schron... Albo siedlikowska szkoła podstawowa albo katakumby i część baszty pod ruinami ostrzeszowskiego zamku, zależy, gdzie obecnie bym była.
Zabrałabym ze sobą kogoś, kto zna się na przetrwaniu, obronie i gotowaniu z niczego. Oczywiste wydają się postacie z Igrzysk Śmierci, choć nie wiem, czy z moim charakterem...