Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Harry Potter i przeklęte dziecko" - bez wątpienia najgłośniejsza premiera tego roku. Oczekiwana przez tysiące, jeśli nie miliony fanów młodego czarodzieja na całym świecie.

No cóż, teraz już nie tak młodego.

Jest to książka dająca szansę powrotu do magicznego świata, magicznej atmosfery, którymi przez lata raczyła nas pani Rowling. Do murów Hogwartu, ulicy Pokątnej, Nory, Privet Drive, Hogsmead i innych niezwykłych miejsc.

A tu klops.

Magiczny świat niby jest, ale inny.
Magiczna atmosfera... Nie. Tu zdecydowanie nie ma tej magicznej atmosfery znanej czytelnikom z cyklu "Harry Potter".
Bo to nie jest kolejna książka cyklu "Harry Potter".
Bo to nie jest kolejna książka napisana przez panią Rowling.
Proste? Proste. A jednak mam wrażenie, że wieeeele osób o tym zapomniało. Albo nie było tego świadomych. Nie wiem.

W książce jest za to całkiem inna atmosfera. Trudna do określenia, ale nie mogę określić jej mianem "złej". Była po prostu inna. Sporo humoru, co mi się podobało. Akcja jest, nawet całkiem dużo - jak na objętość książki, mówimy tu o 354 stronach scenariusza. Jestem pewna, że gdyby to była powieść z rozbudowanymi wątkami (bo tu tylko 354 strony!), napisana przez panią Rowling, to byłaby tak samo magiczna i fantastyczna, jak oryginalny cykl. I w sumie nie miałabym nic przeciwko powstaniu takiego odrębnego cyklu o potomkach Pottera właśnie. Chętnie zanurzyłabym się w niemugolskim świecie po raz kolejny! Jestem na tyle wielką fanką Pottera, że z pewnością z tego powodu nie przestałabym darzyć sympatią oryginalnego cyklu.

Podsumowując, nie jest to książka zła. Jest po prostu inna niż to, do czego przywykliśmy. Ciekawym eksperymentem było małe zerknięcie w alternatywne historie bohaterów, naprawdę ciekawym.


I jeszcze jedno: czy tylko ja po tej lekturze odniosłam wrażenie, że Albus Dumbledore nie jest jedyną postacią w świecie Pottera, która ma skłonności homoseksualne...?

"Harry Potter i przeklęte dziecko" - bez wątpienia najgłośniejsza premiera tego roku. Oczekiwana przez tysiące, jeśli nie miliony fanów młodego czarodzieja na całym świecie.

No cóż, teraz już nie tak młodego.

Jest to książka dająca szansę powrotu do magicznego świata, magicznej atmosfery, którymi przez lata raczyła nas pani Rowling. Do murów Hogwartu, ulicy Pokątnej,...

Jaki kraj, taki heros.

Polsce przypadła grupka całkiem ciekawych osobników: panowie żule z dworca w Katowicach, Zawisza Czarny i oczywiście podstarzały rockman, fan AC/DC, główny bohater książki - Rysiek Zwierzchowski vel Dreszcz. Wraz ze swoją prawą ręką, młodocianym kamerdynerem Benjaminem oraz drugą prawą ręką, Ślązakiem z krwi i kości, Alojzem, ratują całą śląską społeczność przed zagładą. Dzielny bohater z wiecznym kacem staje do walki z węglowymi zombie, mafią i rzeźnikiem z Sosnowca czy doktorem-księdzem Swarządzem uzbrojony po zęby w... prąd.

Podobnie jak w części pierwszej, na prawie każdej stronie książki znajdziemy klasykę rocka - a to trochę AC/DC, a to trochę Alice Coopera, a to znowu trochę AC/DC, nieco Motörhead, trochę więcej AC/DC, odrobina Metalliki i jeszcze więcej AC/DC.

Książka jest zbiorem pełnych humoru opowiadań o wyczynach Ryśka-Dreszcza, zapewniającego bezpieczeństwo swojemu miastu. Ciekawe, niepowtarzalne postacie to jedna z największych zalet książki Ćwieka. Autor ponadto serwuje czytelnikom porządną dawkę przygód, przy których lekturze nie sposób się nie uśmiechnąć, podobnie jak bohaterów, których nie da się nie lubić.

Zdecydowanie na korzyść książki przemawia jej fizyczna postać - przemyślane, estetyczne wydanie okraszone niezłymi ilustracjami.

Jaki kraj, taki heros.

Polsce przypadła grupka całkiem ciekawych osobników: panowie żule z dworca w Katowicach, Zawisza Czarny i oczywiście podstarzały rockman, fan AC/DC, główny bohater książki - Rysiek Zwierzchowski vel Dreszcz. Wraz ze swoją prawą ręką, młodocianym kamerdynerem Benjaminem oraz drugą prawą ręką, Ślązakiem z krwi i kości, Alojzem, ratują całą śląską...

Poradnik podchodzenia do wszelkich "naukowych" informacji z dystansem.
Książka ta powinna trafić do naprawdę szerokiego grona odbiorców, bowiem jest jak kubeł zimnej wody dla osób wierzących we wszystko, co usłyszą w mediach od samozwańczych ekspertów w dziedzinie medycyny.

Z książki dowiemy się co nieco o "medycynie" alternatywnej - na jakiej zasadzie to działa i dlaczego wydaje nam się, że działa, czyli w efekcie dlaczego płacimy za coś, co działa tylko w naszych głowach. Autor kładzie nacisk na rozróżnienie "medycyny" i evidence based medicine, czyli Medycyny przez duże M.

Czytelnik dowiaduje się, że wcale nie trzeba być lekarzem czy doktorem nauk medycznych, aby za takiego się podawać, nieźle na tym zarobić, spopularyzować jakąkolwiek wymyśloną przez siebie terapię - wystarczy biały kitel w reklamach, garść specjalistycznego słownictwa znanego tylko wybrańcom i duuużo liczbowych statystyk. Do tego pomocnicy od PijaRu i prawnik - i nawet ja mogę stać się dr Zdrówko i wmówić tysiącom naiwnym, że opatentowany "lek" w składzie wody z cytryną wyleczy wszystkie dolegliwości (albo że witamina C uleczy AIDS, bo niektórzy w to wierzą!). Do tego, wzorem obsmarowanej w książce Gillian McKeith, dorzuciłabym liczne lewatywy, bo leczenie holistyczne.

Goldacre nie zostawia także suchej nitki na dietetykach-pseudospecjalistach ds. żywienia, homeopatii, antyoksydantach, świeczkach dousznych, kinezjologii czy tragicznie działającym systemie prowadzenia badań naukowych w medycynie.

Jako wadę publikacji zaliczyłabym pracę tłumacza, który się nie popisał, przez co czytanie książki idzie opornie. Wierzę innym czytelnikom, że w oryginale wygląda to bardziej jadalnie.

Podsumowując: książka otwiera oczy na wciskanie kitów dotyczących naszego zdrowia. Świetna lekcja sceptycyzmu dla tych, którzy sceptykami jeszcze nie są.

Poradnik podchodzenia do wszelkich "naukowych" informacji z dystansem.
Książka ta powinna trafić do naprawdę szerokiego grona odbiorców, bowiem jest jak kubeł zimnej wody dla osób wierzących we wszystko, co usłyszą w mediach od samozwańczych ekspertów w dziedzinie medycyny.

Z książki dowiemy się co nieco o "medycynie" alternatywnej - na jakiej zasadzie to działa i...