-
ArtykułyKsiążki o przyrodzie: daj się ponieść pięknu i sile natury podczas lektury!Anna Sierant1
-
ArtykułyTu streszczenia nie wystarczą. Sprawdź swoją znajomość lektur [QUIZ]Konrad Wrzesiński27
-
ArtykułyCzytamy w weekend. 10 maja 2024LubimyCzytać406
-
Artykuły„Lepiej skupić się na tym, żeby swoją historię dobrze opowiedzieć”: wywiad z Anną KańtochSonia Miniewicz2
Cytaty z tagiem "smutek" [1 981]
[ + Dodaj cytat]Niechętnie odwróciła się od okna. Ostatni raz sprawdziła zawartość szafy.Popatrzyła na pokój, który do przytulnych nie należał. Umeblowaniem przypominał raczej poczekalnię. I w zasadzie temu służył. Pomieszkiwały w nim osoby, które z jakiegoś powodu znajdowały się w poczekalni życia. Czekały albo na miłość, albo na nowe mieszkanie, albo na lepszą pracę, albo na początek czegoś, co odmieniłoby ich los.
Od młodości już należy się zaprawić do tego, aby panować nad swymi wewnętrznymi stanami, nie tylko uczuciami, ale i wyobrażeniami i myślami, z których one powstają. Opanowanie smutku i zniechęcenia i utrzymywanie się w stanie pogody ducha i radości zależy właśnie od tego panowania nad myślą i w tej dziedzinie można zajść dalej niż niejeden mniema. Trzeba umieć się zdobyć na wysiłek woli, aby sobie zakazać myśleć o czymś, co gryzie i rozgorycza, a przenieść myśl na przedmioty kojące i podnoszące na duchu.
Czy to nie jest tak, że kiedy się ucieka przed smutkiem, ten drań jest zawsze krok przed nami?
Wei WuXian put his hands behind his back and walked over, "Young man, there are two cringe worthy phrases in one's life that must be said no matter what."
Jin Ling asked, "Which two?"
Wei WuXian replied, "'Thank you' and 'I'm sorry'."
Jin Ling taunted, "What can anybody do to me if I don't say them?"
Wei WuXian, "Someday, you'll say those words in tears.".
Wei WuXian założył ręce za plecami i podszedł do niego.
- Młody człowieku, w życiu są dwa wstydliwe słowa które bez względu na wszystko muszą zostać powiedziane.
- Jakie? - zapytał Jin Ling.
- "Dziękuję" oraz "przepraszam".
- A co ktokolwiek może mi zrobić, jeśli ich nie powiem? - zaśmiał się chłopak.
- Pewnego dnia wypowiesz te słowa we łzach.
Three in the morning?" I gape at him. "Are you out of your mind?"
And when he says, without a hint of irony -
"No more than usual"
- it’s crystal clear to me that this dude is not okay.
Konarski nawet nie zauważył, jak coś w nim pękło. Łzy wielkie jak groch poleciały mu po policzkach. Już się ich nie wstydził. Już nie musiał się wstydzić niczego. Czuł, że ogarnia go jakaś pustka. Nie miał już w sobie żadnych uczuć.
I nie powinnam oczekiwać, że moja strata będzie łatwym czy wyrozumiałym współlokatorem. Potwór smutku dalej będzie mnie podcinał na niespodziewane sposoby.
Jesteśmy wilkami, które niepodporządkowują się innym zasadom, lecz wyznaczamy własne ostrymi zębami.