-
Artykuły„Lepiej skupić się na tym, żeby swoją historię dobrze opowiedzieć”: wywiad z Anną KańtochSonia Miniewicz1
-
Artykuły„Piszę to, co sama bym przeczytała”: wywiad z Mags GreenSonia Miniewicz1
-
ArtykułyOficjalnie: „Władca Pierścieni” powraca. I to z Peterem JacksonemKonrad Wrzesiński3
-
ArtykułyAkcja recenzencka! Wygraj „Chłopaka, który okradał domy. I dziewczynę, która skradła jego serce“LubimyCzytać2
Cytaty z tagiem "skała" [27]
[ + Dodaj cytat]Między zabraniem komuś jednej godziny z życia, a odebraniem mu życia, jest tylko różnica skali
Płacz jest oznaką słabości. Macie sobie uświadomić to, co czujecie, a nie wolno wam tego okazywać. Powinnyście być nieprzeniknione jak skała.
Jedynie pierwsze związki mogą być w pełni czyste i w pełni szczęśliwe. Nic ich nie zastąpi, jeśli są nieudane. Następne miłowanie nigdy nie osiągnie tej czystej doskonałości; nawet gdy jest trwałe jak skała, w jego marmurze biegnie żyła innej barwy, niby zaschła krew przeszłości.
Piękno narodziło się z tragedii niczym wyrastający na skale kwiat.
- Poziom mikromortów w przypadku Zordona wynosi mniej więcej pięćdziesiąt tysięcy
(...)
- Skala, o której mówię, jest czysto naukowa. Mierzy się nią prawdopodobieństwo śmierci. Jeden mikromort to jak szansa jeden do miliona, że kopniesz w kalendarz.
- Ile punktów ma ta rzekoma skala?
- Tyle, ile ludzie mają głupich pomysłów.
Nie mam już siły - jęknęła. - Po co my w ogóle tak walczymy? Widziałeś Kana. Życie jest i raptem go nie ma! Jaki w tym sens?
- Ogromny, bo... Ważne jest jak... Możesz wybrać... Nie wolno... - zaplątał się. - Na bogów, Nilu, jesteś Żniwiarką! Co ty wygadujesz?
Opuściła głowę, znowu zbierało jej się na płacz. On zaś westchnąwszy, wziął ją za rękę i zmusił by spojrzała mu w oczy.
- Posłuchaj - powiedział łagodnie - my wszyscy idziemy za tobą. Nie widzisz tego? Ja, dziewczyny, Dalko... Bo jesteś jak skała. - Postukał się w pierś. - Tu, w środku. Jeśli ty się poddasz, posypiemy się jedno po drugim.
- Sambor, ja umieram ze strachu.
- Co z tego? Bałaś się, a w Krańcu powaliłaś Izbora i prawie załatwiłaś Welesa. Nilu, Niepowszedni nie podążają za tchórzami. Tacy jak my się nie mylą, wiesz o tym. Przestań już płakać i wróć do mnie.
Nieważne, jak uczciwi i porządni jesteśmy we własnych oczach, każdy z nas i tak kłamie. Różni się tylko skala.
Nie ma nic dziwnego w tym, że święci, gdy wpatrują się w krwawiącą ranę Jezusa, przywołują język Pieśni nad pieśniami: „Gołąbko ma, (ukryta) w zagłębieniach skały, w szczelinach przepaści, ukaż mi swą twarz, daj mi usłyszeć swój głos!
Bo słodki jest głos twój i twarz pełna wdzięku” (2, 14).
Mistycy odnajdują w tej ranie, w której postrzegają
skałę, świadectwo bezwarunkowej miłości Boga.
Powinniśmy puszczać wodze fantazji, jeśli chodzi o nasze pragnienia, ale nie zachowania, które mają pomóc nam je spełnić. Zachowania są mocno uziemione. Konkretne. Przypominają uchwyty dla dłoni i punkty oparcia dla stóp, dzięki którym możecie wspiąć się na skałę. To wy wybieracie swoje zachowania dostosowane do konkretnej skały, na którą właśnie się wspinacie.
Chociaż skała wygląda jak nieożywiony kamień, ileż istnień może od niej zależeć? Mech, który na niej rośnie, mrówki i wszystkie inne żyjątka mieszkające w wykopanych pod skałą norach, rosnące w jej cieniu paprocie...