-
ArtykułyWeź udział w akcji recenzenckiej i wygraj książkę Julii Biel „Times New Romans”LubimyCzytać3
-
ArtykułySpotkaj Terry’ego Hayesa. Autor kultowego „Pielgrzyma” już w maju odwiedzi PolskęLubimyCzytać2
-
Artykuły[QUIZ] Te fakty o pisarzach znają tylko literaccy eksperciKonrad Wrzesiński27
-
ArtykułyWznowienie, na które warto było czekaćInegrette0
Cytaty z tagiem "pan" [34]
[ + Dodaj cytat]
-Jak mam o tobie mówić? Mój mąż? Partner? Chłopak? - zatrzymał się z dłonią na klamce i zmierzył ją nieodgadnionym spojrzeniem.
-Możesz nazywać mnie swoim panem.
Chłopami być czy panami, to za jedno; ale w bydło obrócić się to smętnie i tęskno...
Pan Korwin-Mikke jest jak ta niesłychanej brzydoty markiza (wspomniana przez Tallemanta des Reaux), która na starość szczyciła się tym, że nikt nie mógł jej powiedzieć: "ach, co się z panią stało"; ten pan może się pocieszać tym, że starzenia się jego umysłu nikt nie zauważy.
Tak mówi Pan Zastępów: Ukarzę Amaleka za to, co uczynił Izraelitom, jak stanął przeciw nim na drodze, gdy szli z Egiptu. Dlatego teraz idź, pobijesz Amaleka i obłożysz klątwą wszystko, co jest jego własnością; nie lituj się nad nim, lecz zabijaj tak mężczyzn, jak i kobiety, młodzież i dzieci, woły i owce, wielbłądy i osły. (1 Samuela 15:2-3)
Niewolnicy! Z całą bojaźnią bądźcie poddani panom nie tylko dobrym i łagodnym, ale również surowym. (1 Piotra 2:18)
Całe Pismo jest natchnione przez Boga i pożyteczne do nauczania, do upominania, do prostowania, do karcenia zgodnie z prawymi normami.
Sądziła, że kilka miesięcy to wystarczający czas, aby pozbyć się ze swojego serca tego niepożądanego, niczym nieusprawiedliwionego uczucia. Jednak to co wtedy wrosło w nią jednym korzonkiem, z każdym dniem wpijało się coraz mocniej w jej duszę i umysł. Widziała go jako mężczyznę godnego szacunku, ale dzisiejsza wizyta damy w czerwonej sukni przekonała ją, że Derwan jest taki sam jak wszyscy inni panowie, u których miała okazję pracować.
Wytarła dłonie do fartuszka i schowała je za siebie. Jej wzrok pokornie spoczął na podłodze tuż u jego stóp.
Zbliżył się do niej powoli, zastanawiając się, z której strony ma ją zaatakować, lecz jego lodowate serce w mig stopniało. Nagle zapragnął, żeby na niego spojrzała i zakochała się do granic możliwości.
- Ja tu właśnie jestem w poufnej misji z ramienia ministra spraw kosmicznych [...]. Czy nie zauważyła pani u Borowicza recesji antynomicznych w deflagracjach sensualnych?