-
ArtykułyTu streszczenia nie wystarczą. Sprawdź swoją znajomość lektur [QUIZ]Konrad Wrzesiński13
-
ArtykułyCzytamy w weekend. 10 maja 2024LubimyCzytać347
-
Artykuły„Lepiej skupić się na tym, żeby swoją historię dobrze opowiedzieć”: wywiad z Anną KańtochSonia Miniewicz1
-
Artykuły„Piszę to, co sama bym przeczytała”: wywiad z Mags GreenSonia Miniewicz1
Cytaty z tagiem "analogia" [7]
[ + Dodaj cytat]Na świecie roi się od złudnych analogii i wielkanocnych jaj, zwanych możliwościami.
- Wiesz, Flap, zajmuję się teraz pisaniem pracy naukowej na temat rozwoju komórek rakowych w ludzkim organizmie.
- Aleś Flipie, przecież ty wykładasz mechanikę – odpowiedział zdziwiony.
- Wszystko jest ze sobą powiązane. Komórki rakowe rozprzestrzeniają się w ludzkim organizmie w analogiczny sposób do rozrostu miast – powiedział Flip, gestykulując w podnieceniu, tak jakby wypowiadał najważniejszą kwestię w sztuce, która niedługo dobiegnie końca.
- Czyli ogólnie pojęta urbanizacja – zawtórował mu Flap.
- Dokładnie, jeżeli tę analogię się przebada, można będzie zrozumieć, w jaki sposób rozprzestrzenia się rak w organizmie.
- Niewiarygodne – oczy Flapa rozbłysły z niedowierzenia.
- A jakie proste. Nawet sobie nie wyobrażasz, ile to ma wspólnego z mechaniką. [s.15].
I tu chcę powiedzieć złotą regułę dominacji, ponieważ ona jest ważna dla wszystkich zwierząt i dla wszystkich ludzi, a mianowicie, brzmi ona tak: nie najsilniejszy zwycięża, tylko zwycięzca staje się najsilniejszym. Jak to możemy przełożyć na nasze ludzkie stosunki? Jeśli synek albo nasza córeczka nie reprezentuje krzepy fizycznej, bezczelności, tupetu, to wcale nie znaczy, że jest ten dzieciak skazany na to, by się podporządkowywać, być wykonawcą poleceń, nie być nigdy nikim ważnym. Nieprawda. Jeśli pomożemy dziecku zdobyć pierwszy, drugi, trzeci sukces, wszystko jedno, w konkursie recytatorskim czy na podwórku itd., to hodujemy przyszłego zwycięzcę, a zwycięstwo z niego zrobi krzepkiego człowieka.
Jesteśmy analogiami. Każdy z nas liczy tysiące stron, wypełnionych baśniami i poezją, tajemnicami i tragediami, zapomnianymi opowieściami upchniętymi gdzieś na końcu, których nikt nigdy nie przeczyta.
Możemy tylko podać sobie ręce i nawzajem pomóc przejść przez nieznane. Bo w naszych złączonych dłoniach odnajdziemy ścieżki pośród ciemności, wśród dżungli i miast, mosty zawieszone nad najgłębszymi przepaściami. Twoi przyjaciele będą kroczyć obok ciebie, towarzyszyć ci i ściskać twoją dłoń z całej mocy, nawet jeśli ich zabraknie.
Ażeby – ciągnął Bergamaschi – rozprawić się ostatecznie z socjalistami, rewolucjonistami, filozofami, ateistami oraz wszystkimi nikczemnymi racjonalistami głoszącymi suwerenność narodu, wolność sumienia i wyznań religijnych, jak też swobody polityczne i społeczne, Napoleon planuje rozwiązać zgromadzenie ustawodawcze, uwięzić pod zarzutem konspiracji parlamentarzystów, zarządzić w Paryżu stan wyjątkowy, nakazać rozstrzeliwanie bez sądu schwytanych z bronią w ręku na barykadach oraz zsyłkę najbardziej niebezpiecznych buntowników do Kajenny, znieść wolność prasy i stowarzyszeń, wycofać wojsko z miasta do fortów i ogniem artyleryjskim zniszczyć stolicę, zamienić ją
w popiół, nie zostawić kamienia na kamieniu, by w ten sposób doprowadzić do tryumfu Kościoła rzymskokatolickiego i apostolskiego na ruinach współczesnego Babilonu.
Zamierza potem zwołać swój lud, aby w powszechnym głosowaniu najpierw przedłużył na dziesięć lat jego mandat prezydencki, a później przekształcił republikę we wskrzeszone
cesarstwo; głosowanie powszechne to jedyny sposób na przeciwstawienie się demokracji, ponieważ głosuje przede wszystkim ludność wiejska, która słucha jeszcze swoich
proboszczów.
- Proszę tylko pomyśleć! Wykorzystał powszechne prawo wyborcze, żeby ustanowić despotyzm! Ten nędznik dokonał autorytarnego zamachu stanu, apelując do ciemnego ludu!
To dla nas ostrzeżenie: taka będzie jutro demokracja.
Tak czuję w głębi serca, że nic nie istnieje pojedynczo. Wszyzgo ma coś analogicznego, imituje się nawzajem.