Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie ma dobrych i złych wiadomości, są takie, których się nie spodziewaliśmy.

Trzeba łapać każde chwile, jakie szykuje dla nas los, a nie chować się z obawy przed tym, co przyniosą.
A co, jeśli ominie nas coś naprawdę wspaniałego?

Wiadomości pisane z serca zawsze odnajdą swojego adresata...

(...) czasami trzeba komuś zaufać, żeby mogło się wydarzyć coś niesamowitego.

Czasami musimy spisywać słowa, by nie wybuchnąć. Nawet jeśli nikt nigdy ich nie przeczyta.

Ludzie razem mogą zdziałać o wiele więcej, niż w pojedynkę.

Ale pamiętaj, że każdy sztorm kiedyś się kończy, a po nim wychodzi słonce.

Mówi się, że prawda jest tylko jedna, ale wiele osób uzależnia ją od swojej perspektywy.

Ludzie uważają latarnika za anioła, bo tak jest im łatwiej wierzyć w to, że rozmowa z nim naprawdę może zdziałać cuda. A to nie słowa odmieniają czyjeś życie, tylko sam człowiek, który pragnie tego całym swoim sercem. Dlatego tak często w Płotkach możesz usłyszeć pytanie, czy wierzysz w anioły. Jeśli tak, to znaczy, że wierzysz w samego siebie.

- Czasami ludzie muszą nie tylko usłyszeć, ale i zobaczyć, by ostatnia iskra ich nadziei mogła zgasnąć.
- Nadzieja nie powinna prowadzić do rozczarowania - stwierdziła.
- Rozczarowanie otwiera oczy.

Życie pisze rozmaite scenariusze, (…) i żaden z nich nie jest tym, którego byśmy się spodziewali. Najważniejsze to przyjąć go z uśmiechem na ustach i stawić czoła temu, co dla nas przygotowało. Kto wie, jakie niespodzianki jeszcze dla nas szykuje.

Myśl o sobie. O własnej przyszłości. Podejmuj decyzje, z których będziesz dumny, bo najważniejsze w życiu to niczego nie żałować.

Kiedy poznajesz kogoś nowego, to tak jakbyś dostała nie znaną wcześniej książkę. Czytasz ją powoli, z mniejszym lub większym zaangażowaniem. Czasami wciągnie cię od pierwszej strony, czasami dopiero w połowie. Może się okazać kompletnie nie trafiona, a może być historią, do której z sentymentem będziesz wracać. Niekiedy jest łatwa, lekka i przyjemna, niekiedy zaskakuje, a jeszcze innym razem przeraża, by na końcu wzruszyć do łez. Ostatecznie ustawisz ją gdzieś na półce w zapomnieniu albo położysz blisko, by na zawsze mieć pod ręką i sięgać po nią, gdy tylko zajdzie taka potrzeba.

Nie zamykaj się na innych, bo nikt nie pozna twojej opowieści.

Czasami trzeba stoczyć tę samą walkę kilka razy, by ostatecznie odnieść zwycięstwo.

Nie ma co uciekać przed niełatwymi rozmowami. W końcu i tak nas dogonią, a z każdym dniem będzie coraz trudniej przełamać milczenie.

Trzeba łapać każde chwile jakie szykuje dla nas los, a nie chować się z obawy przed tym, co przyniosą. A co jeśli ominie nas coś naprawdę wspaniałego?

Wiesz, kiedyś ktoś mi powiedział, że przebaczenie jest kluczem do własnej wolności.

Kiedyś ludzie szanowali słowa. Uważniej je dobierali. Ważyli każde i wierzyli, że gdy je zapiszą, wydarzy się cud.

Życie pisze rozmaite scenariusze. I żaden z nich nie jest tym, którego byśmy się spodziewali. Najważniejsze to przyjąć go z uśmiechem na ustach i stawić czoła temu , co dla nas przygotował. Kto wie, jakie niespodzianki jeszcze dla nas szykuje.