Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Oni mają ogromny szacunek do zabijanych zwierząt. W naszych tradycyjnych opowieściach łowcy nigdy nie pokazują swojej wielkości, nigdy się nie przechwalają. (77).

Kiedy brakuje poczucia, że jest się ważnym elementem społeczności, i nie ma radości w zwykłych codziennych sprawach, zostaje to, co daje przyjemność: jedzenie, picie i inne sposoby pobudzania ciała. W tym przemoc fizyczna, która staje się sposobem na wyrażenie gniewu.

Myślę, że kiedy ktoś chce się zabić, marzy po prostu, by być w lepszym miejscu.

My na Grenlandii od pokoleń czujemy się mali. Nie jest nam łatwo przyznawać, że w czymś jesteśmy dobrzy. Potrafimy myśleć holistycznie, na przykład o pogodzie: bo dla nas pogoda to nie liczby, tylko to, jak wygląda morze, jak pachnie powietrze, jak zachowują się zwierzęta. Ale ludzie wstydzą się tej wiedzy. Nam kazano się wstydzić tego, kim jesteśmy.