Jesteśmy społecznością, która kocha książki

(…) jedna jest droga człowiecza, prosta i niewątpliwa – niekończące się nigdy rozdroże.

Skąd się wzięła ona ruchawka, nie zgadnąć — tyle lat żyli pod nowym Bogiem w spokoju i ładzie, aż tu naraz: jakby wszystkie stare, półzapomniane gadki ożyły, ogarnęły ludzkie serca i myśli. Zatrwożyły się chaty, obejścia i siodła — złe idzie, nie uciec od onego...