Jesteśmy społecznością, która kocha książki

- Strata to część życia - wyszeptał DP do ucha Jacka, muskając ryjkiem jego włosy. - Ale niektórzy z nas żyją, chociaż ktoś nas stracił. Na tym właśnie polega miłość.

Dzieci są dziwne.

Wszystko wydaje się lepsze po długim wypoczynku.

Opadali i opadali, aż w pewnej chwili Jack zauważył, że nie tylko on i Gwiazdkowy Prosiaczek podróżują w kolumnach światła. Lekki jak piórko obracał się na wszystkie strony i wszędzie widział tysiące innych opadających Rzeczy.

- Tak, zgubiliśmy się razem — potwierdził Gwiazdkowy Prosiaczek. — Wypadliśmy z kieszeni właściciela.
— Ech, te dzieciaki! — prychnęła, po czym oddarła dwa kolejne niebieskie bilety i wręczyła je Jackowi oraz Gwiazdkowemu Prosiaczkowi. — Połowa Rzeczy trafia tu z powodu niedbalstwa tych małych łobuzów. Kiedy jest cicho, słyszymy, jak płaczą Na Górze. Powinni lepiej pilnować swoich misiów, jeśli nie chcą, żeby Lamus je dopadł, prawda?

Po słowach „zgubiłem się” wszystko pod stopami Jacka zniknęło.