Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Mamy prawo do szczęścia, ale nie mamy szczęścia do prawa.

Wróble zawsze pielgrzymują do sanktuariów, pod warunkiem, że sprzedają tam obwarzanki.

(...) dwie minuty później przysłał SMSa z emotikonkami - żółtymi, uśmiechniętymi buźkami, kciukami uniesionymi w górę i innymi ikonami wyrażającymi radość, wymyślonymi jako łatwe w obsłudze protezy słów.

W dłoni trzymała telefon komórkowy, którego kolorowy ekran zlewał się w całość z wielobarwnym tatuażem, wypełniającym jej prawą rękę aż po koniuszki palców. Może oglądała w internecie podobne dzieło malarstwa dermatologicznego.

Pośpiech jest upokarzający".

Facet zeznaje przed sądem po raz pierwszy w życiu, ale chcąc okazać szacunek, cały czas zwraca się do sędziego „Wysoka Sprawiedliwości": „Tak było, Wysoka Sprawiedliwości, nie wiem, Wysoka Sprawiedliwości, nie pamiętam, Wysoka Sprawiedliwości". Wreszcie sędzia się wkurzył i mówi:"Pouczam świadka, że tu należy się zwracać »Wysoki Sądzie«<. Tu żadnej sprawiedliwości nie ma".

Mężczyzna podtrzymał papier lewą dłonią, a prawą złożył na nim swój zamaszysty, dziesięciocentymetrowy podpis. Gdyby dyrektor był prezesem Narodowego Banku Polskiego, trzeba by drukować o wiele dłuższe banknoty, ale przynajmniej nikt by ich nie podrabiał.