cytaty z książki "Bogowie pokazują klaty"
katalog cytatów
[+ dodaj cytat]
Jeśli cokolwiek dziedziczymy po rodzicach, to klaustrofobiczny lęk przed ich wadami.
Pozorny chaos zawsze w końcu okazywał się choreografią, układem, tyle że bardziej złożonym, o ciaśniejszym splocie. Własną rolę trzeba było odnaleźć samemu wśród piętrzących się dokoła przeszkód: kariery, lekarstw, psychiatrii, świata widzialnego, a nawet samej logiki. A jednak dawało się dostrzec blask prawdy, podniecającej jak magia.
Jednego ją przez te ostatnie kilka miesięcy nauczył: czym jest śmierć. Nauczył ją, że śmierć zaczyna się, gdy jeszcze żyjesz. I zabija każdą cząstkę ciebie, twojego ciała, serca i umysłu. Że umieranie odbiera ci wszystko, co w tobie dobre, i że ten proces jest paskudny, ohydny, po prostu gówniany. Nauczył ją tego, chociaż wcale nie zamierzał.
Smutek to sprawa cielesna, nie sądzi Pan? Czuć go jeszcze głębiej niż w kościach. Nocą się w nim leży. Nad ranem to on nas budzi. Bez trudu sobie wyobrażam, że pozostawanie w smutku - tak, "pozostawanie" to idealne słowo, bo smutek jest domem - może doprowadzić do choroby, a w końcu i do śmierci.
Rodzina to z definicji smutny mechanizm, czyż nie? Pociechy wyfruwają z gniazda, potem już tylko waśnie, śmierć i tak dalej - kwestia czasu. Smutne, ale rozpad jest wbudowany w konstrukcję. Automatyczny. Gruntowny.
Praca. Już samo słowo jest męczące. Praca, synonim wysiłku. Wysiłek, niemal onomatopeja pracy. Praca, anatema dla zabawy. Pracy z samej definicji nie powinno się lubić.
Góra Pragnień to daremność. Góra Pragnień to małostkowość. Przecież nic nie jest lepsze od niczego innego. W jaki sposób jedna rzecz miałaby być lepsza od drugiej?
Wszelkie porównania są wstrętne. To pierwsza rzecz, jakiej się człowiek uczy od Felice. Ona nie umie wybrać tego, co najlepsze, bo nic takiego nie istnieje.
Okrucieństwo nadziei polega na tym, że tylko komplikuje sprawy, zamieniając czysty, prosty gniew w rozpacz.
To nie intensywność apetytu jest chorobliwa. Chorobliwy jest sam apetyt.