Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Sonata du Diable,zwana także Snem Tartiniego — jak przyzna każdy,kto ją słyszał jest najdziwniejszą melodią,jaką kiedykolwiek słyszano lub wymyślono — dlatego ta cudowna kompozycja,stała się źródłem niekończących się legend.Nie były one zresztą zupełnie bezpodstawne,ponieważ to sam autor je rozpowiadał.Tartini wyznał, że napisał ją po przebudzeniu ze snu,w którym usłyszał swoją sonatę wykonana przez Szatana.Miała przynieść mu korzyści,a także dopełniać umowę zawartą z piekielnym majestatem.

Jakże małym, jakże nieznaczącym i bezradnym czuje się człowiek podczas tych cichych godzin, kiedy stoi pomiędzy dwiema gigantycznymi wielkościami: usianą gwiazdami kopułą na górze i śpiącą ziemią na dole. Niebo i ziemia zanurzone są we śnie, ale ich dusze czuwają i rozprawiają, szepcząc do siebie wzajemnie niewysłowione tajemnice. To wtedy okultystyczna strona Natury unosi dla nas swój ciemny woal i ujawnia sekrety, których nadaremnie szukamy, by wydrzeć jej podczas dnia. Firmament, tak odległy, tak daleki od ziemi, teraz wydaje się zbliżać i pochylać ku niej.

Bogactwo jest słabą kotwicą w dniach smutku, a próżność zgubnym doradcą.