Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zachowanie różnicy zdań to nie tragedia. Można żyć w sytuacji otwartej. życie w sytuacji otwartej ma chyba nawet swoje zalety. Wszystko to pod jednym zasadniczym warunkiem:spór bez przemocy.

Zaciekawienie i siła wyobraźni: te dwie rzeczy uodparniają nas częściowo na fanatyzm.

Powód, dla którego fanatyk jest znacznie bardziej zainteresowany tobą niż samym sobą, jest taki, że zazwyczaj nie ma on, lub prawie nie ma, żadnego własnego „ja”. Fanatyk to człowiek w stu procentach społeczny. Społeczny do szpiku kości. Nie ma życia prywatnego. A jeśli jakieś ma, to zawsze od niego ucieka.

To, co dzisiaj kwitnie, może się stać nawozem dla tego, co zakwitnie jutro, a co zakwitnie jutro, może być podobne do czegoś, co kwitło przedwczoraj.

Im trudniejsze i bardziej złożone stają się pytania, tym bardziej u coraz większej liczby ludzi rośnie pragnienie prostych, jednozdaniowych odpowiedzi, takich, które bez wahania wskazują winnych wszystkich naszych cierpień - odpowiedzi, które obiecują nam, że jeśli tylko unicestwiły winowajców, zaraz znikają wszystkie nasze kłopoty.

Nasza siła rzeczywiście tkwi w zjednoczeniu wokół prawa do bycia różnymi. Różność nie jest przejściowym złem, lecz źródłem błogosławieństwa. Różnica zdań nie jest uciążliwą słabością, lecz życiodajnym klimatem dla wzrostu kreatywności. Różnimy się między sobą nie dlatego, że niektórzy z nas jeszcze nie dostrzegają światła, ale dlatego, że na świecie jest wiele świateł, nie jedno. Wierzenia i opinie, a nie wiara i opinia.

Moim zdaniem ślepe posłuszeństwo nigdy nie może być moralnie słuszne.

Kultura żydowska w swoim najlepszym wydaniu jest kulturą negocjacji. Targowania się. Argumentów za i przeciw. przenikliwości i siły perswazji. Przeświadczenia, że "jedno i drugie to słowa Boga żywego".

Nie jest możliwa odnowa bez dawnych dni, dawne dni zaś nie mają istnienia bez odnowy.

Fa­na­tyk to wła­ści­wie ktoś, kto umie li­czyć tylko do jed­ne­go.

Niemało jest takich, co uważają, że ważniejsze nawet od terytoriów jest to, aby ustawiczny konflikt nie przestał być ustawiczny.

Str. 102: wers 1.
... . kwestia przebiegu granic jest w prawdzie istotną jednak tylko obsesjonat uzna ją za sprawę najważniejszą…. To co będzie się działo w obrębie granic, jest po wielokroć ważniejsze od ich kształtu.