Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nigdy nie zapomnę tej nocy, pierwszej nocy spędzonej w obozie, która zamieniła moje życie w mroczne, zaryglowane więzienie.
Nigdy nie zapomnę tego dymu.
Nigdy nie zapomnę drobnych twarzyczek dzieci, których ciała zamieniały się na moich oczach w kłęby dymu pod milczącym niebem.
Nigdy nie zapomnę płomieni, które strawiły doszczętnie moją wiarę.
Nigdy nie zapomnę tej nocnej ciszy, która odebrała mi na wieki chęć do życia.
Nigdy nie zapomnę tych chwil, które zabiły mego Boga i moją duszę, ani obróconych wniwecz marzeń.
Nigdy tego wszystkiego nie zapomnę, choćbym miał żyć tak długo jak sam Bóg.

Żydom kazano wysiąść i wykopać wielkie groby. A gdy skończyli robotę, Gestapo zaczęło swoją. Beznamiętnie, niespiesznie wymordowali swoich więźniów. Każdy musiał podejść do jamy i odwrócić się plecami. Dzieci rzucano w powietrze i strzelcy celowali do nich z karabinów maszynowych jak do tarcz. Stało się to w galicyjskim lesie niedaleko Kołomyi.

(...) w każdym pytaniu tkwi potęga, której nie ma w odpowiedzi.

- Dlaczego się modlisz? - zapytał po chwili.
Dlaczego się modlę? Dziwne pytanie. A dlaczego żyję? I dlaczego oddycham?
- Nie wiem - powiedziałem jeszcze bardziej zakłopotany i nieswój - Naprawdę nie wiem.

Człowiek wznosi się ku Bogu poprzez pytania, które Mu zadaje - lubił powtarzać. - Człowiek pyta, Bóg odpowiada. Ale nie rozumie Jego odpowiedzi. Nie sposób ich zrozumieć. Albowiem pochodzą z głębi duszy i pozostają tam aż do śmierci. Prawdziwe odpowiedzi znajdziesz tylko w sobie.

Z głębi lustra spojrzał na mnie trup. Wyraz jego oczu, wpatrzonych w moje, nie opuścił mnie nigdy.