Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nogi pomagają nam chodzić, a książki rozwijać umysł. Każdy powinien znaleźć własną drogę i książki, które nosi w sercu”.

Książki są po to, żeby je czytać. W przeciwnym razie robią się smutne.

Pozostawcie przed drzwiami strach i gniew, obawę i rozdrażnienie, im mniej bowiem wniesiecie do środka, tym więcej wyniesiecie wychodząc.

Czuł się wyjątkowy wewnątrz, lecz niestety, był jedynym człowiekiem, który miał świadomość owych zalet. Obawiał się, że gdyby ujawnił wszystkim swoje mocne strony, mogłoby się okazać, że wypadły one blado przy zasługach innych ludzi. Gruba ryba połyka drobnicę.

[W]iecznie skarżymy się, że czegoś nam brakuje do szczęścia. Ten, kto znalazł miłość myśli sobie: "Och, gdybym tak miał pieniądze!". Ten, kto ma miłość i pieniądze, wzdycha: Och, gdybym jeszcze miał dzieci!". A ten, kto ma miłość, pieniądze i dzieci, powie: "Och, gdybym tak miał więcej czasu!". Zawsze stawiamy sobie kolejne cele, kolejne wyzwania, kolejne wymówki.

[W]ielkość człowieka mierzy się nie jego osiągnięciami w życiu, lecz miłością, jaką obdarzają go bliscy.

Nie przejmowała się, że David wyszedł nie uprzedzając jej o tym. Pewnie obudził się wcześniej i chciał, żeby jeszcze trochę odpoczęła. Może poszedł po kawę i churros i za kilka minut zjedzą wspólne śniadanie w łóżku. David miał czasem takie pomysły... Pomysły, które niewiele kosztują, a podtrzymują związek przy życiu: jakieś śniadanie w łóżku, małe upominki przywiezione z podróży, pocałunki w kark, kiedy pochylona czytała książkę, gładzenie po wierzchu dłoni, gdy wspólnie oglądali film... Błahostki, drobne gesty, które pojawiały się spontanicznie i pokazywały, że jedno chce drugiemu zrobić przyjemność.

Życie nie polega na tym, że dalej się oddycha. Musisz mieć rano powód, by wstać z łóżka.

Nikt nie może wybrać sobie momentu śmierci. Dlatego musimy zrekompensować to dobrym życiem. Nie widzimy powodu, żeby umierać, szukamy więc wciąż powodu, by żyć. Ale jeśli twoja racja bytu umiera, co robisz? Też umierasz.