cytaty z książki "Moulin Rouge"
katalog cytatów
[+ dodaj cytat]
Wszystko było tak jak zawsze, nic się nie zmieniło, z tą różnicą, że nic nie było tak jak zawsze i wszystko się zmieniło.
- Dziękuje ci, że jesteś taka cierpliwa. Miłość to choroba. Przejdzie...
- Tak myślisz kochanie? - Oczy jej pełne były wątpliwości i smutku. -Myślisz tak, naprawdę? "
Śmiejcie się, nie czekając, aż będziecie szczęśliwi, inaczej bowiem umrzecie, nie roześmiawszy się ani razu.
Bicie serca przypominało mu, że czas upływa. Czy serce bije prędzej, czy wolniej niż zegar? Ile bólu potrzeba na to, aby serce pękło i przestało bić?
Według moich informacji małżeństwo to mdły i nudny obiad zaczynający się od deseru.
Kobieta jest jak gąbka. Trzeba ją od czasu do czasu dobrze nasycić, inaczej człowiekowi żyć nie daje.
Śmiejcie się nie czekając, aż będziecie szczęśliwi, inaczej bowiem umrzecie nie roześmiawszy się ani razu.
Kobiety są strasznie zarozumiały na punkcie swoich najbłahszych talentów, nawet jeśli posiadają je tylko we własnej imaginacji.
- Książki są wiernymi przyjaciółmi - mówiła dalej hrabina - i źródłem trwałego szczęścia.
- Tak, Henryku jesteś brzydkim kaleką. Całe życie starasz się o tym zapomnieć, starasz się, żeby inni o tym zapomnieli, ale to się na nic nie zda. Żadna kobieta nie pokocha cię, tak jak chcesz być kochany. "
Nagle poczuli, że nie mają sobie nic więcej do powiedzenia. Chcieliby zachować dawną przyjaźń, ale życie ich rozdzieliło. Drogi ich się rozeszły. To, co ich dawniej łączyło, rozpadło się teraz. Byli dla siebie jak obcy, pozostała tylko garść wspólnych wspomnień.
Przez kilka minut nie czuł nic, absolutnie nic. Potem, jak cienkie smugi dymu po pożarze, myśli zaczęły się wznosić w pustce jego mózgu. Bicie serca przypominało mu, że czas upływa. Czy serce ludzkie bije prędzej czy wolniej niż zegar? Ile bólu potrzeba na to, aby serce pękło i przestało bić?
Wiedziała, że na sam dźwięk tego słowa skowytał z bólu, zaczęła więc ciągle je powtarzać po to, by widzieć ból odbijający się na jego twarzy. Zaczęli się kłócić, był przerażony jej wybuchowością. nie szukała argumentów. Wrzeszczała, pluła najgorszymi wyzwiskami podkreślając je sprośnym, wyuzdanym gestem. Wrzaski jej rozlegały się po całym domu. Otwierano drzwi, lokatorzy zbierali się na piętrach, by wysłuchiwać bluźnierstw, które wykrzykiwała na cały głos.
Kiedy poczuła, że doprowadziła go do kresu wytrzymałości, przysuwała się do niego, przepraszała, wabiła pieszczotliwie..
Ja także się boję. Ale nie mogę wiecznie siedzieć w domu i chować się przed ludźmi, prawda?
Dzieła sztuki to artykuły najmniej potrzebne, a produkowane w największych ilościach.
Martwe przedmioty płaczą-pomyślał-ale potrafią się czasem śmiać.
Inteligencja przeciętnej kobiety jest równie żywa jak inteligencja hipopotama leżącego w błocie.
Apel pęcherza jest bardziej imperatywny niż rozkaz królewski.