Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nic bowiem nie ma lepszego dla męża ani żony,
Jak zgodną myślą się rządzić w domu To martwi ogromnie
Wrogów, a cieszy przyjaciół, ale najbardziej raduje
Samego męża i żonę.

Czyliś bóstwo, czyliś śmiertelna...
Lecz skoroś jest z śmiertelników rodu, co mieszka na ziemi,
Trzykroć szczęśliwy twój ojciec i matka twoja szanowna
I bracia twoi po trzykroć szczęśliwi!

Zaprawdę: znośna jest boleść tych, co za dnia narzekają
I leją łzy, i w posępnym sercu niezmiernie się trapią.

Bo cóż, że uszliśmy śmierci, gdy lube druhy nie żyją?

Jakiś bo inszy podarek dla biednych synów tej ziemi.
Jeśli nie włos postrzyżony i łza, co nam ciecze po licu?

Ty w kraj Syren zajedziesz, czarownic, co zdradzą
Tych wszystkich, jacy tylko o nich tam zawadzą.
Szaleniec, kto się zbliży i Syren tych śpiewy
Usłyszy: ten nie ujrzy nigdy, póki żywy,
Ni małżonki, ni dziatek, ni ziemi rodzinnej,
Tak go zczaruje śpiew tych Syren słodkopłynny,
Które siedzą na łące, a wkoło nich gnaty
Ludzkie leżą stosami i ciał wyschłych szmaty.
Ty ich mijaj i zalep uszy towarzyszy
Woskiem miodnego plastru, niech żaden nie słyszy
Głosu ich; lecz jeżeli sam byłbyś ciekawy
Posłuchać, to powrozem każ do masztu nawy
Przywiązać się, a mocno, za nogi i ręce,
A wtedy się przysłuchaj dwóch Syren piosence.