Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Trzeba żyć tym, co się ma, nie tym, co się straciło.

Pamięć to okrutna dama, z która wszyscy musimy nauczyć się tańczyć.

Baśnie kończą się zbyt wcześnie i gdy książę i księżniczka znikają ze stron książki, nigdy nie wiesz, co tak naprawdę się z nimi dzieje.

Aby żyć, człowiek potrzebuje celu.

Rozmowy ulatują w chwili, gdy się kończą, lecz napisane słowa mogą przetrwać wieki!

Pracowici ludzie są najszczęśliwsi, ponieważ nie mają czasu się nad sobą użalać

Silna wola sprawia,że nawet najsłabsi mają w sobie wielką siłę.

Nadzieja jest jak podstępne nasienie, które ktoś zasadził w ludzkiej duszy.Wystarczy poświęcić jej odrobinę uwagi, a przetrwa najgorszy czas i rozkwitnie, ciesząc ludzkie oko.To ona sprawia,że człowiek za nic ma przeszłość i doświadczenie.

Jestem pewna, że pewnego dnia wróci, ponieważ dom jest magnesem, który przyciąga z powrotem nawet najbardziej oddalone dzieci. Nie wiem jednak czy stanie się to jutro, czy może za kilka lat. Nie mogę czekać.

Oto, co czyni bohaterów interesującymi. Ich tajemnice.

Każdy dom jest czymś więcej niż sumą swych materialnych części, jest skarbnicą wspomnień, archiwum zdarzeń, które rozegrały się w jego murach.

Odkąd Eliza odkryła w sklepie pani Swindell książkę z bajkami i zatopiła się w jej wyblakłych stronach, zrozumiała potęgę opowieści. Ich magiczną zdolność do wypełniania pustki w ludzkich sercach i zranionych umysłach.

(...)Rodzice i dzieci.Najprostsza relacja na świecie,a jednak najbardziej złożona.Jedno pokolenie przekazuje drugiemu walizkę pełną pomieszanych elementów z różnych układanek,które zgromadzili z czasem,i mówi:"Zobacz,co zdołasz z nich ułożyć".

- Życie byłoby znacznie prostsze, gdyby przypominało baśnie. Gdyby ludzie przypominali szablonowych bohaterów powieści.
- Ależ przypominają. Tylko myślą, że jest inaczej. Ktoś, kto twierdzi, że takie rzeczy się nie zdarzają, jest banalny, ponury pedant, który obstaje przy własnej wyjątkowości!

...ludzkie życie tkwi w nawiasie dwóch wydarzeń: narodzin i śmierci. Ich daty należą do osoby tak samo jak imię i wszystko, czego doświadcza między tymi punktami.

Silna wola sprawia,że nawet najsłabsi mają w sobie wielką siłę.

Baśnie trzeba opowiadać, inaczej umierają.

To, co widzą inni, może być złudne i nie zawsze oznacza, że człowiek ma się dobrze.

Napis na nagrobku 1840-1881 - "patrzy na myślnik między datami. W tej zielonej od mchu kresce zawierało się całe życie człowieka: jego dzieciństwo, miłości, straty i lęki, wszystko sprowadzone do prostej kreski wykutej w kamieniu na przykościelnym cmentarzu na końcu wiejskiej dróżki.

Jak dużo w życiu zależy od właściwego czasu.

Nie można się cofnąć w czasie, to tylko pobożne życzenia, ale jest inne wyjście, czyli droga do przodu.

Noc rządzi się własnymi prawami. Wszystko wygląda inaczej.

Szczęście nie jest dane człowiekowi z góry, trzeba je umieć uchwycić.

... płaczę nad zmieniającą się rzeczywistością. że kiedy ponownie czytam moje ulubione książki, jakaś maleńka część mnie ma nadzieję, na inne zakończenie, liczę na to, że wojna nigdy nie wybuchnie. Że tym razem, nie wiedzieć czemu, pozwoli nam żyć dalej.

...lepiej wejść prosto w paszczę lwa, niż pozwolić, żeby lęki skradały się za plecami.

... człowiek potrzebuje wspomnień, żeby nie zapomnieć o przeszłości .

Wkrótce książę i księżniczka zaręczyli się i żyli długo i szczęśliwie w maleńkiej chatce na skraju lasu. A zamknięte w słoiku oczy wiedźmy obserwowały ich z kominka.

Przyszłość pragną poznawać tylko ci, którzy są nieszczęśliwi w teraźniejszości.

Takie jest życie - drzwi do nieskończonych możliwości nieustannie się otwierają i zamykają, a człowiek przechodzi przez nie na oślep.

[...] pięknymi przedmiotami należy się cieszyć, ale nie je czcić.