Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Pomyślałam, że moje życie jest zbudowane na ruchomych piaskach. Zmienia się z dnia na dzień.

Dzisiaj to wszystko, co mam.

Zobaczyłam, jak leży na moim łóżku z flaszką wódki, chichocząc i mówiąc mi, że faceci są tacy k*rwa śmieszni."
str.272-273

Szybko zasnę i po cichu zapomnę. Jakie to byłoby łatwe, pomyślałam.

Kim jestem w takim razie? Myślę. Zamykam oczy. Czuję się, jakbym unosiła się w powietrzu. Nieuwiązana. Zagrożona zagubieniem. Muszę zakotwiczyć. Próbuję się na czymś skupić. Na czymkolwiek. Nic takiego nie znajduję. Tyle lat mojego życia. Utraconych.

Wszystko wygasło, został mi tylko ból, nic więcej. Ból.

Najgorsze, że nie wiem nawet, czego nie wiem. Może to być mnóstwo rzeczy i tylko czekają, żeby mi zadać cios.

Jutro się urodziłem, dzisiaj żyję, wczoraj mnie zabiło.