Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ciocia: Masz już jakąś miłą dziewczynę?
Ja: Nie, jeszcze nie, ciociu.
Ciocia: Nie martw się. Masz jeszcze czas.
Tata: Alex ma prawie trzydzieści lat.
Ciocia: Co się stało z tą dziewczyną, z którą się spotykałeś? Tą wysoką.
Tata: Rzuciła go.
Ciocia: Lubiłam ją.
Tata: Wszyscy ją lubiliśmy.
Ja: Rozstaliśmy się z Charlotte prawie siedem lat temu, ciociu.
Ciocia: I od tamtej pory nie miałeś dziewczyny?
Ja: Miałem Debbie. Poznałaś ją. Była kiedyś na kolacji w Boże Narodzenie, nie pamiętasz? Ciocia: I co się z nią stało?
Tata: Rzuciła go.

Ktoś mówi: – Możesz mi podać serwetkę?
Ja: – Richard też używa serwetek.
Pauza.
Ktoś: – Yyy… rozumiem.

Jakby tego było mało, kiedy się rano ubierałem, prawie złamałem nogę, bo potknąłem się o stertę książek. Wciąż nie jestem pewien, kto ponosi największą odpowiedzialność: Carl – bo w mieszkaniu nie ma półek – czy J.G. Ballard, J.R.R. Tolkien i autorzy innych książek z 1984 roku, bo ich dzieła stanęły mi na drodze. Postawiłem na pierwszą wersję i zdecydowałem, że poszukam nowego mieszkania. Męska decyzja.