Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Historia Połabszczyzny to nie gatunek fantasy z dzikimi wodzami przyobleczonymi w skóry wilków, dzików czy niedźwiedzi i biegających po Połabiu w otoczeniu półmitycznych kreatur i wikingopodobnych barbarzyńców.

Słowianie połabscy stali się najważniejszą częścią historii Niemiec, ponieważ historia Niemiec bez Słowian połabskich jest nie do pomyślenia.

Rzuciwszy się do szarży na zwarte szeregi Saracenów, pociągnął za sobą przyszłość cesarstwa i wpłynął na bieg historii.

(...) wie einst ein Staatenbund ohne nationale Dominanz und ohne ökonomische Arroganz gebildet wurde.

Historia wojen toczonych przez Słowian połabskich jest o wiele dłuższa niż niejednego dzisiejszego państwa europejskiego.

str. 11:
Uczeni ci zasługują na naszą wdzięczność i uznanie (…) przede wszystkim za to, że w swych badaniach kierowali się poszanowaniem polskiej historii i respektowaniem wielowiekowej tradycji dziejowej.

Str. 66:
Humanizm, demokracja parlamentarna, państwa świeckie czy też koncepcje przeróżnych nowoczesnych utopii społeczno-politycznych nie mają odniesienia do okresu wczesnego średniowiecza, w którym tworzyły się państwa i wyodrębniały narody.

Na pierwszy rzut oka założeniem strategicznym wikingów było zmuszenie Paryża do przepuszczenia ich floty w górę Sekwany. Ponieważ paryżanie odmówili, rozpoczęło się oblężenie. [...] Wynika z niego, że nieustanne krwawe szturmy na mury miasta i przyczółki mostowe służyły jedynie rzuceniu obrońców na kolana i wymuszeniu na nich swobodnego opłynięcia wyspy. [...] wyspy, na której rozciągał się Paryż.

Prawie każdy Niemiec wywodzący swe korzenie z terenów dzisiejszych wschodnich Niemiec ma słowiańskich przodków.

Bitwa pod Poitiers zainicjowała znaczące i doniosłe procesy w historii rozwoju wojskowości, ekonomii i feudalizmu średniowiecznej Europy: stworzenie zawodowej i elitarnej grupy wojowników (jazda pancerna) oraz powstanie warstwy rycerskiej.
(...)
Właśnie takie bitwy stworzyły historię i pozostaną w niej na zawsze.

Po dwunastu dniach kampanii armia austriacka w Niemczech została unicestwiona bez stoczenia rozstrzygającej bitwy. [...] Żołnierze Wielkiej Armii, uwielbiający Napoleona, żartowali: "Cesarz wynalazł nową metodę prowadzenia wojny. Teraz używa naszych nóg zamiast bagnetów".

W hali pamięci na poczesnym miejscu stała niewielka oszklona gablota, do której książę najprzód zaprowadził gości.