cytaty z książki "Najpiękniejsze baśnie z 1001 nocy"
katalog cytatów
[+ dodaj cytat]
Iluż to głupcom światła nie brak,
A iluż mędrców w mroku ginie!
...jeśli któraś z nas, kobiet, czegoś pożąda, nic jej nie zdoła powstrzymać...
Nie daj się zwieść doczesnemu światu z jego urokami, kłamstwami, ułudą i zwodniczym blaskiem. Świat jest bowiem pochlebcą podstępnym i zdradzieckim, wszystko, co się na nim znajduje, jest tylko dane do użytku, a Dawca może każdej chwili odebrać wszystko swemu dłużnikowi. Świat jest niczym majaki śpiącego i senne marzenia śniącego albo jak miraże na pustyni, które spragniony uważa za wodę, a tymczasem szejtan przystraja ów świat dla człowieka aż do śmierci w fałszywe błyskotki.
Na wszystko jest sposób, tylko nie na śmierć, wszystko można naprawić oprócz złego charakteru, od wszystkiego można się uwolnić, ale nie od przeznaczenia.
Ktoś porównał do gałązki wiotkiej postać twoją,
Ale jest w tym porównaniu i błąd, i zniewaga:
Najpiękniejsze są gałązki, gdy się w liść ustroją,
Ty zaś najpiękniejsza jesteś, gdy się jawisz naga.
Oto żywoty przodków stają się pouczeniem dla potomnych, ażeby człowiek, poznawszy przypadki, które stały się udziałem innych, wziął je pod rozwagę, ażeby zgłębiwszy dzieje wcześniejszych pokoleń i to, co je spotkało, trzymał się w ryzach.
...chciwość ściąga na ludzi zawsze tylko hańbę.
Nie mów o tym co cię nie dotyczy abyś nie usłyszał czegoś co cię nie ucieszy.
Strzeż tajemnic swoich niby oka w głowie.
Zgubi je na zawsze ten, kto je wypowie.
Gdy ktoś żyje w dobrobycie, z drzewem go porównam snadnie:
Po owoce drzewa tego ludzie schodzą się gromadnie.
A gdy na gałęziach jego już owoców nie ma wcale,
Ciżba wnet odchodzi odeń, aby inne drzewo znaleźć.
Niechaj klątwa ich powali, zguba będzie ich udziałem.
Wśród dziesięciu ni jednego szlachetnego nie ujrzałem.
...każdemu z góry przeznaczony jest jego los, od którego nie ma ucieczki i nikt nigdy nie wie, co mu się przygodzi.
Strzeż się picia wina, gdyż zubaża ono rozum i poniża pijącego, a ponadto jest źródłem wszelkiego zła.
(Opowieść o Alim Szar i niewolnicy Zumurrud)
Nie nabędzie lew potęgi ni siły nie wznieci,
Póki groźbie, co nań czyha, nie wyjdzie naprzeciw.