Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Teresa Karśnicka-Kozłowska (1927-2002) urodziła się w Karszewie jako najstarsza z córek Ksawerego i Wandy Karśnickich. Swoje dzieciństwo wspominała zawsze jako okres „sielski-anielski". Beztroską sielankę dzieciństwa przerwał, już bezpowrotnie, kataklizm wojny z Niemcami we wrześniu 1939 roku, ucieczka, a potem wysiedlenie, które było „końcem ich świata". Wojnę, wraz z rodziną, uszczuploną, bo ojciec zginął bohatersko jako ochotnik-kawalerzysta, przeżyli na wysiedleniu we wsi Bystra koło Gorlic. Tu w 1943 roku umiera jej matka. Jako sieroty i ludzie wydziedziczeni „prawem kaduka" z majątków ziemskich na mocy reformy rolnej PKWN, rozpoczynają rodzeństwo Karśniccy samodzielne życie we wrogiej scenerii komunistycznej Polski. W 1951 r. kończy studia rolnicze na SGGW w Warszawie. W 1952 wychodzi za mąż za Jana Kozłowskiego. Ma trzech synów: Antoniego, Ksawerego i Andrzeja. Poświęca się na całe życie zawodowi bibliotekarza, w którym pracuje nieprzerwanie w latach 1952-1992, przede wszystkim w Bibliotece Głównej Politechniki Gdańskiej. Jest założycielką Działu Informacji Naukowej w Bibliotece Głównej PG. Aktywnie działa przy powstawaniu Komisji Zakładowej „Solidarności" w Politechnice Gdańskiej oraz w podziemnych strukturach solidarnościowych. Po 1989 roku włącza się w mobilizowanie środowiska do zawiązania Polskiego Towarzystwa Ziemiańskiego, którego była członkiem-założycielem w 1990 roku. Umiera nagle 25 sierpnia 2002 roku.